Temat: Słaba matura, duże ambicje.

Złóż dokumenty tam gdzie chcesz i jednocześnie na uczelnie o niższym poziomie,. Jak się nie dostaniesz tam gdzie chcesz to albo to przez rok popracujesz sobie, a popołudniami będziesz się uczyć do poprawki z matury, a za rok znowu spróbujesz, albo  dostaniesz się na uczelnię o niższym poziomie ,  rok będziesz studiować i starać się o jak najlepsze oceny, a po roku złożysz wniosek o przeniesienie na uczelnie, która Cię interesuje. 

Natomiast musisz sobie zadać pytanie, czy wyniki z matury to wypadek przy pracy, czy jednak masz spore braki. Nie sztuką jest  dostać się na uczelnie, sztuką jest skończyć studia, a jak masz braki to na dobrej uczelni możesz nie dać sobie rady. 

Nie histeryzuj , bo to nie koniec świata. Nie poradzisz sobie w życiu jak nie będziesz elastyczna i nie dasz sobie prawa do błędu, skorygowania planu na życie itd . W życiu jeszcze wiele razy doznasz porażki, wiele razy coś pójdzie nie po Twojej myśli, na wiele rzeczy nie będziesz mieć wpływu. Musisz umieć się w życiu odnaleźć i szukać różnych rozwiązań, być ogarnięta. Życie to nie tylko oceny i nauka. Życie to przede wszystkim zaradność. 

P.S.

Jest jeszcze trzecia opcja. Studia zaoczne, przecież nie ma egzaminów wstępnych, wyniki matury się nie liczą. Znajdź sobie prace i spróbuj studiować zaocznie na wybranej uczelni, a po roku przenieś się na dziennie, Można się przenieść poprzez poprawę wyników matury, albo poprzez uzyskanie na 1 roku odpowiednio wysokiej średniej. Przynajmniej kiedyś tak było. Wskoczysz od razu na 2 rok. 

Jestem ze sobą szczera i wiem jaki mam poziom. Matura z matematyki mogła mi pójść lepiej ale jestem jeszcze w stanie to przełknąć. Z fizyki również pisałam wyżej dlatego to nie odzwierciedla mojego poziomu wiedzy, ale to też nie jest mój konik. Natomiast angielski to jest moja totalna porażka, bo to miała być moja matura podbijająca punkty. Byłam na rozszerzeniu 6 lat, chodziłam na kursy na poziomie C1, miałam świetne wyniki w szkole na próbnych i na normalnych testach (poziom B2-C1), a ta matura po prostu mi nie poszła, nie wiem zły dzień, nie wiem. Dlatego od razu wiem że za poprawkę jak się wezmę to na pewno angielski bo to nie jest mój poziom.

Fajna opcja z tymi zaocznymi. Nie wiedziałam.

Piszesz, że interesują Cię kierunki techniczne, a tu z drugiej strony chciałaś sobie podbić punkty angielskim, do tego fizyka to nie Twój konik.

Jesteś pewna , że wybierasz odpowiednią drogę życia , że to jest to co Cię interesuje lub to z czym dasz sobie radę ? 

O jakim profilu klasę skończyłaś ? 

Nie boje się opóźnienia w roku nauki na danym kierunku. Przecież rok w tą czy w tamtą to akurat dla mnie nie zmartwienie, ja po prostu chce się uczyć.  Ma świadomość ile osób robi sobie rok przerwy/ poprawia matury itd. Po prostu jest mi przykro że jedno podwinięcie nogi i szlak trafia moje plany i ambicje. No a że brak planu B (teraz po tych komentarzach już trochę lepiej) to spanikowałam, bo dla mnie priorytet to studiować, więc musze się gdzieś dostać.

