Temat: Zdrowa Rywalizacja Punktowa, część 49, termin 3.10 do 6.11

Zołza - nie podziwiaj, nie masz za co  Przynajmniej jeżeli chodzi o ambitny plan SB. Powiem szczerze - byłam nakręcona dopóki nie przeczytałam o całkowitym odstawieniu owoców, wtedy chęci opadły. Chwilę jeszcze walczyłam, a potem poszłam do Lidla... i weszłam w dział, a tam pachnące jabłuszka i gruszki... I wtedy postukałam się po główce. Ok, jeżeli ktoś je mięcho, pewnie poczuje sytość po obiedzie. Po sałatce z pierwszego śniadania i duszonych warzywkach na obiad, byłam po prostu cholernie głodna i tęskniłam za garścią kaszy do obiadku... Wtedy po raz kolejny pomyślałam, że to ma być styl życia a nie przymus i atak nażeractwa w chwili słabości. Mogę walczyć z pokusą zeżarcia słodkiego, przekąski między posiłkami, mogę ograniczyć owoce, a zwłaszcza nie szamać ich na wieczór - ale nie będę się aż tak karać, żeby z nich całkiem zrezygnować.

A co do pieczywa, ja jadam rzadko. 2-3 razy w tygodniu na kolacje jakiś żytnio-razowy na zakwasie. W pozostałe dni surówki, sałatki, lecho, serki wiejskie, jajka i itp. dania, do których kompletnie nie jest mi potrzebne pieczywo. To kwestia przyzwyczajenia

Kamulko,  Kalino - ale fajnie, że potraficie coś stworzyć własnoręcznie. Zawsze po cichutku zazdrościłam osobom które tylko błyskały szydełkiem czy drutami. Parę moich prób spełzło kompletnie na niczym. Przejawiam wyjątkowy anty-talent w tej materii Byłam na siebie zła do tego stopnia, że kiedyś zbiłam takie mini krosno i utkałam parę pseudo-dywaników hehe A niedawno zainwestowałam w maszyne do szycia i też wyczekuje długich wieczorów.

Póki co dzisiaj udało mi się popedałować i było bardzo przyjemnie

Przyszła zona -  a jak sukienka potem będzie na tobie wisieć? Dobrze przemyśl decyzje, albo się  z nią nie śpiesz - po co potem kombinować z przeróbkami

Myf, przyznaję się bez bicia, dopiero teraz przeczytałam w całości Twoje wpisy dot. diety SB, po tym jak napisałaś, że trzeba zrezygnować z owoców. Też jestem na diecie roślinnej od lat i wiem, jak bardzo potrzebujemy w niej różnorodności produktów, żeby dostarczyć organizmowi mikroelementów i witamin, które są mu potrzebne. Nie wiem, czy skomponowałabym sobie dietę wykluczając te wszystkie rzeczy, o których pisałaś wcześniej. A dzieląc się z Tobą takim najgłębszym moim przemyśleniem dotyczącym tego typu diet w ogóle, to gdyby ktoś mi kazał nie jeść marchewki, albo zrezygnować z owsianki na śniadanie (takiej napakowanej pieczonym jabłkiem i cynamonem ),  to bym mu pokazała faketa i kazała spadać. Dlaczego właściwie chcesz/chciałaś spróbować takiej diety, bo z tego co pamiętam czytając Twoje posty, miałaś zawsze zdrowy tryb odżywiania?

Ano właśnie. Tak też pokazałam sama sobie środkowego palucha, postukałam się po łebku i zaopatrzyłam w pyszne polskie, sezonowe owocki. Na dokładkę dziś od szefowej dostałam siatę ulubionego winogronu. Będzie uczta 

Skąd mi przyszedł ten szatański pomysł z dietą do głowy nie mam pojęcia. Chyba poczułam, że mnie ciągnie do słodkiego i chciałam w jakiś sposób ustabilizować sobie poziom cukru. Szybko się jednak przekonałam, że nie tędy droga. I już wracam do normalności. Przecież, gdy nie było podjadanek między posiłkami i słodkiego - chudłam. Wiec jest to możliwe bez drakońskich wyrzeczeń. I tego się trzymam! Dziękuję za wsparcie w decyzji Trochę wyszłam na głupka słowotworząc i teoretyzując o diecie, na której nie wytrwałam nawet jednego dnia Ale nic. Szczerość i podejmowanie właściwych decyzji dla własnego zdrowia są dla mnie naj

P.S. Tego kto mi dziś pod nos podstawił dwie pachnące napoleonki - na szafot!

