Temat: Nie wiem jak to zakończyć

Ehh, dziewczyny...niestety nie mam żadnej przyjaciółki ani nikogo komu mogłabym się wygadać dlatego uderzam do was.Dla wielu z was to problem z dupy, i właściwie nie problem tylko pierdoła, i odpowiedź jest prosta, ale na prawdę muszę to wyrzucić z siebie.

 Wpakowałam się w relację i nie potrafię teraz się z niej wyplątać.  Ale od początku. Kilka miesięcy temu rozstałam się z facetem(on to zakończył), w sumie mój pierwszy poważny związek, mimo że spotykałam się wcześniej z kilkoma facetami to pierwszy facet do którego coś poczułam, dlatego rozstanie mnie dość mocno zabolało, i mimo że minęło już te kilka miesięcy to nie do końca sobie z tym poradziłam. Po rozstaniu wpadłam w wir randkowania, z którego nic nie wynikło i kończyło po 1-2 randkach, bo nie było chemii w moim odczuciu. No i się zaczęłam zastanawiać co ja do cholery robię, co jest ze mną nie tak, bo trafiłałam na na prawdę fajnych, wartościowych facetów a tu dupa. Nic, nada. No i pojawił się A, spokojny, zabawny,wrażliwy, inteligentny, ogarnięty facet,też skrzywdzony, dlatego chyba złapaliśmy jakąś nić porozumienia,  no ale od  początku też bez fajerwerków, ale coś mnie w nim urzekło więc, kontynuowałam znajomość, chciałam sobie dać czas żeby coś się pojawiło.Aktualnie spotykamy się jakieś  2 miesiące, jak jestem z nim jest miło, lubię intymność jaką mamy, wspaniały seks, bliskość, i widzę jak jemu tego brakowało gdy mnie przytula, całuje, i mi w sumie też, no i jak z nim jestem to mam wrażenie że coś jest, ale jak wracam do domu to to znika kompletnie. Pomiędzy spotkaniami nie tęsknie, nie wyczekuję tego spotkania.  No i teraz najgorsze, ostatnio zobaczyłam coś czego nigdy wcześniej nie doświadczyłam. I pierwszy raz spojrzał na mnie w TEN sposób, inny niż zazwyczaj, taki że wiedziałam że sie zakochał, i mnie to cholernie przeraziło, miałam ochotę stamtąd uciec. Z jednej strony wiem że muszę to zakończyć, a z drugiej nie potrafię. Pierwszy raz z takim trudem przychodzi mi zakończenie relacji. Za każdym razem jak próbuję a on patrzy na mnie tymi maślanymi oczami to wymiękam, nie potrafię go  skrzywdzić,odrzucić,  bo sama wiem co to znaczy. I właśnie dlatego jestem pieprzoną hipokrytką.  Z jednej strony mam ochotę czekać i zobaczyć czy coś się pojawi, a z drugiej wiem że to nie facet dla mnie...  Nienawidzę siebie za to.