Temat: bieganie a psy

Nie przesadzasz.

jak jestem blisko zatrzymuje się, daję się obwąchać (ja jego nie muszę ) i kontynuuję

Ja boje się psów. Pomijając bieganie idąc ulicą  jak zaczynają szczekać na mnie zdarza mi się wpadam w panikę to chyba pod fobie można zaliczyć.

 Pies na spacerze powinien mieć możliwość biegania bez smyczy, chociażby ze względów zdrowotnych. Chodzenie na smyczy odbywa się zazwyczaj w wolniejszym tempie niż swobodne bieganie, w związku z czym poruszane są inne partie mięśni. Swobodne bieganie jest również istotne dlatego, że pozwala psu na utratę nagromadzonej energii właśnie poprzez ruch. 

Kamilooo - tylko że na pierwszym miejscu zawsze powinno być dobro i bezpieczeństwo człowieka a nie psa. Co do tematu, zawsze miałam psy, prawie zawsze były to duże psy, bardzo spokojne i usłuchane, ale zawsze na spacerze na smyczy, chyba że byłam w terenie gdzie miałam pewność że pies może bezpiecznie pobiegać (bezpiecznie dla obydwu stron) ale nawet wtedy jak widziałam że ktoś biegnie/idzie to przywoływałam psa i zapinałam na smyczy. Każdy ma prawo się przestraszyć, zareagować nerwowo, zarówno pies jak i człowiek a wtedy brak kontroli nad psem to prosta droga do nieszczęścia. Natomiast jak biegałam i jakiś pies do mnie dobiegał to zawsze brałam kij jakiś do ręki i odganiałam psa, moje bezpieczeństwo jest na pierwszym miejscu i guzik mnie obchodzi co w tej sytuacji powie właściciel psa. Pies to tylko zwierze.

  Ja jestem za puszczaniem wolno od szczeniaka. To jest lepsze dla zdrowia psa oraz jego bezpieczeństwa. Np przy spotkaniu z innym psem. Pies który jest prowadzony na krótkiej smyczy z właścicielem który jeszcze przyspiesza wysyła złowrogi sygnał. Nie ma szans dać sygnału uspakajającego mówiącego że nie chce bójki czyli zwolnienie. 

moze nie podczas biegu ale ostatnio jakas idiotka spuscila swojego czarnego psa i bylo juz ciemno. jechalam autem jako pasazer i w ostatniej chwili kierowca zdazyl zahamowac bo psa w  ogole nie bylo widac. a potem do nas problemy ze jak jezdzimy. ludzi sa nieodpowiedzialni... -.-

Kamilooo - a gdzie ja napisałam ze boję się psów? Nigdy się ich nie bałam, ale rozumiem że ktoś inny może się bać i moim obowiązkiem jest to uszanować. A co do znajomości psiej psychiki to owszem, lepiej jest jak pies ma możliwość wybiegania się, ale jeszcze raz napiszę: najważniejsze jest bezpieczeństwo człowieka, i pies wcale nie musi ugryźć, wystarczy że będzie biegł i podetnie nogi, albo machnie łapą i zadrapie co zwłaszcza w przypadku dziecka i dużego psa może się skończyć nawet szwami, są to zwykłe wypadki ale odpowiedzialny właściciel powinien minimalizować ryzyko. I nie ma znaczenia czy dotyczy to psa czy innego zwierzaka. Mam konie i wiem że nawet przez zwykłą nieuwagę może powstać sytuacja nie fajna dlatego powinno tak się prowadzić/szkolić zwierzaka aby ten był zawsze pod kontrolą. I zawsze będę powtarzać że pies to tylko zwierze, ma prawo się przestraszyć ma prawo zareagować nie tak jak byśmy się tego spodziewali.
Jeszcze gdyby każdy właściciel psa szkolił go to mały problem, ale w Polsce 90% właścicieli psów uważa że to zbędne i prowadzi to do tego że bardzo często właściciel psa może go sobie wołać i wołać a pies ma go w głębokim poważaniu.

Wnerwiam się mocno w takich sytuacjach. Niezależnie od tego czy pies jest duży czy mały, w miejscach publicznych, uszczęszczanych przez spore grupy ludzi, powinien być na smyczy albo w kagańcu a właściciel powinien się nim na bieżąco interesować a nie puszczać samopas. I nie mam na myśli takich sytuacji, które mają miejsce wyłącznie w trakcie mojego biegania. Najlepiej kupic sobie pieska ale być zbyt leniwym, żeby za nim chodzić...

Nie biegam w parku, bo mieszkam na mniejszej wsi tuż pod lasem. Największym stresem dla mnie podczas biegu są wszelkie kundle sąsiadów, które najchętniej uczepiłyby mi się do nogawki. Nie wiem, dlaczego takie psy nie są zamknięte na podwórku tylko puszczane luzem... Sama mam psa i bez smyczy się z nim nigdzie nie ruszam. Zwykle biega luzem ale na podwórku, nie po wsi, czy wokół domu, poza ogrodzeniem.
Kiedyś komuś stanie się krzywda i ktoś będzie musiał za to odpowiedzieć.
Jak sobie z nimi radzę? Mówię słodkim głosem sąsiadom "dzień dobry" a zaraz potem stanowczym głosem "Siad, kundlu!". Zwykle działa i pies i sąsiad skołowany ;)