Temat: Dlaczego zaczęliście biegać?

Zawsze to lubiłam ;) od podstawówki byłam typowana na zawody sportowe... i tak mi zostalo

przecież mówi dziewczyna, że już biega . i dopiero za rok ma zamiar wystartować więc pewnie da radę !

Zaczęłam biegać, żeby robić coś dla siebie i przy tym ruszyć dupsko z domu  Poza tym świetnie wspomogło walkę z cellulitem i ujędrniło ciało. Nadal zwiększam dystanse, chcę sobie udowodnić, że jak się chce, to można.

Jak widziałam na internecie efekty po bieganiu sama spróbowałam, potem to polubiłam i teraz biegam bo lubię :)

Najpierw chciałam dodać bieganie do ćwiczeń siłowych (jako cardio w dniach pomiędzy), potem stało się tak, że dodałam ćwiczenia do biegania, bo bardzo mi się to spodobało. Chciałam wyrzeźbić sylwetkę i pozbyć się tłuszczyku. Teraz bieganie to udowodnienie samej sobie, że dam radę ze wszystkim. Czuję się wolna i mocna. Bieganie psychicznie mnie uskrzydla - dostaję niezłą dawkę endorfin. Po porannym jogging'u czuję się wspaniale, jestem rozbudzona i pełna energii. Znam swoje ciało i widzę jak się zmienia i kształtuje. Stałam się małą masochistką - uwielbiam kiedy moje mięśnie mówą: stop. Kiedy czuję lekkie mdłości od wysiłku i kiedy moje serce pracuje coraz mocniej. Troszkę jak uzależnienie :)

A ja jestem masochistką i lubię to uczucie zmęczenia :) Poza tym chce sobie udowadniac, że mogę i dam radę. I w pewnym stopniu chodzi też o poprawę kondycji, przecież wszystko, co robimy teraz  ma wpływ na nasz stan zdrowia za kilkanascie, kilkadziesiąt lat.

Zaczelam, poniewaz zepsul mi sie rower treningowy, a jedynym sprzetem , ktory dzialal byla bieznia. Pozniej spodobalo mi sie bycie mokrym po skonczonym treningu. A tak ogolnie to mam wyrzuty sumienia jezeli nie spale troche kalorii codziennie, zaraz wydaje mi sie, ze obrosne tluszczem i zanikna mi wszystkie miesnie.

Ja chciałam sobie udowodnić, że jestem w stanie przebiec 10 km bez przerwy i sapania. I móc czasem biegać z moich ukochanym. Początki były ciężkie, po 2 min biegu zdychałam :P ale później szło mi coraz lepiej, bardzo polubiłam budzące się do życia miasto z rana i po kilku miesiącach polubiłam też bieganie :)

Ja szukałem sobie jakiegoś zajęcia  we Wrocławiu. Kosz się skończył (studia się zaczęły to skończyły się gierki). Roweru nie było sensu brać. Bez ruchu przytyłem na pierwszym roku 10kg i czułem się okropnie. Po pewnym czasie uzależniłem się od biegania i trwa to do teraz. Trochę dziwi mnie, że zupełnie nie mam ochoty startować w biegach. Największą przyjemność sprawia mi wyjście na długie wybieganie w Niedzielę i długi spokojny bieg. Wtedy to w pewnym momencie łapię się, że ok 3-4km temu (sądząc po czasie) odpłynąłem myślami. Bieganie pomaga mi się zrelaksować i przemyśleć wiele spraw. Od jakiegoś czasu biegam bez muzyki - muzyka zabija we mnie całą radość biegania ostatnio.

Ja zaczęłam niedawno.  Pozazdrościłam mojemu mężowi fit sylwetki i postanowiłam mu dorównać. Poza tym, bieganie to sport, który można uprawiać wszędzie i o każdej porze. Wystarczy włożyć buty i w długą.