© Fitatu 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
1 września 2015, 01:19
cześć dziewczyny,
piszę, bo właściwie już sama nie wiem, jak mam się zmotywować.
niezadowolona ze swojej wagi jestem odkąd tylko pamiętam, zawsze przeszkadzały mi nadprogramowe kilogramy, ale każde kilka dni diety odbija się na mnie tygodniami obżerania się. ostatnio szło genialnie, zrzuciłam 4 kilo, trzymałam się, ale jeden dzień porażki sprawił, że zaczęłam jeść bez opamiętania i tak już chyba miesiąc minął.
nie jestem w stanie wytrwać, mimo iż staram się robić to naprawdę stopniowo, jeść zgodnie z zapotrzebowaniem kalorycznym wg kalkulatora czyli tak, by nie przytyć. na poczatek. ale to też nie wychodzi.
jestem zrozpaczona, bo ważę coraz więcej z roku na rok i coraz więcej mam z tego powodu kompleksów, coraz więcej do zrzucenia i coraz gorzej wyglądam. w tej chwili już 80kilka kilogramów. jest fatalnie. a z ćwiczeniami jeszcze gorzej, bo na siłownię kasy brak, a na inną aktywność nie jestem w stanie się zebrać. moja kondycja jest naprawdę żenująca.
co robić, żeby wziąc się wreszcie w garsc? próbowałam już chyba naprawdę wszystkiego, wydaje mi się, że to moje największe marzenie, żeby być szczupłą, ale nie udaje mi się go w żaden sposób zrealizować.
może ktoś był w podobnej sytuacji i umiał jakoś dać sobie radę ze swoim lenistwem i słabą wolą?
jak przezwyciężyć tę słabość i co robić, żeby powoli wbić się w ten rytm życia, a nie wegetacji?
Edytowany przez rudapaskuda 1 września 2015, 01:20
1 września 2015, 08:33
Owsianka sama w sobie to danie raczej bialkowe. No chyba, ze dorzucalas do niej jogurt owocowy, slodki syrop czy suszone owoce.Popieram. Kiedyś szłam za radą, że słodkie śniadanie w postaci owsianki zaspokoi na cały dzień chęć na słodkie, a było odwrotnie. Od kiedy jem śniadania białkowe problem zniknął :PPodstawa to nie zaczynać dnia od słodkiego śniadania bo potem calutki dzień insulina skacze pobudzona porannym cukrem i non stop chce się słodyczy. A poza tym jeśli się an prawdę zaprzesz to nie ma możliwości żeby się nie udało. Wiem co to za problem bo w kompulsach potrafiłam zjeść 3000kcal w samych słodyczach.
Owsianka owsiance nie równa. Zazwyczaj to mleko/jogurt, płatki owsiane i często jakieś bakalie - śniadanie typowo węglowodanowe. Polecam śniadania czysto białkowo-tłuszczowe z odrobinką węgli.
1 września 2015, 08:38
Znam wszystko z autopsji niestety. Najpierw obsesyjne trzymanie diety i ćwiczeń na granicy anoreksji, a potem kompulsywno bulimiczne napady. Jeszcze nie mogę mówić że z tego wyszłam, ale chwilowo jest stabilnie. Oto co MNIE pomogło, nie obiecuję że to jakieś złote rady ale na mnie o dziwo działają świetnie:- naprawdę uświadomić sobie, że opychanie się jedzeniem niszczy twoje ciało: rozciąga żołądek, zatyka jelita, powoduje że czujesz się bardzo bardzo źle... wiedzieć że jeśli przestaniesz jeść w nadmiarze i przestaniesz jeść syfnie, to wszystko minie i poczujesz się o niebo lepiej- postawić na jedzenie nieprzetworzone. Polecam książkę "Zdrowie zaczyna się od jedzenia" - wyciągnęła mnie z 3 lat zaburzeń w odżywianiu, uświadomiła że po prostu muszę przestać robić rzeczy które mi szkodzą. - ruszać się! Choćby przymusowo (ale to tylko na początku - potem bez tego nie da się żyć :P ) człowiek w ruchu = człowiek szczęśliwy = człowiek bez potrzeby obżerania się, seeeerio mówi ci to bulimiczka ;)- dać sobie na luz. Co z tego że teraz jesteś tęższa? Wiesz że to nie wzięło się znikąd. to efekt twoich działań. Przecież wiadomo że zeszczuplejesz, prędzej czy później - wystarczy że zaczniesz jeść normalnie, tak jak wymaga tego twoje ciało. Ono wcale nie chce kilogramów nienaturalnego, przetworzonego cukru każdego dnia - insulina szaleje i chodzisz ciągle głodna, a po co?- mówić sobie "jutro zjem te lody/batonika/czekoladę/ciastka" i tak codziennie ;) dzisiaj nie zjem, mam ochotę ale jutro zjem, więc o co tu się spinać? Przecież zjem jutro! a następnego dnia? "jutro zjem... " ;)- wbić na stronkę wilczoglodna.pl i poczytać wpisy o kompulsywnym szamaniupowodzonka :-)
dobre wskazówki, dzięki! :)
1 września 2015, 08:48
polecam zrobić badanie z kropli krwi. Być może w twoich jelitach żyją ogromne ilości bakterii, które sterują twoim zachowaniem tak, byś jadła jak najwięcej cukrów prostych, które są im niezbędne do przeżycia.
1 września 2015, 08:52
ciekawe co piszecie o śniadaniach na slodko
u mnie działają tak ze do konca dnia mnie nie ciągnie do słodkiego ze juz nie wspomne o slodyczach. Dzis do śniadania zjadłam 4 suszone daktyle i poczułam się bardzo zaslodzona.
z takich rad z autopsji to nie oszukuj organizmu zastępując cukier slodzikiem. Przerabialam to i konczylo się właśnie na rzucaniu się na slodkie
1 września 2015, 09:42
Owsianka sama w sobie to danie raczej bialkowe. No chyba, ze dorzucalas do niej jogurt owocowy, slodki syrop czy suszone owoce.Popieram. Kiedyś szłam za radą, że słodkie śniadanie w postaci owsianki zaspokoi na cały dzień chęć na słodkie, a było odwrotnie. Od kiedy jem śniadania białkowe problem zniknął :PPodstawa to nie zaczynać dnia od słodkiego śniadania bo potem calutki dzień insulina skacze pobudzona porannym cukrem i non stop chce się słodyczy. A poza tym jeśli się an prawdę zaprzesz to nie ma możliwości żeby się nie udało. Wiem co to za problem bo w kompulsach potrafiłam zjeść 3000kcal w samych słodyczach.
1 września 2015, 09:44
Z rzucaniem cukru jest jak z rzucaniem papierosów. Nie można stopniowo, tylko od razu koniec i więcej nic. Na początku lepiej unikać miejsc gdzie ludzie palą i samemu nie kupować papierosów (tylko jeszcze jeden, bo jestem taaaaka zdenerwowana), tak samo cukier. Pierwsze 3 dni to męka niesamowita, a potem z górki ;)