Myf, mam podobne zdanie odnośnie diety. Myślę, że świadome odżywianie jest wystarczające, żeby chudnąć. Ostatni rok, kiedy byłam na SD na Vitalii nauczył mnie, nie wiem jak to nazwać, "wyczucia" w szacowaniu kaloryczności, więc nie gotuję już z kalkulatorem w ręku (choć jak próbuję nowych przepisów, to przeliczam kcal :)); a kilka edycji ZRP sprawiło, że codzienny ruch stał się nawykiem :) I picie wody też, co mnie oszałamia, bo jeszcze na początku roku jak wypiłam litr płynu to byłam z siebie zadowolona, a teraz jak sobie nie wtłoczę ze 3 litrów to mnie głowa boli :P I to jest to, co sobie wypracowałam zgłębianiem wiedzy na temat żywienia, dobrymi nawykami i mnóstwem błędów popełnianych na własnym organizmie. I myślę, że tak jest spoko, stąd nie jestem zwolenniczką diet-cud, bo można chudnąć w naprawdę spokojny i przyjemny sposób :) 

P.S. A podzielę się jeszcze, jeżeli nie jestem zbyt nudna z moim wywodem, historią krótką, o tym jak cała moja najbliższa rodzina, czyli rodzice i brat, oraz bratowa, dali się na tydzień, czy dwa zamknąć w ośrodku nad morzem celem odchudzania. Jakiś lekarz wymyślił dietę stricte wegetariańską (jak nie wegańską nawet), w której jedli sporo poniżej zapotrzebowania, głównie warzywa, bez ćwierci grama tłuszczu (wchłanianie witamin minimalne), ćwiczyli trochę i ogólnie starali się przetrwać. Sam twórca tej diety stwierdził, że jest ona niedoborowa i stosowana dłużej niż 6 tygodni może być niebezpieczna dla zdrowia. Po skończeniu turnusu i zrobieniu badań okazało się, że wyniki mojego brata znacznie się poprawiły. Jednorazowo. Wszyscy oczywiście wrócili do starego sposobu odżywiania, stracone kilogramy wróciły, aktywność spadła do zera. Wymęczyli organizmy swoje i stracili kupę kasy psu na buty. A po pół roku mój brat ma na powrót fatalne wyniki. Ale za to w styczniu przyszłego roku znów dadzą się zamknąć na tydzień lub dwa w ośrodku nad morzem...

Witki opadają.

W tabelkę wpisujemy wagę z dzisiejszego ważenia czy jutro rano? 

Ok, dziękuję, to ważę się w takim razie w niedzielę ;)

Papryczko - i niczego ich ta lekcja nie nauczyła? Ech. Lekarzowi/ośrodkowi się nie dziwię, w tym sensie, że to znakomity sposób na biznes. Szkoda jednak ludzkiej kasy...i zdrowia.  Sama chudłam w sanatoriach, ale przez 3 miesiąc i generalnie z powodu ohydnego i właśnie niedopasowanego dla potrzeb wegetarian jedzenia Hm, rodzinka jak rozumiem Twojej pomoc żywieniowej i porad nie chce przyjąć. 

Trudna sprawa...

Tak w temacie odżywiania rozwodzę się dziś ze słodkim. Od imprez pożegnalnych (z końcówki) września, przedwyjazdowego reisefieber, górskich szlaków i szlaczków, po depresyjno-senno-marazmowy tydzień pieczenia, kupowania i JEDZENIA ciast (codziennie kurka i to dużo!) - odcinam się grubą krecha! Już weszło w krew, już mnie ssie, smali, kusi, nęci. Nie, nie nie. Stanowczo muszę się odstawić od kroplówki z cukrem bo utonę!

Życzę wszystkim aktywnego i lekkostrawnego dnia!

kochane zaczynamy nowy tydzień! Bez podjadania, slodyczy i z duza dawka ruchu!  Przypominam o uzupełnieniu tabelek do jutra!