© Fitatu 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
8 czerwca 2016, 11:02
Chcialam podzielić się z Wami moim spostrzeżeniem dotyczącym rad na Vitali a tym jak i ile jedzą moje koleżanki (m.in one) które nie zwracają uwagi na kcal, na dietę i są zgrabne i szczupłe.
Otóż tutaj praktycznie każda dziewczyna przedstawiający (czesto fajne menu) na pyt. czemu nie chudnie (a przyczyn jak wiecie może być ogrom, typu podjadanie, nie liczenie kcal wody smakowej czy soków, za dużo sportu a mięsnie ważą, zaburzenia hormonalne, mało warzyw etc.) - dostaje odpowiedź "jesz za mało". Niezły paradoks, żeby schudnąć każdemu praktycznie radzicie jeść 1800 kcal to tak minumum ;)
A ja popytałam, poobserwowałam ile i co jedzą moje chude koleżanki. Większość z nich nie przekracza 1400 kcal, kompletnie nie mając świadomości. Część z nich miała okres gdy ważyły więcej kilka lat temu, ale teraz od lat są zgrabne. Kilka od zawsze ma świetną figurę jedząc lody, frytki, sałatki na obiad i podliczyłam kilka z nich 1300-1500, jednej wyszło 1600....Żadna z nich oczywiście nie liczy kcal, po prostu wcale nie jedzą koniecznie tych zdrowych 1800 np, nie uprawiaja sportu itd.
Ja sama schudlam pare lat temu na zbilansowanej diecie od dietetyczki 1300 kcal, z min. ilością ruchu. Żadnego jojo nie ma....
Także chyba to doradzanie każdej tutaj, że się przy 1300, 1400 1500 głodzi jest jakimś absurdem ;)
9 czerwca 2016, 08:42
A i jeszcze jedno - hormony z czegoś powstają. Czy to z cholesterolu czy to z aminokwasów. Jeśli tych składników w pożywieniu w wystarczającej ilości nie ma no to nie ma z czego ich produkować.
Warto, tez wspomnieć że poszczególne osie przysadki siadają w określonej kolejności - na początku te które są najmniej potrzebne do przeżycia czyli gonady na końcu nadnercza. Kortyzol tez się w końcu kiedyś wyczerpie. A to już jest bezpośredni stan zagrożenia życia.
9 czerwca 2016, 09:15
Mylisz dziewczyny CHORE z kimś, kto jest chudy... hmm genetycznie. Na zajęciach z pediatrii widziałam parę takich anorektyczek Każda jedna miała jakieś problemy hormonalne - gonady siadają, tarczyca siada, jedyne co szaleje to kortyzol bo stan niedożywienia jest stresem dla organizmu. Zauważ, ze w organizmie zachodza wtedy takie zmiany ktore niejako wymuszaja tycie - nie ma homornow tarcyzcy i spada metabolizm, hiperkortyzolemia tez sprzyja odkladaniu tklanki tłuszczowej. Tylko one nie tyja bo nic, albo prawie nic nie jedzą :) Może Cię zaskocze, ale ich problemy wynikaja z tego ze się głodza :) Poza tym ogólnie przyjętym standardem leczenia pierwszego rzutu pewnych chorób (nie mowie że wszystkich ale niektórych tak na przykład cukrzycy, czy nawet anemii) jest zbilansowanie diety i dodanie aktywności fizycznej. Jeżeli to nie daje efektów to wtedy włącza się farmakologie. Jeśli ktoś ma rozpieprzony metabolizm z jakiegokolwiek powodu no to na pewno niskokaloryczne diety mu nie pomogą. Najpierw niech się zajmie naprawieniem problemu a potem zabierze za odchudzanie.Idealne hormony to nie tylko sprawna tarczyca. Tarczyca nie lubi głodówek, ale nie wszystkie anorektyczki mają niedoczynność - znam kilka. W tym i wieloletnie. Paradoks? Nie zawsze przy niedoczynności się tyje.A co jeśli ktoś ma idealne hormony a na 1300 i tak nie chudnie? Ma zejść do 1000 czy od razu do 500? :) Tarczyca też nie lubi głodówek - wszystkie