Temat: Jak przełamać się do biegania?

wsadzić słuchawki do uszu i odciąć się od ludzi. No i przede wszystkim wyjść, żeby zobaczyc, że ludzie mają gdzieś to, że jakaś dziewczyna własnie przebiegła obok :D

Też miałam takie odczucia, ale dzisiaj po ciemnościach wyszłam i przebiegłam swój pierwszy kilometr :) Jestem bardzo dumna z siebie :) Wiem, że to tylko kilometr, ale dzięki niemu mam siłę spróbować więcej :) 

też mam takie obawy, tym bardziej że mam zadyszkę od biegania za dzieckiem przez niecałe 100 metrów 

Ja wybrałam taką ścieżkę, żeby nie spotykać ludzi, dzięki temu moje dyszenie i sapanie mi nie przeszkadzało :) Staram się wciągać powietrze nosem, a wydychać ustami. Spokojnie i powoli.

tez tak kiedyś miałam...bo jestem mala i gruba:-) teraz już nie ale jak zaczynałam to taka toczaca się kulka:-))) naprawdę myślisz ze ludzie nie maja nic lepszego do roboty niż patrzeć i komentować jak ty biegasz?

ubieraj dres i do roboty..bieganie jest super...kocham biegac tylko ty (ewentualnie muzyka) i można być samemu ze swoimi myślami:-) po treningu ma się ochote powiedzie"wiecej"!:-)

wolę oglądać jak dziewczyna biega niż jak siedzi w macu :)

lepiej się nie łamać przed bieganiem :D

a tak poważnie - najlepiej z koleżanką - zawsze raźniej, potem już sama będziesz biegać

Swego czasu widziałam wiele ludzi, nawet grubych ! którzy biegali i powiem Ci - moja pierwsza myśl, nie była taka jak sądzisz "o, jaki gruby człowiek", lecz "o kruczę! taki gruby, a tak sprawnie biega, nieźle! ma samozaparcie!"

Ale właśnie ja jestem gruba a łapie zadyszkę po 100 metrach.. :/