Temat: Zdrowa Rywalizacja Punktowa - cz. 31; 12.01 - 15.02

Ja wiem, że najlepiej iść do ów ewentualnego przyszłego pracodawcy i pytać, ale no stresssss ojj stresss. Ale spoko spoko staram się opanować sprawę ;) psycholog pomaga :) 

O jak fajnie, że jestem na 2 miejscu :) Gratuluję wszystkim, którzy ładnie dotrwali do końca. Wynik to już inna kwestia. Ważny jest fakt wytrwania :) A no i dziękuję elsidka za podsumowanie :)

edit: O NIE! Włączyła mi się żarłoczność i to duuuuuuża. A w szafce chałwa, marsy, merci i inne. Nie wiem czy wytrwam.... AAAAAAAAAAAAAAA

Plumi nieeeee dawaj sie!!!! Wypij herbatki jakiejs pysznej i obejrzyj jakiś fajny film albo zrób lekkie przyjemne ćwiczenia rozciągające. Powiedz sobie ze slodkie zjesz jutro rano żeby mieć czas to spalic a do rana ci przejdzie ochota. 

Btw jaaaaaa ale się ciesze z tego 3 miejsca :)

gratuluję pięknych spadków!!!

mnie pokonały 2 redsy jabłkowe

 plumi mam nadzieje że Ty sie nie poddałaś

Plumi - tak jeszcze dodam, że pedagogika zdrowia czy dom pomocy społecznej jest bardzo daleko od mojej branży, więc konkretnych stron nie podam, ale! uczelnie mają zazwyczaj jakieś biuro karier czy coś w tym stylu - wiele firm daje im swoje ogłoszenia. Sprawdź, czy Twoja uczelnia i inne w okolicy mają coś takiego - często wszystko jest na stronach internetowych, a czasem warto się tam przejść. Powodzenia :)

Plumi szukajcie a znajdziecie  mi było bardzo dobrze na bezrobociu poza tym, że po jakimś czasie już mi się nie chciało nawet wstawać rano bo nie było po co, mogłam leżeć w łóżku cały czas taki miałam brak chęci do życia. Każdy mój dzień wyglądał tak samo, na zmianę druty i książki i ewentualnie film. Chodziłam już od ściany do ściany bo nie wiedziałam co ze sobą zrobić. A teraz rano trzeba wstawać, potem wysiedzieć 8 godzin, najgorzej jak się nie nie dzieje to bardziej męczy niż jak mamy dużo pracy w biurze, no i czeka się na weekend z  wielkim utęsknieniem 

Noo właśnie dzięki pracy docenia się wiele rzeczy prozaicznych typu dni kiedy można dłużej pospać, wolne w weekendy, urlopy, chociaż jednodniowe. Rewelacja :) Ostatnio miałam rozmowę z koleżankami w pracy, czy praca jest taka niezbędna do życia. Wyszło na to, że się podzieliłyśmy na 2 obozy - część dziewczyn wolałaby siedzieć w domu na cudzym utrzymaniu, bo by sobie ciekawiej zorganizowały czas, część (w tym ja) nie wyobraża sobie życia bez pracy. Ja wiem, że gdybym miała siedzieć w domu to bym się nie mogła zebrać do niczego, knurzyłabym w wyrze pół dnia i wstawała tylko po to, żeby ugotować domownikom obiad. Po studiach byłam bez pracy przez 2 tygodnie i zamiast korzystać z wolnego nie mogłam się do niczego zmusić. 

Mi sam fakt wolnego nie przeszkadza, a wręcz podoba się. Ale no brak pieniędzy i ciągłe ciągnięcie ich od rodziców mnie dobija. Ja mogłabym być typową kurą domową, ale nie mam faceta, a tym bardziej nie mam faceta, który byłby w stanie mnie (i ewentualne przyszłe dzieci) utrzymać. Najtrudniej jest się chyba przemóc i ruszyć do boju, bo potem jak się już z 2 tygodnie popracuje to już człowiek wie co i jak. No, ale cóż... muszę się jakoś przemóc. Mam nadzieję, że m.in. wizyty i rozmowy z psychologiem mi pomogą. Bo wiecie od ok. 2 miesięcy chodzę do psychologa ze względu na nerwicowe, stresowe biegunki oraz dlatego, że długo długo choruję na łysienie plackowate - i już widzę pierwsze efekty psychoterapii także jestem pozytywnej myśli :)

Nie poddałam się wczoraj tym słodyczą! Ale walczyłam dobre 1,5 godziny. Wiecie co pomogło? Poszłam powąchać ciastka czekoladowe :D serio! i poszłam wypić szklankę wody i umyć zęby i do łózka :D Także o 21:30 już byłam w łóżku :D

Plumi brawo jestem z ciebie dumna! A łysienia plackowatego współczuję. Moja koleżanka z pracy się z tym boryka i widzę, że łatwo nie jest. A co do pracy - wiesz może poznasz tak przyszłego ojca swoich dzieci :)

hej

plumi cieszę sie że dałaś rade łysienie plackowate to paskudna choroba a zwłaszcza dla kobiety...powodzenia w psychoterapii mam nadzieje że będzie coraz lepiej

kasia ja też sobie jakoś nie wyobrażam jakbym miała siedzieć w domu i nie iść sie odstresować do pracy-tak mnie praca odstresowuje tym bardziej że pracuje ze zwierzakami - ale takimi nie domowymi

a jeśli mowa o zwierzakach to psiak mi sie struł- chyba struł -leży markotny nic nie je...eh mam nadzieje że do rana dociągnie bo dzieciaki będą zrozpaczone....