Temat: Nadmiar kosmetyków

Nie uzywam żeli pod prysznic, za bardzo wysuszaja mi skore. Mydeł jako zamienników tez. Probowalam myc sie m.in. olejem kokosowym, ale denerwowała mnie tlusta warstewka i do tego nie nadawał sie do usuniecia zapachów ze strategicznych miejsc. Olejki hydrofilowe tez odpadały, ani to detergent ani nie myły, bo zaraz wszystki sie spłukalo. Myje denetgentami tylko stopy, krocze i pachy i zawsze uzywam do tego plynu do higieny intymnej Lactacyd. Balsamów uzywam tylko po goleniu (czyli moze 1x w miesiacu...) i jak mam bardzo męczące uczucie suchej skory, ogolem bardzo rzadko. Zawsze wybieram jak najtansze balsamy, na przecenach, takie ktore juz wyprobowalam i mi pasowaly, bo nie byly tluste, nie zostawiły warstwy, dlugo trzymaly uczucie nawilzenia, nie trzeba bylo poprawiac za 12h. Ogolem wybieram kakaową isanę i welnnes&costam z masłem shea lub wiśnią.

mialam to. jak sie juz uspokoisz to polecam zaczac rozdawac zapasy potrzebującym znajomym lub rodzinie - nie obcym, nie wiem o co chodzi, ale mi osobiscie jakos lzej na duszy jesli wiem, ze ktos mi bliski ma te rzeczy i faktycznie je uzywa i sie z nich cieszy. rodzinie juz nie daje, bo widzialam, ze lezy to i niszczeje, cieszyli sie tylko ze dostali, ale nie korzystali i nie zużywali. zazwyczaj oddaje kosmetyki sasiadce z mojego rodzinnego domu, ktorej tak sie zycie potoczyło, ze nie miala kiedys i nie ma nadal - oddalam jej wszystkie nietrafione albo nie uzywane na codzień ani od swieta kosmetyki kolorowe i rzeczy do paznokci (+10 lat nie mialam lakieru na paznokciach, nigdy nie mialam długich, lubie jak są saute - od lat jedynie 1-2x w miesiacu obcinam paznokcie na krotko, nic innego z nimi nie robie, tak sie najlepiej czuje; nie wiem po co to wszystko kiedys kupiwalam). garderobe oddaje kolezance ze studiow, ktora strasznie cebulaczy na zycie, ale byla z biednego domu i to wyniosła, wiec teraz nie potrafi sie przełamać i kupic sobie jakies drobnostki dające przyjemnosc. dalam jej wszystkie torebki, bo i tak nosze tylko jedną i kilka innych uzbieranych bzdur. mam teraz jeszcze bardzo duzo szpilek, tyle ze w bardzo malym rozmiarze, 35-36, wiec bede sie pytała po kolei znajomych kto ma taka stopę, a potem pytała czy chcą :p. wiele lat mi zajelo zanim mi ta mysl zakielkowala, szpilki to moja najwieksza slabosc, wiekszosci nigdy nie nosilam, tylko dokupiwalam. Zajmuja sporą czesc mojej szafy. Mysle, ze to progres i pozbywając sie tych rzeczy lzej sie czuje, szczegolnie ze juz nie kupuje kolejnych zbednych pierdol.

Ja też już "miałam" a nie mam. No i dotyczy to tylko kosmetyków i duperelek biżuteryjnych typu wisiorek, korale, pierścionek, kolejne korale, opaska na włosy, spinka z błyskotką, jeszcze jedne korale, wstążki - takie tam. Gadżety "zdobnicze" rozdaję albo służą mi jako urozmaicacze na imprezy zdjęciowe typu wieczór panieński czy dziecięcy balik, ale kosmetyki są stare i się do niczego nie nadają, a tym bardziej do rozdania komukolwiek. Tylko do grzebania w pudełku i układania sobie kolorami w chwili kryzysu :)  Jeśli kupiłam jakiś ciuch nawet lata temu, to o ile jest dobry na mnie to go używam, póki nie padnie. Ostatnio uświadomiłam sobie, że noszę zimowe buty które kupiłam przed studniówką. Sztuczne, wielkie, niewyględne, a ile zim i ile gór w nich przechodziłam! Mimo że mają przynajmniej 22 lata to dopiero teraz zaczynają lekko obłazić na zgrzewach.   A ciuchy które wyraźnie nie są i nigdy pewnie już dobre nie będą (zdecydowanie za duże lub za małe) systematycznie rozdaję, zostawiając sobie tylko te ulubione na wypadek gdybym jednak do nich kiedyś schudła lub znów przytyła, co się niestety (to drugie) zdarza.