Temat: Problemowy sasiad

Have_fun napisał(a):

Ciężka sprawa. Sama mam podobny dylemat. Może nie aż taki kaliber ale za to w rodzinie. Moja siostra ma 2 dzieci i te dzieciaki lgną do siebie z moją córką bo wiadomo... raz że to kuzyni, a dwa to, że mieszkamy w UK, i na podwórku nie ma dzieci z którymi córka może sobie po Polsku porozmawiać. Jednak tam jest trochę inne środowisko... Od rana wino na stole stoi, każdy z domowników klnie jak szewc, łącznie z dziećmi (9 i 4 lata) a rodzice uważają że to zabawne. Dzieci biegają samopas i nikt nie pilnuje. Jak córka była młodsza to po czasie się dowiadywałam że ciocia pozwoliła im samym po całym osiedlu biegać nie pytając mnie wcześniej o zgodę. Sama w życiu bym nie puściła 8 latki samopas a tu jeszcze z nimi 3-letnia (wówczas) córka siostry po ulicach biegała bez żadnego nadzoru. Raz jak moja córka u nich była się pobawić była świadkiem jak jej kuzyni dostali wielkie lanie. My z mężem takich "kar" nie uznajemy i córka wróciła do domu przerażona. Aż się popłakała jak mi o tym mówiła. Wymyślam już co się da żeby mieć wymówki żeby jej tam nie puszczać. Ale czasem ciężko. Np. jak mówię że nie będzie miał jej kto do nich zawieźć to córka mówi że ciocia powiedziała że po nią przyjedzie. A ja mam świadomość że cioci się zdarzało po kielichu za kółko wsiadać... Więc po moim trupie. Z drugiej strony nie chcę córce ograniczać kontaktu z kuzynami i nie chcę aby sprawy dorosłych miały wpływ na relacje między dziećmi. Do tej pory szukam sposobu żeby to jakoś pogodzić. Jak się stęsknią za sobą to wolę ich zaprosić do nas. Druga opcja to zabrać całą trójkę gdzieś razem na jakiś soft play albo do parku, ale nie zawsze chcą bo dla dzieci mojej siostry to są nudy.  Te dzieciaki same w sobie są bardzo fajne, ale niestety nikt ich nie wychowuje i nie uczy co jest dobre a co złe. Przykro się na to patrzy. A siostra jest przekonana że jej podejście do "wychowywania" dzieci to jedyne słuszne podejście i jak usłyszy jakieś słowo krytyki to od razu jest wielka awatura. 

takaja27 napisał(a):

Dwa tygodnie temu na nasze osiedle wprowadzili sie nowi sasiedzi. Maja syna ktory chodzi z moim do klasy. Chlopcy maja po 7 lat. Naturalnie ich syn chce bawic sie z moim, bo go zna, a moj nie protestuje. Problem w tym, ze to element spoleczny. Ojciec tego chlopca napadl na poczte z bronia w reku. Zostal aresztowany, ale nie poszedl za kratki z powodu koronawirusa! Chlopiec jest bardzo niegrzeczny I regular nie bije innych w zabawie, dusi ich I wykreca rece. Wyzywa ludzi bardzo niecenzuralnymi slowami. Co zrobic by moj syn nie bawil sie z tamtym, Co mú powiedziec, by jednoczesnie nie podpasc tym ludziom, bo ewidentnie sa niebezpieczni. .. 

zlazona napisał(a):

Have_fun napisał(a):

Ciężka sprawa. Sama mam podobny dylemat. Może nie aż taki kaliber ale za to w rodzinie. Moja siostra ma 2 dzieci i te dzieciaki lgną do siebie z moją córką bo wiadomo... raz że to kuzyni, a dwa to, że mieszkamy w UK, i na podwórku nie ma dzieci z którymi córka może sobie po Polsku porozmawiać. Jednak tam jest trochę inne środowisko... Od rana wino na stole stoi, każdy z domowników klnie jak szewc, łącznie z dziećmi (9 i 4 lata) a rodzice uważają że to zabawne. Dzieci biegają samopas i nikt nie pilnuje. Jak córka była młodsza to po czasie się dowiadywałam że ciocia pozwoliła im samym po całym osiedlu biegać nie pytając mnie wcześniej o zgodę. Sama w życiu bym nie puściła 8 latki samopas a tu jeszcze z nimi 3-letnia (wówczas) córka siostry po ulicach biegała bez żadnego nadzoru. Raz jak moja córka u nich była się pobawić była świadkiem jak jej kuzyni dostali wielkie lanie. My z mężem takich "kar" nie uznajemy i córka wróciła do domu przerażona. Aż się popłakała jak mi o tym mówiła. Wymyślam już co się da żeby mieć wymówki żeby jej tam nie puszczać. Ale czasem ciężko. Np. jak mówię że nie będzie miał jej kto do nich zawieźć to córka mówi że ciocia powiedziała że po nią przyjedzie. A ja mam świadomość że cioci się zdarzało po kielichu za kółko wsiadać... Więc po moim trupie. Z drugiej strony nie chcę córce ograniczać kontaktu z kuzynami i nie chcę aby sprawy dorosłych miały wpływ na relacje między dziećmi. Do tej pory szukam sposobu żeby to jakoś pogodzić. Jak się stęsknią za sobą to wolę ich zaprosić do nas. Druga opcja to zabrać całą trójkę gdzieś razem na jakiś soft play albo do parku, ale nie zawsze chcą bo dla dzieci mojej siostry to są nudy.  Te dzieciaki same w sobie są bardzo fajne, ale niestety nikt ich nie wychowuje i nie uczy co jest dobre a co złe. Przykro się na to patrzy. A siostra jest przekonana że jej podejście do "wychowywania" dzieci to jedyne słuszne podejście i jak usłyszy jakieś słowo krytyki to od razu jest wielka awatura. 

Zgłoś siostrę do opieki. W przypadku takiej patologi, bo tak to trzeba nazwać, należy chronić dzieci. 

takaja27 napisał(a):

No to dzis do widzialam sie jeszcze paru rzeczy I tej rodzinie. Ojciec napadl na kobiete w ciazy I przykladajac jej noz wywlekl z auta , po czym je ukradl. Ukradl tez auto sasiadce z osiedla. Okradl nasze auta- dwa lata temu byla seria kradziezy... Takze serio nie jest ciekawie...