Temat: Zerwanie - zwiazek - co robic ?

Oprócz czasu, a tego już nie odzyskasz.

dwa razy do tej samej rzeki sie nie wchodzi  za zadne skarby !!!!!!

Nigdy nie dowiesz się póki nie spróbujesz  tej "bułki". A tak szczerze mówiąc, jestem w podobnej sytuacji ale powoli zaczynam sobie uświadamiać coraz bardziej że w końcu ciągnie mnie do jego uścisków do tym błękitnych oczu do tych czułych pocałunków, i przypominam sobie moich dziadków którzy zawsze mówią że problemy się rozwiązuje a nie od nich ucieka. A jeśli dwoje ludzi są ze sobą już dosyć długo 2 lata to w moim przypadku, to uważam że to już znaczy coś więcej niż tylko foch. Jak mi kiedyś koleżanka powiedziała tylko prawdziwi przyjaciele potrafią sobie bolesna prawdę powiedzieć, taką którą trzeba zrozumieć, a facet który rozumie swój błąd i walczy to już w tych czasach coraz rzadszy egzemplarz. Ja bym się chłopaka trzymała i dała mu szansę, szczególnie że ciebie jak opisujesz też ciągle do niego ciągnie. Przestań się w końcu oszukiwać i wróć do niego.

Byłam w takiej sytuacji, po 2 latach związku zerwałam. On prosił, błagał w ręcz, dzwonił, odwoził mnie do pracy... podrzucał kwiaty pod drzwi (bo w końcu powiedziałam, że nie chcę go widzieć, tak mnie męczył, że aż zamęczył i nawet z litości nie chciałam z nim rozmawiać). Moja rodzina też mówiła, że to taki dobry chłopak, znajomi... ale kurde... ja go nie kochałam, nie mogłam z nim być! To była bardzo dobra decyzja. 

Słuchaj siebie. Ty nie chcesz z nim być. Normalnie pewnie urwałabyś kontakt, ale ponieważ rodzina miesza Ci w głowie a chłopak nie daje za wygraną to jakoś się męczysz. Oczywiście że nie wiadomo co będzie. Czy spotkasz kogoś innego i że to będzie to WOW. Ale z drugiej strony być z kimś z obawy, że kto inny będzie gorszy, też jest bez sensu. Będziesz się meczyła i predzej czy później zrobisz sobie i jemu z zycia piekło. Jesli chcesz to skończyć to skończ póki oboje macie czas na ułożenie sobie życia na nowo

Przede wszystkim nie ulegać presji rodziny i jeszcze raz poważnie się zastanowić, zatęsknić (o ile jesteś w stanie?) i podjąć decyzję.

jeśli masz wątpliwości, czy kochasz-nie kochasz. a jak nie kochasz, to po co się męczyć? nie zamykaj się w pułapce, bo zanim się obejrzysz będziesz jego, żona i matką jego dziecka, bo 'rodzina namawiała'. 

a może masz bułki a chcesz chleb właśnie...  ja mialam identycznie 5 lat temu i tez się nei złamałam ale moj partner mial bardzo duże wady wynikające chocby z tego z byl jedynakiem ukochanym synkiem rodziców i wiedzialam ze jego gwiazdki z nieba obiecywane dla mnie sa nietrwałe

Na rodzinę i znajomych w ogole nie patrz. Chcą dobrze ale Ty go znasz najlepiej. Ja pamiętam trochę Twoje wątki, w ktorych opisywałas co Ci nie odpowiada, ze on mało w domu robi itd. Nie bez powodu z nim zerwałas, przemysl wszystko dobrze ale sama w sobie a nie przez pryzmat rad czy opinii i nie daj sobie wmówic, ze lepszego nie znajdziesz. Jestem pewna na bank, ze takich jak Twoj albo i lepszych jest na pęczki. Nie ma ludzi niezastąpionych. Gdybys go kochala to by się teraz nie zastanawiała a Ty masz wątpliwosci.Takie jest moje zdanie. Najlepiej troche sie odseparuj, nie umawiaj i zobaczysz czy zatesknisz itd. A to, ze on teraz obiecuje Ci złote góry to jest naturalne, faceci tak mają...na poczatku będzie pieknie a po czasie znów powrót na stare smieci i powrót starych zachowań. Zastanow sie racjonalnie nad wszystkim.