Temat: Reakcje domowników na Waszą aktywność

Melkor - Trzy miesiące teraz. Zaczynałam OHP 4s8p10kg i powiem, że ledwo mi to szło, rece po tym drżały jak galaretka, ale postep szybki

Patrząc po sobie to mi się wydaje, że to może być klasyczne zmęczenie materiału i dlatego brak progresu. Nie wiem jak u Ciebie, ale u mnie barki dość szybko potrzebują przerwy 1-1,5 tyg na regenerację. Teraz właśnie robiłam przerwę od OHP 1,5 tyg teraz udało mi się przeskoczyć barierę z którą uporczywie walczyłam, czyli 22kg na 6 powtórzeń w serii. Myślałam, że już nigdy jej nie pokonam a tu proszę takie zaskoczenie :)

W sumie w ciągu tych 3 miesięcy takich przerw miałam 3 lub 4 więc dość sporo, ale na mnie działa. No i muszę uczciwie dodać, że jest to moje najulubieńsze ćwiczenie, więc pewnie i serca w nie więcej wkładam :D 

No a skoro do OHP raczej nie pałasz sympatią (w co wciąż nie mogę uwierzyć - jak to??) to co jest Twoim konikiem ? ;)

.

haha a kto to wie :D Nie mam pojęcia. Nie sprawdzałam nawet :P Tzn u mnie na bank nie ma raczej - być może w pobliskiej większej wiosce :P Można tez do Wrocka podjechać - do granic miasta mam 10 km. Tylko ja tak nie lubię ćwiczyć, że normalnie powinni mnie zbadać A tak serio - mam za to w okół domu masę pięknych terenów do biegania czy szybkich marszów - może coś w tym kierunku podziałam? Jak już się w końcu zmobilizuję? ;) Nigdy nie byłam fanką biegania, ale zawsze mieszkałam w dużym mieście, gdzie w sumie raz, że trochę wstydziłam się tak biegać przy ludziach a dwa, że bieganie po betonie, to żadna przyjemność a najbliższy park miałam tez dosyć daleko - tzn jechać się nie opłacało, więc sobie do niego biegłam, ale no właśnie po chodniku - jakoś mi to nie pasowało. Za to po parku spoko.  Także może może :) Tłumów na pewno nie spotkam

A jeszcze co do tematu - to mnie takie dogadywania zawsze demotywowały. I to nie tylko w kwestii ćwiczeń. Pamiętam jak np jako nastolatka miałam kiedys taki nabuzowany dzień, że miałam ochotę coś cały dzień robić. Zaczęłam sprzątać swój pokój (takie generalne porządki) i tak po nitce do kłębka posprzątałam całą chatę (choć zazwyczaj tego nie robiłam - tzn jakieś tam delikatne ogarnianie swojego pokoju zazwyczaj tylko). Potem każdy w domu że "O jezuuu a co to się stało takiego?", "Noo trzeba to w kalendarzu zapisać" itp. itd niby żartem. Wprawdzie nie liczyłam na jakieś ukłony i oklaski, ale po tych tekstach nie mieli co liczyć na kolejny zryw przez bardzo długi czas ;) Kurde takie pierdy a tak w sumie pamiętam to choć było to ze 20 lat temu. Niby nic a jednak gdzieś to siedzi z tyłu głowy. Tak sobie myślę, ze sporo było takich sytuacji, gdzie ktos coś tam se niby zażartował lekko szpilkę wbijając a ja potem traciłam chęć, żeby coś tam dalej robić. Także mogę im w sumie teraz wypominać, że moje lenistwo to ich wina

To jest jeden minimalny aspekty wyrwany z mojego życia, jakieś max 2-3 minuty, 3 razy w tygodniu, ocenianie po tym całej mojej rodziny jest niedorzeczne. Wszystko z moją rodziną wszystko w porządku. Byłam ciekawa jak inni podchodzą do tematu i u siebie dałam tylko przykład. Temat miał być luźny, nie wylewam tu swoich "żali" ;)

Karolka_83 - ja też biegać nie lubię, a bieganiu po chodniku to już w ogóle mówię stanowcze nie. Masakra jakaś 😅 Ej, to Ty masz teraz fajną lokalizację teraz, 10km do Wrocka, no zyc nie umierać :D 

Karolka no własnie u mnie też takie zartobliwe przytyki są 🙈 tak jak ostatnio panuje u mnie w domu moda na dociskanie ciężaru jak próbuję coś podnieść a ktoś mnie przyłapie xd Też cholerka mnie demotywuja takie różne "żarciki" i powiem Ci, że jak zdemotywuja mnie za bardzo to sprzątania/gotowania przez tydzień nie widzą 😂

Krummel - wsparcie faceta w tych sprawach na pewno jest motywujące, a na pewno jeszcze bardziej by motywowała i jego aktywność :) no chyba, że za bardzo z kondycją od Ciebie odstaje, ja jakoś średnio lubię jak ktoś mnie zwalania 😅 A co do ojca to ja chyba dość podobnie do Ciebie mam. Mój całe życie bardziej w kalistenike, no ciężary również z racji wykonywanego zawodu, ale to były bardziej "ciężary praktyczne". Sam ćwiczył, ale też chyba mu się skleroza włączyła 😅 Zresztą geny ma dobre to nie zdaje sobie sprawy, że niektórzy muszą trochę bardziej się przycisnąć niż inni (na przykład ja :D)

Oooo, niesamowicie ciekawe. Długo już to trenujesz?

Typowe dla tego ćwiczenia, na początku największym wyzwaniem jest utrzymanie stabilności wolnego ciężaru nad głową, bez tego siła na nic. Miałem kolegę, który też zaczynał od tego ciężaru rozbitego na 2 hantelki po 5kg. 

Przedni akton jest angażowany w różnych ćwiczeniach na klatę, przez co może być przetrenowany. U mnie to mogło być związane z za małą ilością kalorii i za krótkim snem.

To potwierdza niekonwencjonalność progresu w tym ćwiczeniu, gdyż dla większości innych ćwiczeń taka przerwa jest już nieco za długa. Chyba że robisz deload po cięższym okresie treningowym.

To nie jest tak, że nie lubię ćwiczenia jako takiego, nawet jeśli progres jest słaby, choć wolę wersję z hantlami niż ze sztangą. Samo ćwiczenie jest wartościowe, mniej kontuzjogenne niż wyciskanie leżąc, satysfakcjonujące i nie męczy tak bardzo, bo bierze się ciężary mniejsze niż w większości innych złożonych ruchów. A co do mojej najmocniejszej strony, to ruch odwrotny, podciąganie.