anorektyczki mają niedoczynność - taki paradoks :)Dla mnie absurdem jest podbijanie kaloryczności, jeśli się nie chudnie na ilości typu 1300 - jak niektórzy tutaj radzą. Moja ulubiona argumentacja: "Bo Twój organizm się buntuje i oszczędza - dlatego nie chudnie. Jak zaczniesz jeść więcej to schudniesz." Niestety niekoniecznie. Często powodem braku utraty wagi są problemy zdrowotne, hormonalne. Dopóki się tego nie ureguluje, nici z odchudzania. Zwiększanie kaloryczności spowoduje tycie i coraz większą frustrację. Coś o tym wiem, bo swego czasu w krótkim czasie przytyłam prawie 5 kg, ćwicząc ciężko cztery - pięć razy w tygodniu i jedząc 2000 kcal. Winowajcą okazała się tarczyca. Jeśli ktoś nie chudnie na małej kaloryczności, to coś musi być nie tak z jego zdrowiem, a nie: "za mało kcal"...Trochę off topem pojechałam. A taką szczupłą dziewczyną, jedzącą wszystko i nie liczącą kcal sama kiedyś byłam. Całe liceum waga poniżej 50 kg (wzrost 168) a jadłam wszystko, co powszechnie postrzegane jest jako niedietetyczne. Jak to robiłam? Sama nie wiem. Może wcale nie wychodziło tego tak dużo - często pomijałam posiłki, wychodziłam bez śniadania, potem trochę nadrabiałam czymś kalorycznym (ktoś mógł pomyśleć, że taka chuda i tak je, a nie wiedział że to mój pierwszy posiłek, itd). Nie skupiałam swojej uwagi na jedzeniu.
Nie, nie mylę się. Mówię o konkretnej anorektyczce. Waga 25 kg u dorosłej kobiety chyba nie jest "z natury"? Poza tym, pisałam konkretnie o TARCZYCY, a nie szeregu różnych problemów zdrowotnych, które takie głodzące się osoby mogą mieć i większość z nich ma.
9 czerwca 2016, 09:46
Nie, nie mylę się. Mówię o konkretnej anorektyczce. Waga 25 kg u dorosłej kobiety chyba nie jest "z natury"? Poza tym, pisałam konkretnie o TARCZYCY, a nie szeregu różnych problemów zdrowotnych, które takie głodzące się osoby mogą mieć i większość z nich ma.Mylisz dziewczyny CHORE z kimś, kto jest chudy... hmm genetycznie. Na zajęciach z pediatrii widziałam parę takich anorektyczek Każda jedna miała jakieś problemy hormonalne - gonady siadają, tarczyca siada, jedyne co szaleje to kortyzol bo stan niedożywienia jest stresem dla organizmu. Zauważ, ze w organizmie zachodza wtedy takie zmiany ktore niejako wymuszaja tycie - nie ma homornow tarcyzcy i spada metabolizm, hiperkortyzolemia tez sprzyja odkladaniu tklanki tłuszczowej. Tylko one nie tyja bo nic, albo prawie nic nie jedzą :) Może Cię zaskocze, ale ich problemy wynikaja z tego ze się głodza :) Poza tym ogólnie przyjętym standardem leczenia pierwszego rzutu pewnych chorób (nie mowie że wszystkich ale niektórych tak na przykład cukrzycy, czy nawet anemii) jest zbilansowanie diety i dodanie aktywności fizycznej. Jeżeli to nie daje efektów to wtedy włącza się farmakologie. Jeśli ktoś ma rozpieprzony metabolizm z jakiegokolwiek powodu no to na pewno niskokaloryczne diety mu nie pomogą. Najpierw niech się zajmie naprawieniem problemu a potem zabierze za odchudzanie.Idealne hormony to nie tylko sprawna tarczyca. Tarczyca nie lubi głodówek, ale nie wszystkie anorektyczki mają niedoczynność - znam kilka. W tym i wieloletnie. Paradoks? Nie zawsze przy niedoczynności się tyje.A co jeśli ktoś ma idealne hormony a na 1300 i tak nie chudnie? Ma zejść do 1000 czy od razu do 500? :) Tarczyca też nie lubi głodówek - wszystkie anorektyczki mają niedoczynność - taki paradoks :)Dla mnie absurdem jest podbijanie kaloryczności, jeśli się nie chudnie na ilości typu 1300 - jak niektórzy tutaj radzą. Moja ulubiona argumentacja: "Bo Twój organizm się buntuje i oszczędza - dlatego nie chudnie. Jak zaczniesz jeść więcej to schudniesz." Niestety niekoniecznie. Często powodem braku utraty wagi są problemy zdrowotne, hormonalne. Dopóki się tego nie ureguluje, nici z odchudzania. Zwiększanie kaloryczności spowoduje tycie i coraz większą frustrację. Coś o tym wiem, bo swego czasu w krótkim czasie przytyłam prawie 5 kg, ćwicząc ciężko cztery - pięć razy w tygodniu i jedząc 2000 kcal. Winowajcą okazała się tarczyca. Jeśli ktoś nie chudnie na małej kaloryczności, to coś musi być nie tak z jego zdrowiem, a nie: "za mało kcal"...Trochę off topem pojechałam. A taką szczupłą dziewczyną, jedzącą wszystko i nie liczącą kcal sama kiedyś byłam. Całe liceum waga poniżej 50 kg (wzrost 168) a jadłam wszystko, co powszechnie postrzegane jest jako niedietetyczne. Jak to robiłam? Sama nie wiem. Może wcale nie wychodziło tego tak dużo - często pomijałam posiłki, wychodziłam bez śniadania, potem trochę nadrabiałam czymś kalorycznym (ktoś mógł pomyśleć, że taka chuda i tak je, a nie wiedział że to mój pierwszy posiłek, itd). Nie skupiałam swojej uwagi na jedzeniu.
Tarczyca też jest problemem zdrowotnym. A to, że ona nie ma niedoczynności to wnioskujesz po prawidłowym poziomie TSH czy po hormonach obwodowych? TSH przy takiej wadze może mieć nawet niskie bo nie ma z czego wydzielać. No chyba że ma jakiegoś Gravesa na dodatek.
To jest to o czym mówiła Jurysdykcja - to że jedna osoba jest jakaś anomalia to nie znaczy że można ją przekładać na ogół społeczeństwa. Ja widziałam z 5 takich którym tarczyca praktycznie nie pracowała.
9 czerwca 2016, 10:17
Gab06 - muszę Cię rozczarować. Na dietach typu 1200-1300kcal nie chudłam w ogóle. Zaczęłam jeść 2000kcal lub więcej i ćwiczyć = zaczęłam chudnąć. Mam zdrową tarczycę.
9 czerwca 2016, 10:24
Tarczyca też jest problemem zdrowotnym. A to, że ona nie ma niedoczynności to wnioskujesz po prawidłowym poziomie TSH czy po hormonach obwodowych? TSH przy takiej wadze może mieć nawet niskie bo nie ma z czego wydzielać. No chyba że ma jakiegoś Gravesa na dodatek. To jest to o czym mówiła Jurysdykcja - to że jedna osoba jest jakaś anomalia to nie znaczy że można ją przekładać na ogół społeczeństwa. Ja widziałam z 5 takich którym tarczyca praktycznie nie pracowała.Nie, nie mylę się. Mówię o konkretnej anorektyczce. Waga 25 kg u dorosłej kobiety chyba nie jest "z natury"? Poza tym, pisałam konkretnie o TARCZYCY, a nie szeregu różnych problemów zdrowotnych, które takie głodzące się osoby mogą mieć i większość z nich ma.Mylisz dziewczyny CHORE z kimś, kto jest chudy... hmm genetycznie. Na zajęciach z pediatrii widziałam parę takich anorektyczek Każda jedna miała jakieś problemy hormonalne - gonady siadają, tarczyca siada, jedyne co szaleje to kortyzol bo stan niedożywienia jest stresem dla organizmu. Zauważ, ze w organizmie zachodza wtedy takie zmiany ktore niejako wymuszaja tycie - nie ma homornow tarcyzcy i spada metabolizm, hiperkortyzolemia tez sprzyja odkladaniu tklanki tłuszczowej. Tylko one nie tyja bo nic, albo prawie nic nie jedzą :) Może Cię zaskocze, ale ich problemy wynikaja z tego ze się głodza :) Poza tym ogólnie przyjętym standardem