Temat: Sex..powoli jestem załamana psychicznie

A masz a z kimś innym doswiadczenia i było inaczej? Lub jak sama coś wkładasz, nawet palca do ujścia (wejścia?) pochwy to czujesz przyjemność ? 

Mój obecny narzeczony jest moim pierwszym partnerem seksualnym. Kiedyś próbowałam sobie sama wkładać palce ale mnie jakoś to odpychało i nie sprawiało przyjemnosci. Wole stymulacje łechtaczki i też tylko w taki sposób osiągam orgazm.

jeśli łączysz problem seksu ze wdzięcznością do twojego faceta, bo masz łysienie plackowate, to zdecydowanie powinnaś zacząć od wizyty u psychologa. ze swojego doswiadczenia powiem ci, ze jeśli czujesz podniecenie, potrafisz sama ze soba mieć orgazm, to problemem jest kiepski partner. u mnie skończyło się na zmianie partnera i to był strzał w 10, partner po prostu był krypto-egoista i nie obchodziła go moja przyjemność, nie chciał nic próbować i swój brak umiejętności i niechęc do podjęcia prób tłumaczył moimi ponoć problemami z odczuwaniem przyjemności, robiąc to pod przykrywka troski i miłości. cóż, moim jedynym problemem był on, ale czułam się tak uzależniona od niego i wdzięczna mu za nie wiadomo co, ze musiało dużo wody upłynąć, bym przejzala na oczy, ze on wykorzystuje moje toksyczne przywiązanie do niego. czasem po prostu warto spróbować z kimś innym, zostawiam ta kwestie tobie do przemyślenia - możesz stracić ważny aspekt życia, a przy udanym doświadczeniu z kimś innym stwierdzić, ze twój związek cie nie satysfakcjonuje j gra nie jest warta świeczki.

Troche niefajnie planowac slub z wdziecznosci. Sex bedzie przez twoje najblizsze conajmniej 40 lat dosc wazny. Jezeli zalezy ci na partnerze - proponuje psychologa najpierw tylko dla ciebie, a potem seksuologa juz we dwoje. 

Jednak twoja postawa - typu "moze ja mam cos poj*bane w swojej głowie" jest ponizej pasa - tak wobec siebie, jak wobec wszystkich osob,ktore znajduja u psychologa pomoc. Chodzimy do psychologa nie dlatego, ze mamy cos w glowie "pojeb@ne", ale po to, aby poprawic sobie jakosc zycia. Radze przemyslec te kwestie. Jezeli ,mial byc to zart, to troche ci nie wyszedl.

'moze ja mam cos poj*bane w swojej głowie" - miałam tu na myśli ze może ze mna jest coś nie tak ponieważ juz wiele przeszłam przez moje chorobe i moze jestem jakoś zablokowana..nie wiem 

Jedna z opcji jest oczywiscie twoja blokada, ale rownie dobrze moze to byc cos zupelnie innego jak np twoje wychowanie. To sa juz intymne sprawy do omowienia z osoba, ktora z racji swojej wiedzy moze ci pomoc po otrzymaniu wielu informacji o Tobie. Nie musisz sie linczowac.

lepiej się go trzymać, drugi cie z dołka na pewno nie wyciągnie.

To bardzo trudny temat. Tak naprawdę powinnać z kimś porozmawiać- psycholog. Kto wie czy nie razem z partnerem. 

Powiem ci ze ja też tak mam, ale nie przejmuje się tym.