Temat: Nie mam do kogo się zwrócić : (

Witam!

Z pewnością wabiłyscie panie i koleżanki nie jednego faceta w życiu.

Jestem w dość dziwnej sytuacji. Pewnego dnia na korytarzu spotkałam chłopaka, potem na zajęciach z rysunku - był rok młodszy ode mnie, zauroczył mnie swym talentem. Z wyglądu też niczego sobie, wyższy ode mnie. Zanim się jednak poznaliśmy, wymienialiśmy spojrzenia na korytarzu - on tez się za mną oglądał, jak już sie poznaliśmy mówił mi cześć, zawsze po kilka razy choćby uśmiech, czy zwykłe cześc - tak jest do dziś (od pół roku). Na zajęciach zawsze śmialismy się, wygłupialiśmy. Wyciągnęłam go 2 razy na spacer (jeden spontaniczny, potem napisałam i zaintrygowałam drugie spotkanie - pod pretekstem odwiedzenia jednego miejsca). Była zima - na drugim spotkaniu wywaliłam się na lodzie - śmiał się. Potem pisałam do niego, bo nie mógł dłużej zostać - nie odpisał, na życzenia świątecznei też nie. Odpuściłam go sobie. Przez cały ten czas gdy się mijamy nadal się uśmiecha, czasem zagada, czy będę na zajęciach (w biegu), jak mnei widzi to zawsze się gapi, czy odwraca.

Nie wiem co mysleć. Skoro mnie lubi, to dlaczego nie zainicjuje spotkania?
Ma dobre kontakty z dziewczynami - więc co z tą nieśmiałością?

Podobam mu się, czy nie? : (