Temat: forever alone czy szczęśliwy i niezależny?

Dlaczego nie widzisz szansy na związek? Głowa do góry :)

Ogólnie to jestem chyba typem samotnika i przeważnie pasuje mi taki stan rzeczy, ale czasami też łapie mnie dołek, jak siedzę w domu sama i delikatnie mówiąc 'zamulam'. Ale żeby nie było, czasami denerwuje mnie to jak ktoś zakłóca mój wewnętrzny spokój ducha, dzienny rytm życia Nie tak dawno poznałam super chłopaka i wszystko niby jest ok, ale czasami denerwuje mnie już to 'ciągłe zawracanie mi 4 liter', dlatego jasno powiedziałam, że czasami potrzebuje czasu tylko dla siebie i wtedy jestem kompletnie wyjęta z rzeczywistości... I o dziwo, rozumie i szanuje te moje urojenia

Ok, rozumiem. Ostatnio przez długi czas też byłam sama i wbrew pozorom, nie było tak źle. Nie byłam od nikogo uzależniona, ani skazana na jego łaskę. Oczywiscie są też i minusy tego, z resztą jak wszystkiego. Może jest to optymistyczna wizja, ale sądzę, wierzę, że prędzej czy później każdy znajdzie sobie kogoś, kto zwróci naszą uwagę. 

zaprawdeprzekletemiejsce....masz na Boga 17 lat. To duuużo za wcześnie na deklaracje, że zawsze będziesz samotna i nic tego nie zmieni. To nawet nie brzmi poważnie (mimo, że pewnie tak to czujesz). "co rok co w tej kwestii nowego" co rok czyli od ilu lat, dwóch, trzech? Jak nadal będziesz sama po 20 to możesz zacząć się trochę niepokoić. Z naciskiem na trochę.

ja jestem happy singiel i nie zamierzam tego zmieniać narazie, raczej ta druga osoba by mi przeszkadzała, narazie rozwijam swoje zainteresowania i odczuwam największą radość z przebywania tam gdzie mogę być sama, jak już ten etap zakończę to może :) w sumie jakbym znalazła tę odpowiednią, która by podzielała moje zainteresowania i rozumiała mój tryb życia, to czemu nie, ale niczego mi obecnie nie brakuje w życiu, w związku raczej byłabym nastawiona na dawanie niż oczekiwanie czegokolwiek, bo ja nic nie chcę od ludzi :D to w sumie tylko taka radość, że ktoś dzięki mnie poczułby się kochany

Hehe może was zaskoczę, ale mimo to że mam narzeczonego to ja po prostu uwielbiam być singlem. Jestem w związku tylko dlatego że go cholernie kocham a on jest na tyle tolerancyjny że mnie nie ogranicza. Tzn. Jeśli chcę mieć cały wieczór wolny żeby leżeć i czytać książkę to nie zawraca mi tyłka, jak mam lenia i nie chce mi się gotować i sprzątać to się na mnie nie focha, jak chcę sobie pojechać do koleżanki i pognić z nią 3 dni w łóżku, wychodząc tylko do toalety to też mi na to pozwala. Poza tym ja uwielbiam być sama ze sobą, nigdy się nie nudzę i nawet jak siedzę cały dzień sama to i tak za krótko żebym zdążyła zrobić wszystko co chciałam.

Jestem singlem od tygodnia.Cieszę się ze nikogo już nie skrzywdzę.

Nie znasz dnia i godziny kiedy na Twojej drodze stanie mężczyzna z którym spędzisz życie. Ja swojego poznałam przez przypadek w pociągu.