Temat: Gdzie Wy się wszyscy poznajecie?

Zastosuję się do tych rad, tym bardziej że nie Ty pierwsza mi to piszesz, szczególnie o szpilkach. Może coś w tym jest. Ja już nie chcę być taka zdesperowana, bo wiem że wtedy będzie właśnie jeszcze gorzej, ale jak mam sama siebie oszukać, że nie chcę nikogo na siłę znaleźć, skoro naprawdę bardzo chcę? Samej siebie nie da się oszukać:( Jest coraz gorzej. Znam dziewczyny, jedne ładne, drugie mniej, które co chwilę kogoś poznają i nie jest to dla nich problem. Nie wiem, ja chyba jakoś wszystkich odpycham swoją osobą.

 

Pamiętaj po prostu by wyglądem nie zmieniać się w karykaturę, coś, co będzie wizualizacją powiedzonka :przerost formy nad treścią.

Rozumiem doskonale co masz na myśli. Jeśli chodzi o wygląd to nie szukam niewiadomo kogo, ale nie ukrywam, że zwracam uwagę na wygląd. Nie musi być mega przystojny, musi mieć tylko to coś. Nie potrafię spotykac się z kim kto mi się ani trochę nie podoba. W tej kwestii raczej na pewno się nie przełamię.

Co do charakteru, to chciałabym poznac po prostu normalnego faceta, który by mnie kochał, szanował i miał w miarę rozsądne podejście do życia.

Dotychczas trafiałam facetów, którzy tak naprawdę mieli mnei gdzieś. Nie szanowali mnie, woleli iść z kumplami wypić niż zostać ze mną. Dlatego teraz wyciągnęłam z tego wnioski. Wiem już co jest dla mnie naprawdę ważne.

A moje pytanie brzmi : gdzie poznac spokojnego faceta, ktory bedzie mial jakos poukladane w glowie, bedzie mial jakies zainteresowania artystyczne?

Mam wrazenie ze wszyscy fajni w wieku ok 23-27lat sa juz zajeci =(

Ide na impreze, przykleja sie do mnie garstka typowych imprezowiczow ktorzy wpadli tam po prostu kogos zaliczyc, studiuje babski kierunek, a na eventach artystycznych spotykam samych lanserow

No to sie podlaczam do pytania : jak Wy to robicie?! ;d

I poznalam przez kolezanke - to byl jej sasiad
II poznalam - kliknelam do niego
III przypadkiem na dysce, byl z naszym wspolnym znajomym, i tylko dzieki mojej determinacji cos sie zmienilo, bo takto dalej albo przeszlabym przelotne znajomosci z lozkiem

Też mam wrażenie, że wszyscy fajni faceci są już zajęci... albo omijają mnie szerokim łukiem:/

Ja sie z moim chlopakiem poznalam w Collegu na kursie :) Ja mialam 19 lat on 23 :) xx

Wygląd...cóż, tu powiem CI tak..
pozory mylą

mój mąż jak go poznałam nie wyglądał jak model z wybiegu, ubierał się w to co dostał od babci i od mamy, chodzące siedem nieszczęść...
Ale w rozmowie to było to...i w oczach miał coś miękkiego...
A jak już wpadł w moje sidła ( a ja w jego), to zapracowałam nad wyglądem ;) Wystarczyło wymienić garderobę, ostrzyc inaczej i ciacho aż miło :]

Szkoda ze mieszkasz tak daleko, chetnie skoczylabym na kawke z singielka z podobnym problemem ;)

Ja nawet jak poznalam jak mi sie wydaje bardzo madrego faceta, o dziwo dobrze wygladajacego, singla (tak, zaczynam przejmowac to glupie myslenie : gdzie jest ukryta wada, skoro jest sam? =/), to okazalo sie ze jestesmy na roznych etapach zycia i w glowie mu tylko imprezy.. ehhh..

Wiecie co dziewczyny ja już chyba na głowę dostaję. Czytam te wszystkie poradniki dla kobiet typu "Dlaczego mężczyźni kochają zołzy", "Kobiety które kochają za bardzo" czy "Przyciągnij miłość".

Wciąż myślę, myślę i myślę co robię nie tak. Czy wyglądam nie tak, czy charakter mam nie taki, czy zachowanie, czy to jakieś fatum? Jest tylu facetów, a ani jednego odpowiedniego dla mnie?