leczenia pierwszego rzutu pewnych chorób (nie mowie że wszystkich ale niektórych tak na przykład cukrzycy, czy nawet anemii) jest zbilansowanie diety i dodanie aktywności fizycznej. Jeżeli to nie daje efektów to wtedy włącza się farmakologie. Jeśli ktoś ma rozpieprzony metabolizm z jakiegokolwiek powodu no to na pewno niskokaloryczne diety mu nie pomogą. Najpierw niech się zajmie naprawieniem problemu a potem zabierze za odchudzanie.Idealne hormony to nie tylko sprawna tarczyca. Tarczyca nie lubi głodówek, ale nie wszystkie anorektyczki mają niedoczynność - znam kilka. W tym i wieloletnie. Paradoks? Nie zawsze przy niedoczynności się tyje.A co jeśli ktoś ma idealne hormony a na 1300 i tak nie chudnie? Ma zejść do 1000 czy od razu do 500? :) Tarczyca też nie lubi głodówek - wszystkie anorektyczki mają niedoczynność - taki paradoks :)Dla mnie absurdem jest podbijanie kaloryczności, jeśli się nie chudnie na ilości typu 1300 - jak niektórzy tutaj radzą. Moja ulubiona argumentacja: "Bo Twój organizm się buntuje i oszczędza - dlatego nie chudnie. Jak zaczniesz jeść więcej to schudniesz." Niestety niekoniecznie. Często powodem braku utraty wagi są problemy zdrowotne, hormonalne. Dopóki się tego nie ureguluje, nici z odchudzania. Zwiększanie kaloryczności spowoduje tycie i coraz większą frustrację. Coś o tym wiem, bo swego czasu w krótkim czasie przytyłam prawie 5 kg, ćwicząc ciężko cztery - pięć razy w tygodniu i jedząc 2000 kcal. Winowajcą okazała się tarczyca. Jeśli ktoś nie chudnie na małej kaloryczności, to coś musi być nie tak z jego zdrowiem, a nie: "za mało kcal"...Trochę off topem pojechałam. A taką szczupłą dziewczyną, jedzącą wszystko i nie liczącą kcal sama kiedyś byłam. Całe liceum waga poniżej 50 kg (wzrost 168) a jadłam wszystko, co powszechnie postrzegane jest jako niedietetyczne. Jak to robiłam? Sama nie wiem. Może wcale nie wychodziło tego tak dużo - często pomijałam posiłki, wychodziłam bez śniadania, potem trochę nadrabiałam czymś kalorycznym (ktoś mógł pomyśleć, że taka chuda i tak je, a nie wiedział że to mój pierwszy posiłek, itd). Nie skupiałam swojej uwagi na jedzeniu.
Masz mnie za idiotkę czy co? 
Tak tarczyca jest problemem zdrowotnym. Sugerowałam Ci jedynie, że wyżej pisałam tylko i wyłącznie o tarczycy, na co Ty odpowiedziałaś całym wywodem o innych kwestiach zdrowotnych. Przykro mi, że obalę Twoją teorię, że każda anorektyczka ma rozwaloną tarczycę. Wnioskuję to nie po TSH, a po całym panelu tarczycowym + usg. Nie twierdzę oczywiście, że innych problemów ze zdrowiem tu nie ma, bo są. Ale akurat nie z tarczycą.
9 czerwca 2016, 10:26
Gab06 - muszę Cię rozczarować. Na dietach typu 1200-1300kcal nie chudłam w ogóle. Zaczęłam jeść 2000kcal lub więcej i ćwiczyć = zaczęłam chudnąć. Mam zdrową tarczycę.
Zaczęłaś ćwiczyć. Myślisz, że gdybyś po prostu zwiększyła kaloryczność z głodowej, to też zaczęłabyś chudnąć? Myślę, że nie.
Edytowany przez Gab06 9 czerwca 2016, 10:27
9 czerwca 2016, 10:29
Ćwiczyłam Chodakowską. Nie wiem skąd te metamorfozy na jej fanpag'u, bo mi jej ćwiczenia w ogóle nie pomogły.
9 czerwca 2016, 10:33
Ćwiczyłam Chodakowską. Nie wiem skąd te metamorfozy na jej fanpag'u, bo mi jej ćwiczenia w ogóle nie pomogły.
Też się nad tym zawsze zastanawiałam. Diety Chodakowskiej są bardzo niskokaloryczne, być może stąd te wszystkie szybkie przemiany.
