Temat: Kto nie ryzykuje, nie pije szampana?

.

własnie zaryzykowałam i napisałam komuś cała prawdę... szampan na pewno będzie - albo z radości albo z rozpaczy

Ja zaryzykowałam ;) Tylko fakt faktem ja wiedziałam jaki będzie efekt ;)

O, to gratuluję odwagi, trzymam kciuki żeby wszystko było dobrze!

Hmm, ja niemal zawsze daję do zrozumienia, że facet mi się podoba.
Jestem chyba jednym z kobiecych wyjątków- nuży mnie zbyt długie czekanie, zdobywanie itepe. Parę spotkań zdecydowanie wystarczy, żebym zdecydowała się z kimś pójść do łóżka, a najczęściej wiem to już na pierwszej randce. Pierwsze przeczucie jeszcze nigdy mnie nie zawodziło.
Z drugiej strony nie jestem w stałym związku, bo również mnie to śmiertelnie nudzi..nawet najsmaczniejsze słodycze w końcu się przejadają..nie powiem, żebym zmieniała facetów jak rękawiczki, ale jestem diabelnie niecierpliwa..
Któraś pani pisała o kontaktowaniu się z facetem przez półtora roku..podziwiam, gdyby mi się ktoś spodobał trudno byłoby mi miesiąc wytrzymać bez wyznania swoich uczuć :P
Ale tak jak mówię, jestem skrajną ryzykantką (jak na zodiakalną panią baran przystało :P)...

Przyznam jednak, że niczego nie zdarzyło mi się żałować nawet, jeżeli ktoś się okazywał być zupełnie kimś innym niż sprawiał wrażenie :)

Ja nie podrywam nie ze względu na brak pewności siebie czy niechęci do ryzyka, a ze względu na moją 'dumę' i tradycjonalizm.

Ale co, po prostu waliłaś prosto z mostu 'hej, podobasz mi się' albo ' umówmy się na kawę'? Bo ja właśnie do tego nie potrafię się przemóc. Jeśli gdzieś przy okazji się spotkamy to jeszcze mogę jakoś zagadać, ale nie jestem w stanie na przykład pierwsza napisać "hej, masz ochotę na kawę" (zakładając oczywiście że nie jest to jakiś stary dobry znajomy ;) )

Nauczyłam się subtelnie dawać do zrozumienia, że facet mi się podoba..zazwyczaj szukałam jakiegoś pretekstu, na przykład jeżeli był to koleś z uczelni to proste- najpierw sympatyczne gadki, po jakimś czasie gdy widzę "bluesa" rzucam niewinnie "nie rozumiem tej konstrukcji, może mógłbyś mi to jakoś wyjaśnić po zajęciach" (banał, ale działa) albo "o, jest okienko, co robisz? Ja chciałam pójść na kawę do bufetu." (nie zdarzyło się, żeby koleś mnie olał i się nie dołączył).
Nie przeczę, że miałam kilka wpadek..najbardziej epicka zdarzyła mi się po treningu kung-fu. Chodził tam koleś, z którym trenowałam w parze od jakiegoś czasu, wydawał się być dość inteligentny, ale spaliłam sprawę..po treningu, gdy szliśmy razem na busa zaczęłam nawijać jak najęta aż w końcu wypaliłam:
"To może dałbyś mi swój numer telefonu? No chyba, że twoja dziewczyna będzie zazdrosna hehehe". Chyba nie muszę wspominać, że nic z tego nie było :P
Musisz choć trochę wyczuć, co sądzi druga strona..zazwyczaj dobrze rokującym symptomem jest to, że koleś sam szuka twojego towarzystwa. Myślę, że cała bajka polega na tym, żeby facet sądził, że to on tak naprawdę zrobił pierwszy krok. Ja jestem skrajnie odważna, ale rozumiem, że nie każdy taki jest. Czasami jednak warto ułatwić obiektowi naszych uczuć zadanie..najgorsze, co może nas spotkać to dostanie kosza :)