Temat: Czy ćwiczenia dają Wam szczęście?

Bardzo lubię ćwiczyć. Bez ćwiczeń jestem nieszczęśliwa ;) mam siedzącą pracę, która jest dosyć stresująca. Dla mnie ćwiczenia to forma odstresowania i wyładowania negatywnych emocji. Ćwiczenia traktuję jako relaks. Lubię zmiany, więc w zależności od czasu i chęci wybieram odpowiednią aktywność fizyczną.

Ja mam odwrotnie, na ćwiczenia wstaję o 5, dieta za to leży i kwiczy :(

Ooooo dywanówki to najgorsze... Bleeehhhh... ciężko się do tego zmusić,  no szukam milion wymówek. Są mega nudne i kompletnie nie dla mnie. 

Tak samo ćwiczenia siłowe -  powtarzasz ten sam ruch -  Góra - dół,  gora-dół i tylko odliczam ilości powtórzeń i serie -  tragedia.  

No ale do siłowych jestem w stanie się zmusić -  wyobrażam sobie te rosnące mięśnie i działa,  ale na dywanówki to nic nie działa 1 no chyba,  że QCZAJ :D

Gry zespołowe to moja zmora z czasów szkolnych 

Mam tak samo. Nie wiem czy to nie jest właśnie przyczyną tego, że nie znoszę ćwiczyć. Nawet jak byłam szczuplejsza to zawsze byłam kiepska ze sportów wymagająych koordynacji, 2 razy przewróciłam się i złamałam rękę, siłownia - nie jestem zbyt silna ale też nie przepadam za siedzeniem i pakowaniem, nudzi mnie to, aerobiczne rzeczy - jeszcze nudniejsze to już wolę siłownię, jedyne co byłam dobra to bieganie, też w miarę ok były rolki i łyżwy (bez endorficznych uniesień ale było to do zniesienia) ale teraz jestem otyła i nie mogę zbyt dużo biegać, już o rolkach nie wspomnę, przewrócę się i z moją wagą uszkodzę siebie i nieszczęsne rolki, muszę bardziej statycznie ćwiczyć, mogę ewentualnie spacerować. Ale i tak nigdy przypływu endorfin nie czułam, ćwiczę bo muszę. A wiem co to te słynne endorficzne uniesienia, bo mam koleżankę, która taka jest, już w gimnazjum uwielbiała ćwiczyć, my po wfie wszystkie byłyśmy zmęczone a ona jak nowonarodzona. Już nie wspomnę, że nie znoszę pocić się w czasie ćwiczeń, od razu cała skóra mnie swędzi i naprawdę wolałabym lubić sport ale jeszcze nie znalazłam sportu, który by mnie uskrzydlił. Bieganie było akceptowalne no ale na razie nie mogę.

To zależy. Cały czas szukam ćwiczeń, które mi sie spodobają. Bieganie było dla mnie smutnym obowiązkiem, no nienawidziłam biegac. Na siłownie chodziłam troche bezmyślnie, wiecznie tylko cardio ktore tez niemiłosiernie mnie nudzilo. Jedyne co mi się podobało to zajęcia zumby. Teraz poznaje się z treningiem siłowym i na razie mi sie bardzo podoba i mysl o treningu nawet mnie ekscytuje :P Chyba to kwestia znalezienia czegoś co nam odpowiada, robiłam rozne cwiczenia ktore mi sie nie podobaly i mnie nudziły i szybko rezygnowałam. 

Dokładnie, mam tak samo. Efekty dają mega satysfakcję, ale żeby je widzieć trzeba się przyłożyć. Na siłowni obserwuję ludzi (głównie kobiety), którzy przychodzą tam zniechęceni, wręcz pod przymusem. To widać. Przy czym nie dziwię się im, bo gdybym przez 3 miesiące ciągle tylko pedałowała na rowerku na niższym obciążaniu i machała sobie hantelkami 1kg to też bym nie czerpała frajdy z takiego treningu. 

chodzę drugi miesiąc na siłowię i tak jak się zmęczę czuję się szczęśliwa a spodobało mi się bardzo szybko i się "uzależniłam" jak poszłam może z 3 razy, kupiłam karnet więc to też sprzyja bo zapłaciłam to chcę skorzystać, a no i widzę efekty więc nawet potrafię rano wstać by iść na siłownię jeśli nie mam czasu w ciągu dnia