9 czerwca 2016, 10:41
Zaczęłaś ćwiczyć. Myślisz, że gdybyś po prostu zwiększyła kaloryczność z głodowej, to też zaczęłabyś chudnąć? Myślę, że nie.Gab06 - muszę Cię rozczarować. Na dietach typu 1200-1300kcal nie chudłam w ogóle. Zaczęłam jeść 2000kcal lub więcej i ćwiczyć = zaczęłam chudnąć. Mam zdrową tarczycę.
Ale to wiesz, ze według Twojej teorii Daga musiałaby spalac każdego dnia podczac cwiczen jakieś 900kcal. To dwie godziny intensywnych ćwiczeń każdego dnia, dzień w dzień. Przecież to absurdalne.
Ludzki organizm jest tak niesamowity, ze w przypadku długotrwałego okresu niedożywienia zaczyna wyłączać różne "zbędne" funkcje. I nie ma się z tym co kłócić, dzięki temu przeżywaliśmy tysiące lat ale to nie znaczy, ze nagle w XXI wieku przestaliśmy reagować na głód takim stanem.
9 czerwca 2016, 10:45
Dla mnie absurdem jest podbijanie kaloryczności, jeśli się nie chudnie na ilości typu 1300 - jak niektórzy tutaj radzą. Moja ulubiona argumentacja: "Bo Twój organizm się buntuje i oszczędza - dlatego nie chudnie. Jak zaczniesz jeść więcej to schudniesz." Niestety niekoniecznie. Często powodem braku utraty wagi są problemy zdrowotne, hormonalne. Dopóki się tego nie ureguluje, nici z odchudzania. Zwiększanie kaloryczności spowoduje tycie i coraz większą frustrację. Coś o tym wiem, bo swego czasu w krótkim czasie przytyłam prawie 5 kg, ćwicząc ciężko cztery - pięć razy w tygodniu i jedząc 2000 kcal. Winowajcą okazała się tarczyca. Jeśli ktoś nie chudnie na małej kaloryczności, to coś musi być nie tak z jego zdrowiem, a nie: "za mało kcal"...Trochę off topem pojechałam. A taką szczupłą dziewczyną, jedzącą wszystko i nie liczącą kcal sama kiedyś byłam. Całe liceum waga poniżej 50 kg (wzrost 168) a jadłam wszystko, co powszechnie postrzegane jest jako niedietetyczne. Jak to robiłam? Sama nie wiem. Może wcale nie wychodziło tego tak dużo - często pomijałam posiłki, wychodziłam bez śniadania, potem trochę nadrabiałam czymś kalorycznym (ktoś mógł pomyśleć, że taka chuda i tak je, a nie wiedział że to mój pierwszy posiłek, itd). Nie skupiałam swojej uwagi na jedzeniu.
Jak nie chudnie się na tych "1300" to warto odwiedzić endo. Bo może coś jest zkitrane. I teraz moja rada byłaby taka, żeby dodać kcal do jakiegoś sensownego poziomu mimo wszystko. Ryzykując przytycie. Bo czasem trzeba zrobić krok w tył, żeby zrobić krok w przód. No i też nie zawsze nie chudnięcie oznacza zrąbane hormony. Ja nie chudłam na 1300-1400 przy 5 dwugodzinnych treningach tygodniowo. Jak dodałam kcal to nie przytyłam w ogóle, ale moje samopoczucie poprawiło się baaaardzo i generalnie się odtłuściłam. Nadal nie chudłam, ale nie paliłam też mięśni i odzyskałam okres. Możliwe, że powinnam wtedy się przebadać i coś by wyszło, ale tego nie zrobiłam i już się nie dowiem co było nie tak. Nie zmienia to faktu, że mój metabolizm bardzo łatwo dostosowuje się do cięcia kcal i jakbym chciała serio się zredukować w rozsądnym czasie, to musiałabym jeść bardzo, bardzo mało. Czyli u mnie faktycznie dodanie kcal było jakimś tam rozwiązaniem.
Podsumowując - nie wiem na ile można tarczycę wyprowadzić samymi lekami, nadal się głodząc. Znam trochę przypadków z forumktóregoimienianiewolnowymawiać, kiedy laski sobie powyprowadzały problemy zdrowotne właśnie jedzeniem więcej i lepiej jakościowo.
EDIT - a metabolizm potrafi spowolnić o 40%. Wg badań. Czyli można z cpm na poziomie 2000 zejść do 1200. Nieźle, nie? I to nie jest równoważne zrąbanym hormonom.
Edytowany przez 9 czerwca 2016, 10:47
