Temat: hm... problem ?! (gdy jedzenie staje się obsesją)

Dopadło mnie yoyo. Odchudzałam się najpierw na 'nie jem po 18', po pewnym czasie zaczęłam ograniczać też węglowodany (po 15 starałam się nie jeść ich w ogóle). Podobało mi sie to uczucie pustki w żołądku z jaką kładłam sie za zwyczaj spać. Przyznam sie że w tamtym czasie czesto odwiedzałam strony pro ana. Mam 162cm i w przeciągu ponad pól roku zeszłam z 56kg do 48kg, czyli 8kg. Jadłam naprawdę bardzo mało ale NIGDY NIE CZUŁAM GŁODU , nie głodziłam się. Mój przykładowy jadłospis wyglądał tak: 1. owsianka z orzechami i suszonymi owocami 2. Wypasiona kanapka z 4plasterkami szynki, pomidorem, sałatą + różne warzywa do środka (była zawsze naprawdę 'wypasiona' i duża) 3. jabłko 4. obiad maminy (unikałam ziemniaków, jadłam połowę porcji + dodatkowe warzywka) 5. zupa, omlet, albo surowa marchewka (coś mało). Posiłek 5. zawsze! kończyłam przed 18 i miał być koniecznie bez węgli, potem woda i herbaty a po 20 obowiązkowo ćwiczenia. Najczęściej rower stacjonarny i kilka ćwiczeń np. z blogilatess.
Od momentu 48kg moje koleżanki nałogowo codziennie mi powtarzały że jestem za chuda, straciłam też okres ale jak sie później okazało przyczyną były hormony. Wystraszyłam się, że to przez to jak jem zanikł mi okres i obsesyjnie dodawałam dobre tłuszcze do wszystkich posiłków. Wróciłam też do słodyczy bo już mialam wymówkę dla której mogłam je jeść. I tu zaczęło się moje piekło... Napady, straszliwe napady na jedzenie, na słodkie. Potrafiłam w jeden dzień zjeść tyle słodkiego ile normalnie nie jem nawet w tydzień. Zaczęłam sama siebie usprawiedliwiać, że i tak zaraz wrócę do normalnego jedzenia, więc mogę sobie spokojnie zjeść te 2kg czekolady. Ustaliłam sobie że unikam słodkiego, a po napadzie miałam wyrzuty sumienia. Pamiętałam też ciągle o wspaniałym uczuciu gdy wszystko kontrolowałam a teraz obsesyjnie myślę o tym co będę jadła na kolejny posiłek, jedzenie mną kontroluje. Topię w nim też swoje emocje...
Zaczęłam ćwiczyć na siłowni gdy dotarłam do 58kg, czułam sie trochę lepiej, jadam rozsądniej ale napady na slodkie zostały. Tak jak dziś: zjadłam spokojniej śniadanie a po ok.30min dopadłam 2 wafelki xxl, 8 cukierków czekoladkowych  + wyjadałam płatki kukurydziane ze słoiczka. Najadłam się do bólu i nic kompletnie dzis nie piłam bo powoduje to większy ból. Po tym stwierdziłam że chyba potrzebuje pomocy...
Dodam że napady ZAWSZE występują gdy jestem sama, nigdy w czyjejś obecności dlatego też jak próbowałam sie komuś z tego zwierzyć nikt mi nie wierzył, zawsze widzieli mnie z czymś zdrowym więc to że zajadam sie czekoladą było dla nich niemożliwe. W obecnym momencie ważę 55kg. Najlepiej czułam się ważąc ok.50-52 dlatego chcę do tego wrócić ale przedewszystkim pozbyć się napadów i przestać ciągle myśleć o jedzeniu.
Bliscy nie są w stanie mi pomóc dlatego pytam was: Jak skomentujecie moją sytuację?