Temat: Jak zapomnieć?

ja tak zrobiłam poswieciłam mu wszytko, nie to ze on wymagał sama zrezygnowałam, był tylko on, a teraz zostałam sama  

Molie ja też zostałam sama, wszystko dla niego poświęciłam

Poświęcić się dla kogoś po to,żeby to stracić, chyba każda z nas to przeżyła. Tylko dlaczego za każdym razem popełniamy ten sam błąd? I dlaczego to tak boli?

naprawdę cieżko mi sie podnieść, moze to brzmieć jakbym była głupia laska, bo czesto ja miałam takie zdanie o dziewczynach, które płacza za chłopakiem, ale niestety i mnie to dosięgnęło, ja go uważałam za idealnego, nie wiem czemu on tak szybko zrezygnował, nie moge w to uwierzyć ze jestem dla niego tak mało wartosciowa, ze nie chce walczyć o nas zwiazek, ze nie stara sie zeby to wszytko wróciło naprawdę nie moge tego zrozumieć 

Baby, czemu to zrobiłyście? Kurcze, ja mam przyjaciół, których nie poświęcę. Mój facet też ma kumpli, za którymi w ogień pójdzie i sama czasami go do nich wyganiam. Spotykamy się wspólnie, lubimy się. W grupie zachowujemy się jak kumple, nie jak para obściskując się po kątach.  Nie można odstawiać na bok kogoś, z kim nie łączy nas fizyczność, a wspólne poczucie humoru, zainteresowania, pasje...

Trzeba myśleć przyszłościowo- co się stanie, gdy związek poleci na łeb na szyję? Pójdę się upić z przyjaciółkami i zjeść obrzydliwy kawał ciacha, by kolejnego dnia leczyć kaca mordercę i wieczorem mordować się ćwiczeniami.

Myślę, że najlepiej postawić sobie jakiś cel, robić wszystko, żeby o tym wszystkim nie myśleć. Dlatego ja zaczynam biegać, biegałam w wakacje i fantastycznie się czułam. Teraz chcę znów czuć się fantastycznie i pokazać Mu, że stracił wiele. 31 grudnia w Łodzi jest bieg na 10 km, chcę w nim wziąć udział. To jest mój plan.

SzelkaPentelka tylko ze w moim przypadku mój najlepszy przyjaciel stał się moją miłością. Nie rozumiem, jak można wyłączyć uczucia. Fakt, to był wolny związek, On niczego mi nie obiecywał, trwało to 3 lata, w tym przez 2 mieszkaliśmy razem. Robiliśmy razem dosłownie wszystko, od sexu kilka razy dziennie i wielkiej namiętności, po wspólne sprzątanie, gotowanie, jedzenie posiłków, chodzenie do sklepu, wspólne wypady na miasto ze znajomymi. Wiemy o sobie dosłownie wszystko, przeżyliśmy wspólnie niejedną tragedię. Nie mogę uwierzyć, że nawet to nie wystarczyło, żeby stworzyć coś prawdziwego. On mówi, ze nigdy nie był jeszcze zakochany, to skąd pewność, że to co było między nami, nie było miłością? Dla mnie było...

Loovi może było Was po prostu za dużo dla siebie. W związku potrzebna jest też tęsknota. Szczerze? Ja bym się dusiła.

Loovi współczuje Ci z czasem łzy wyschną, chce tak przynajmniej myslec

ja tak samo podobnie, rozumieliśmy sie na każdej linii, on jest dla mnie wszystkim to czemu ja dla niego nie jestem całym swiatem?