Mat fiz ang. Chce iść na kierunek głównie matematyczny, z fizyką dam sobie radę jako przedmiot, nie podstawa kierunku. A podbić angielskim bo lubię, byłam świetna a na uczelnie liczą się punkty(który angielski na 80-90% miał mi dać)+ wszyscy teraz cenią wysoki poziom języka obcego.

Jeśli rzeczywiście będziesz miała takie wyniki, to raczej nie dostaniesz się na bardziej oblegane kierunki. Ale jeżeli Twoim priorytetem jest dobra uczelnia, a nie konkretny kierunek, to wszędzie są takie kierunki, na które łatwiej się dostać. Sprawdź progi punktowe z poprzednich lat i nie panikuj na zapas :) Zawsze możesz się wycofać po roku i poprawić maturę, jak sugerowały dziewczyny :)

Studia wcale nie są najważniejszą rzeczą w życiu. Ale sama przekonałam się o tym dopiero, gdy już je skończyłam ;)

Ja zrobiłabym tak, jak radzą dziewczyny - śmiało składaj papiery na te dobre uczelnie i na wszelki wypadek na te trochę słabsze. Studia zaoczne też są dobre opcją.

Odpowiedz sobie na pytanie gdzie chcesz być za 5,10,15 lat i czy naprawdę w matematyce , czy  fizyce czujesz się jak ryba w wodzie, czy to Cie jara. Odpowiedz sobie na pytanie jakie musisz mieć umiejętność i jakie cechy , aby być tym kim chcesz być. Dyplom to nie wszystko. Skończysz studia i co dalej ? Czy masz dryg do przedmiotów ścisłych, czy raczej są to bardziej wyuczone przedmioty ?

Piszę to, bo przez cały Twój temat przewija się słowo nauka/studiowanie i nic więcej. Skończyłam mat-fiz. wiem jak wygląda droga zawodowa moich kolegów, wiem kto osiągnął sukces i są to tylko  Ci, którzy mieli po prostu ścisły umysł , a matematyka, czy fizyka to nie była dla nich nauka, tylko ich pasja, ich życie, którzy już idąc na studia dokładnie wiedzieli gdzie chcą się znaleźć po obronie. To są osoby, które z marszu szły na matury łączone i bez większego wkładu uzyskiwali od egzaminatorów  z uczelni  wyższych oceny celujące. To trzeba czuć po prostu i rozumieć, a nie się wyuczyć. 

Czy te przedmioty ścisłe to Twoja pasja ? Co robisz dodatkowego poza szkołą w kierunku rozwijania ścisłego umysłu  ? Jaki masz  pomysł na życie po studiach ? 

Trochę się chyba za bardzo zafiksowałaś na samej nauce. Studia to nie jest przedłużenie szkoły. Niepokojący jest ten Twój strach, że w razie czego przez rok będziesz miała przerwę w nauce. Nauka to nie tylko szkoła. Możesz sama się rozwijać w wybranym przez siebie kierunku. Jak rodzice nie będą wymagali od Ciebie dokładania się do życia możesz łączyć studia zaoczne z jakimś stażem/praktyką w firmie związanej z kierunkiem studiów, który Cie interesuje. To da Ci więcej niż studia, o wiele więcej. 

Zarejestruj się na te wydziały i kierunki które Cię interesują i na różne uczelnie i spokojnie poczekaj. Większość kandydatów tak robi, a jak przychodzi co przyniesienia papierów i podjęcia ostatecznej decyzji, to zazwyczaj okazuje się, że zostają wolne miejsca (może po za kierunkami medycznymi). Ponadto sprawdź, czy dany wydział/uczelnia nie wprowadził egzaminów wstępnych. 

Angielski na PG ma tak niski przelicznik, że dużej różnicy punktowej nie robi, czy masz z rozszerzenia 60 czy 90- zobacz, jak na Twoich uczelniach. Najbardziej liczył się zasadniczy przedmiot.

A z tymi zaocznymi to tak nie do końca (przynjamniej na PG właśnie), ale fakt że progi są niższe.