Temat: znajomość z Turkiem - pytanie czy to ma sens?

elfee napisał(a):

Po co w takim razie pytasz o radę skoro już wyrobiłaś sobie o nim zdanie? To, że teraz jest czuły i Cię szanuje, nie oznacza, że tak będzie gdy weźmiecie ślub. Tyle kobiet zostało skrzywdzonych przez muzułmanów o czym przecież wiesz, ale widzę, że musisz przekonać się o tym na własnej skórze.

Atoss napisał(a):

elfee napisał(a):

Po co w takim razie pytasz o radę skoro już wyrobiłaś sobie o nim zdanie? To, że teraz jest czuły i Cię szanuje, nie oznacza, że tak będzie gdy weźmiecie ślub. Tyle kobiet zostało skrzywdzonych przez muzułmanów o czym przecież wiesz, ale widzę, że musisz przekonać się o tym na własnej skórze.

A Ty oczywiście wiesz, że każdy muzułmanin jest "bydlakiem", a każdy katolik po ślubie jest wcieleniem Boga na ziemi?! I jak wyjdzie za Polaka - to oczywiście będzie szanowana, a codziennie rano i wieczorem będzie stąpać po płatkach róż? Nie daj sobie wmówić, że fakt bycia Turkiem kogokolwiek skreśla. Urodził się tam i wyznaje Allaha - Ty się urodziłaś w Polsce i obchodzisz katolickie święta - z wyboru? Nie! -  z wychowania! Ja bym się spotykała, gdybym tak czuła. O tym okrucieństwie kultury arabskiej to chyba mówią te, które w życiu muzułmanina z bliska nie widziały :P I naczytały się Internetu.

chucky1990 napisał(a):

Atoss napisał(a):

elfee napisał(a):

Po co w takim razie pytasz o radę skoro już wyrobiłaś sobie o nim zdanie? To, że teraz jest czuły i Cię szanuje, nie oznacza, że tak będzie gdy weźmiecie ślub. Tyle kobiet zostało skrzywdzonych przez muzułmanów o czym przecież wiesz, ale widzę, że musisz przekonać się o tym na własnej skórze.

A Ty oczywiście wiesz, że każdy muzułmanin jest "bydlakiem", a każdy katolik po ślubie jest wcieleniem Boga na ziemi?! I jak wyjdzie za Polaka - to oczywiście będzie szanowana, a codziennie rano i wieczorem będzie stąpać po płatkach róż? Nie daj sobie wmówić, że fakt bycia Turkiem kogokolwiek skreśla. Urodził się tam i wyznaje Allaha - Ty się urodziłaś w Polsce i obchodzisz katolickie święta - z wyboru? Nie! -  z wychowania! Ja bym się spotykała, gdybym tak czuła. O tym okrucieństwie kultury arabskiej to chyba mówią te, które w życiu muzułmanina z bliska nie widziały :P I naczytały się Internetu.

Dzięki Atoss wiem, że nie można generalizować, bo na Polaka idiote też można trafić. Ja jestem tego żywym dowodem bo miałam styczność z takimi. On (znaczy Ihsan) tutaj jest skreślony już ze względu na samo pochodzenie bo niestety światem rządzą stereotypy... ja już nie wiem co powinnam zrobić ;(

Atoss napisał(a):

elfee napisał(a):

Po co w takim razie pytasz o radę skoro już wyrobiłaś sobie o nim zdanie? To, że teraz jest czuły i Cię szanuje, nie oznacza, że tak będzie gdy weźmiecie ślub. Tyle kobiet zostało skrzywdzonych przez muzułmanów o czym przecież wiesz, ale widzę, że musisz przekonać się o tym na własnej skórze.

A Ty oczywiście wiesz, że każdy muzułmanin jest "bydlakiem", a każdy katolik po ślubie jest wcieleniem Boga na ziemi?! I jak wyjdzie za Polaka - to oczywiście będzie szanowana, a codziennie rano i wieczorem będzie stąpać po płatkach róż? Nie daj sobie wmówić, że fakt bycia Turkiem kogokolwiek skreśla. Urodził się tam i wyznaje Allaha - Ty się urodziłaś w Polsce i obchodzisz katolickie święta - z wyboru? Nie! -  z wychowania! Ja bym się spotykała, gdybym tak czuła. O tym okrucieństwie kultury arabskiej to chyba mówią te, które w życiu muzułmanina z bliska nie widziały :P I naczytały się Internetu.

chucky1990 napisał(a):

Nie spodziewałam się, że kiedyś przyjdzie mi założyć taki czy podobny wątek, ale stało się : poznałam faceta pochodzenia tureckiego. Ma na imię Ihsan i ma 28 lat. Obecnie przebywa w Polsce , ale deklaruje, że chce wyjechać za 2,3 lata w swoje rodzinne strony. Spotkamy się jakiś czas jest mi z nim bardzo dobrze, okazuje mi czułość i troskę, słucha tego co mam do powiedzenia, nie jest nachalny jeżeli chodzi o wiadomo jakie sprawy a  kiedy nie możemy się spotkać piszemy lub dzwonimy do siebie. On zawsze robi to pierwszy. Jest jednak jedno ,,ale" - on jest Muzułmaninem. Wiem co nieco o tej religii (pokusiłam się nawet i przeczytałam Koran) no i przeraża mnie w jaki sposób traktowane są kobiety wg jego zasad. Dostaje dreszczy na myśl o ich świętach i krwawych tradycjach. On nie jest zbyt wylewny na temat swojej religii w rozmowach ze mną, raczej unika tego tematu. Wg niego nasze religie są podobne, tyle że jego ,,Allah" jest unikalny i jedyny a mój ,,Allah" (czytaj Bóg cytuje jego słowa) ma syna co u nich jest nie do przyjęcia bo Bóg nie jest człowiekiem żeby miał syna, gdyż to domena ludzka nie boska. Powiedział mi ostatnio, że szanuje moją religię i ja też powinnam szanować jego poglądy bo on jest tak wychowany i to jego tradycja. Boje się że sprawy zajdą za daleko, kiedy go dłużej nie widzę zaczynam tęsknić i wiem że on czuje to samo bo często mi o tym mówi. Moi rodzice są przeciwni naszym spotkaniom. Boje się że się z nim zakocham bez pamięci a potem on zmieni się w potwora (czytałam wyznania kobiet które pisały że ich faceci po ślubie stają się nie do poznania, ze słodkich czułych i kochanych zmieniają się w monstra które postępują tak jak mi dyktuje Koran). Dziewczyny co powinnam zrobić? Czy zakończyć to teraz na ,,bezpiecznym" jeszcze etapie kiedy nic nas nie obliguje, czy dać nam szansę? Może miała któraś podobne doświadczenia?