Temat: Jak sobie z tym poradzić?

Byłam z chłopakiem prawie 2 lata. Związek jak związek - raz lepiej, raz gorzej. Od kilku miesięcy coś zaczęło się psuć. Spotykaliśmy się coraz rzadziej, nie okazywaliśmy sobie uczuć, spotykaliśmy się automatycznie, a nie dlatego, bo tęskniliśmy. Dwa tygodnie temu On zaczął rozmowę na ten temat. Postanowiliśmy rozstać się na miesiąc. Tzn. bardziej to On o tym zadecydował, ja byłam przeciwna. Chciałam, żebyśmy spróbowali to naprawić, ale niestety rozstaliśmy się. Byłam załamana, nie mogłam przestać płakać, on był wtedy cały czas przy mnie, przytulał, całował i pocieszał, bo "to wszystko po to żeby było lepiej". Mówił, że chce za mną zatęsknić i poczuć to co dawniej. Nie chciałam tego, bo wiem, że takie przerwy to nic innego jak początek końca. Widujemy się prawie codziennie w pracy. Na początku było w miarę normalnie - coś tam rozmawialiśmy, jak znajomi, ale od tygodnia on raczej mnie unika. Napisałam w między czasie dwa smsy (czego teraz żałuję) o tym, że go kocham, tęsknie i takie tam, a on nawet nie odpisał...Cały czas o nim myslę, płaczę każdego wieczoru, nie mam na nic ochoty, zerkam co chwilę na telefon z nadzieją, że coś napisał,...a on nic. Nie odzywa się. Dopiero po rozstaniu uświadomiłam sobie jak bardzo go kocham i nie mogę bez niego żyć. Pierwszy raz w życiu czuję się tak fatalnie po rozstaniu, a byłam już w wielu związkach. Kompletnie nie mogę sobie z tym poradzić. Zawalam przez to studia, zrezygnowałam z ważnych dla mnie rzeczy, znowu zaczełam palić...

Co mam robić? Mam po prostu czekać i nic z tym nie robić? Minęły dwa tygodnie, a ja z dnia na dzień czuję się coraz gorzej...Nie mogę tego wytrzymać...Doradźcie coś.