Temat: Agresja wobec dziecka?

A tak serio - wierzycie w ogóle w prawdziwość tej historii? Przecież to na kilometr wygląda na kolejną próbę - udaną jak widać - rozpętania g*wnoburzy

96 1 KRO.

zawsze chętnie służe pomocją, kiedy po raz kolejny postanowisz się wygłupić.

wiem ze dzieci potrafią byc nieznośne ale pobicie dziecka ze ma aż ślady jest karalne i powinny byc wyciągnięte z tego konsekwencje,

tez uważam ze ta historia jest nieprawdziwa

dokładnie.

Ktoś tutaj chyba zapomniał, że dziecko tak samo jak dorosła osoba jest człowiekiem, w związku z tym posiada taką samą godność i prawo do poszanowania swojego ciała. Ja byłam bita jako dziecko i jedyne co z tego pozostaje to upokorzenie, przemoc nie jest żadną lekcją. 

Moim zdaniem nie ma na to wytłumaczenia i świadczy o słabości Twojego męża. Jeżeli chcesz dać mu szansę porozmawiajcie o tym jeszcze raz i o tym co zrobić żeby więcej takich sytuacji nie było. Absolutnym minimum moim zdaniem jest, żeby tata przeprosił syna za swoje zachowanie, jeżeli chce aby mały też później umiał przyznać się do błędu. Przykład idzie z góry. 

Nie wyobrażam sobie uderzyć osoby, którą kocham. Bez względu na to, czy płacze, krzyczy, histeryzuje, nie chce iść spać, czy rzuca przedmiotami. Nie ma dla mnie różnicy pomiędzy uderzeniem własnej matki, męża czy dziecka. Bo niby czemu dziecko wolno uderzyć czy poszarpać? Bo jest mniejsze i słabsze? Bo nie trzaśnie drzwiami i się nie wyprowadzi? Klapsy czy jakiekolwiek inne "kary cielesne" to nie żadne kary, tylko zwykła bezsilność i chęć wyżycia się w złości, nie ma w nich nic wychowawczego. 

Totalnie nie rozumiem argumentów o "tej dzisiejszej młodzieży", co to niby była tak bezstresowo wychowywana i teraz pozwala sobie na wszystko*. Serio? Jakoś nie przypominam sobie, żeby za "starych, dobrych czasów", kiedy regularne bicie dzieci było na porządku dziennym, było mniej wykroczeń, przestępstw czy jakichkolwiek zjawisk patologicznych - mniej narkomanów, złodziei, gwałcicieli, zwyrodnialców, ludzi pogubionych życiowo, niezaradnych, leniwych itp. itd. Pierwsze słyszę, żeby brak bicia w dzieciństwie był potwierdzoną przyczyną tego, że ktoś w dorosłym życiu zszedł na złą drogę, to jest wręcz śmieszne. Równie dobrze można by było założyć, że szczęśliwe i trwałe małżeństwo to takie, w którym mąż bije żonę, bo wtedy ona jest posłuszna, pracowita, nie ma fochów i grzecznie siedzi w domu, zamiast się szlajać z gachami - jeszcze jakieś 50 lat temu spora część społeczeństwa tak uważała, no i rzeczywiście, rozwodów było jakby mniej. Dla mnie przyzwolenie na bicie dzieci jest analogicznym rozumowaniem. 

*Nie macie świadomości, że nie jesteście pierwszym pokoleniem narzekającym na te rzekomo rozwydrzone bachory, młodzież bez żadnych zasad moralnych i ogólne zepsucie młodszej generacji? Tak samo narzekali Wasi rodzice na Wasze pokolenie, dziadkowie na pokolenie Waszych rodziców, pradziadkowie na pokolenie dziadków i tak od zarania dziejów. Dlatego nie urabiajcie ideologii, że kiedyś było lepiej, bo było przyzwolenie na przemoc, a teraz ta "poprawność polityczna" (radzę zapoznać się z definicją tego terminu) postawiła świat na głowie i z dzieci wyrastają potwory, bo nie można już bezkarnie wyładowywać na nich swojej agresji i bezsilności. 

super napisane,lepiej bym tego nie ujęła,zgadzam sie z każdym słowem 

nie jest to powód do rozstania, poniewaz maz- wyglada na to- zaluje. Jeśli chciałabyś sie rozstac za JEDNEGO klapsa, to wierze ze cos jest nie tak u Was w malzenstwie i szukasz pretekstu. Jest to powod do powaznej dyskysji. 

wielkie mi halo. Też jak byłam mała to dostałam klapsa, bo byłam nieznośna. I co? I żyję, nic mi nie jest i nie mam żalu do nikogo. Po prostu wiem, że zasluzylam, bo byłam nieznośna. A znam takich co tylko pieszcza te swoje dzieci i potem wychodzą z nich potwory, które nie mają żadnego szacunku do rodziców.

Dokladnie. Klaps czy jakakolwiek forma fizycznego karania dziecka jest niczym innym jak nieradzeniem sobie z wlasnymi emocjami, odreagowaniem i upustem wlasnej agresji. Tyle i nic wiecej. Jest milion innych sposobow jak dziecko uspokoic. Nikt nie bierze pod uwage tego, ze my mozemy miec zly dzien. Moze nas ktos wk... moze nas cos bolec mozemy byc zmeczeni mozemy byc jiewyspani albo rozrraznieni przez pogode ale dziecko to juz nie prawda? Bo dziecko to jest taki maly stwor ktory ma zaspiewac jak mu sie zagra. I postepowac tak jak nam sie unysli. A wiec drogie Panie zwolenniczki bicia i przemocy (tak, klaps to przemoc), wyobrazcie sobie ze dzieci tez mysla, czuja, analizuja i wyrazaja swoje emocje. Wystarczy wziac kocyk, pobujac dzieciaka i spokojnym tonem uspokoic. Dzieci wyczuwaja nasze emocje. Czuja nasza niechec, agresje i odpowiadaja takim samym tonem. Pracuje z dziecmi po 12h dziennie, wliczajac w to dzieci autystyczne i z roznymi problemami sensorycznymi i nie tylko i Nigdy nie byl potrzebny klaps ze strony rodzica zeby dziecko uspokoic. Ale jak sie zyje nadal w latach 50tych czy 70tych i wierzy w modele wowczas przedstawiane no to przykro mi, czas poszerzyc horyzonty i zainteresowac sie troche psychologia rozwojowa. W swoim zyciu zdarzylo sie moze raz czy dwa ze dostalam po tylku i zawsze mama stawala przeciw tacie bo byla przeciwniczka bicia. W wieku 15 lat zostalysmy z siostra same i musialysmy sobie poradzic. I mam ogromny szacunek do swoich rodzicow i bardzo dobre wiezi, wiec za przeproszeniem nie pier... mi glupot o rozwydrznych bachorach bo jest ogromna roznica w braku wychowania a wychowywaniu bez przemocy. I osoby ktore uwazaja ze bicie to najlepsza kara dla dziecka i wychowanie zwyczajnie nie dorosly na tyle by panowac nad swoimi emocjami i dzieci mic nie powinny.