Temat: Głupota, tycie na 1500, cardio.

Tak to jest jak sie glupio odchudza jako dziecko. W takim wieku bez wskazan lekarskich (rzeczywistej nadwagi) nie powinno sie tykac diet, a co dopiero restrykcyjnych. Jedyna rada jaką mam - jeść zgodnie z zapotrzebowaniem aż przestaniesz tyć i się ruszać (3 x tyg w zupelnosci wystarczy, bez cisnienia). Płacisz za głupote ojca i dziadka, niestety. Jak przestaniesz tyć jedząc jak człowiek dopiero wtedy możesz sie zastanowić nad ZDROWYM schudnieciem.

Dietetyk to niezły pomysł. Ale może warto też zgłosić się do lekarza rodzinnego z tym i wziąć skierowanie do internisty, żeby przebadać hormony?

Bardzo Ci współczuję, to nie do pomyślenia, żeby stare chłopy były takie głupie. Może faktycznie powinnaś wybrać się do specjalisty. Ale po pierwsze musisz zrozumieć, że to nie Twoja wina. Być może wskutek zbyt rygorystycznej diety doszło do nadmiernego obciążania nadnerczy i zaburzeń metabolicznych. Intensywne treningi i zbyt szybka utrata masy ciała  mogą doprowadzić do takich zaburzeń jak rozregulowanie czynności tarczycy,co w prostej drodze prowadzi do załamania metabolicznego, które w efekcie powoduje problemy z trwałą redukcją tkanki tłuszczowej, a wręcz szybszą jej akumulację...

Troche to szokujące, że ojciec i dziadek 14 letniej dziewczynie każą sie odchudzać, choć tak naprawde nie ma jakiejś wielkiej nadwagi :)

sprawdzalas tarczyce?

Badałam tarczycę i jest ok (z ft3 i ft4 + przeciwciala), kortyzol też w porządku. Okres mam regularny teraz, wiec podejrzewam ze estrogen i progesteron tez dobre. Właśnie ostatnio czytałam o załamaniu metabolicznym, może to własnie to? Hmm, teraz jak na to patrze to bym się nie przejela tym zbytnio, ale 14 latka to wciaz dziecko... masakra, niby nie wygladam najgorzej ale kurde... tyc na 1500? inni na tym chudna:( 

Tez tak mysle ureguluj metabolizm a potem zacznij sie zdrowo odchudzac. Poki co cwicz

Z Twojej pierwszej wiadomości mam jeden wniosek... a mianowicie nie myślałaś nigdy o wizycie u psychologa? To co opisałaś czyli krytyka dziadka i ojca, obsesja na punkcie wagi, diety, odchudzania, sportu, zatrzymanie okresu oraz do tego nerwica i lęki świadczą tym, że masz zaburzenia odżywiania. Niestety problem sięga głębiej i może być spowodowany toksycznym wpływem Twojego taty na Ciebie i to jest główny czynnik Twoich problemów.  A to co teraz dzieje się w Twoim organizmie to objawy tego. Myślę, że powinnaś spróbować się z tym uporać od strony psychologicznej, bo inaczej zawsze będziesz w tym błędnym kole. Zdrowe odżywianie i sport mogą Ci w tym pomóc, ale jeżeli faktycznie Twoje problemy sięgają głębiej to prędzej czy później sytuacja się powtórzy. Wszystko siedzi w naszej psychice i jeżeli jako dziecko ktoś Ci zakorzenił myśl, że zawsze jesteś za gruba i brzydka itd to choćbyś ważyła 40 kg dalej będziesz tak o sobie myśleć. Nie twierdzę ,że na pewno masz taki problem, ale niestety wiele osób jako dzieci jest nieświadomie krzywdzonych przez swoich rodziców np. żartami, docinkami, wyśmiewaniem ciągłym mówieniem że są za grube. Wiem ,ze to może wydaje się błahe, ale zostawia ślad w psychice dziecka na długie lata jak nie na stałe. Życzę powodzenia :)

Robiłaś krzywą cukrową? Może masz insulinooporność. 

Również sobie sama rozwaliłam metabolizm. Na szczęście nie tyję bo ciągle ściśle się trzymam diety, jednak wiem, że gdybym zjadła cokolwiek zakazanego to przytyłabym jeszcze bardziej. Szczerze mówiąc to nawet boję się zacząć odżywiać jak normalny człowiek. Czytałam, że kobiety dobrze sobie radzą z trawieniem tłuszczy oraz, że nie powinny ich unikać z codziennej diety, tym bardziej przy insulinooporności, jednak ja strasznie się boję, że przytyję, ponieważ w moim przypadku schudnięcie graniczy z cudem a tyję momentalnie i od wszystkiego, nawet od zdrowych produktów.