Temat: Zdrowe odżywianie - do końca życia ;-)

A my dzis na 19 dojechalysmy do domu.. od 11 w podrozy.... poszlysmy tam, nie dalysmy rady z poczatku wejsc do srodka, kreiclysmy sie w przedpokoju, potem pod domem, bo ryczalysmy jak glupie... w koncu odwazylysmy sie wejsc do dziadzia... lezy taki usmiechniety:( Jedna z nas cala rekawiczke zasmarkala i mama mowila zebysmy wyszly z pokoju... potem znow sie cofnelysmy i patrzylysmy na Niego;( Nie wyobrazamy sobie jutrzejszego dnia;[ O 7 rano jedziemy z powrotem;[

Nie mzoemy jesc, tzn. jemy, ale na sile, mdli nas przeokropnie, boli zoladek, zgage mamy jak stąd i nie wracaj... ciocia- lekarka przepisala nam srodki uspokajajace, z tych nerwow to waga jak szalona leci.... ale to malo wazne jest...

 

Kurcze, to juz utro;[ Dzis nie dalysmy rady, a co dopiero na pogrzebie;[

 

Bylysmy pewne ze wylalysmy wszystkie lzy.... jednak wciaz pojawiaja sie nowe:(

 

3majcie sie kobietki cieplo;*

Jej ; *

Dlaczego nikt mi nie powiedział ze mam zablokowany pamiętnik ;p?!

ja myslałam że taka była Twoja decyzja więc nie pytałam ;> :)

A my juz wrocilysmy... plakalysmy calujac dziadka nad trumną, plakalysmy w kosciele i na cmentarzu.

3/4 osob od nas, dzieci w wieku 15-25 lat  [ moze bardziej mlodziezy] mowilo ze nie bedzie plakac,bo będą się dobrze trzymać,  a juz nie powiemy w jakim stanie byli w trakcie;[ Chyba nie bylo osoby, ktora zegnajac sie z dziadziem nie plakala.

OKROPNE:(

 

A teraz... teraz jest juz mu dobrze... nie cierpi, nie choruje, cieszy sie i jest duszą z nami;*

Nawet w ciezkim stanie ciagle goscil na jego twarzy usmiech.

Przypomnialysmy sobie jak wyslalysmy dziadziowi i babci kartki z pozdrowieniami , z napisem jak bardzo ich kochamy, prezenty i slodycze z Krakowa.

Dzien w dzien nad ta kartką płakał, jak przyjechalysmy usciskal nas, wzial tą kartkę w ręce i dalej....

Teraz kazdy z nas bedzie pamietal go jako wesolego czlowieka, dziadzia zabierajacego nas na lody i chipsy, wiecznie zartującego.

 

Nawet w trumnie mial ten swoj cudowny usmiech.

 

Zamowilysmy makaron ze szpinakiem ... nam i sis. Mum, babci [ ktora kochaniutka bedzie juz u nas mieszkac;*] i tacie gyrosa z frytkami.

 

Mamy zgage, scisk zoladka, i dzis przy piciu herbaty u cioci juz stalysmy praktycznie nad kiblem;[

Jedyne co do tej pory wcisnelysmy to bulke z serem, knoppersa i banana.... Od godziny 5.30 .

Spalone ze 4 paczki i 5 poszla w ruch.

Czas wracac do zycia i pamietac dziadzia z jak najlepszej strony... nie z choroby;[

 

Wiemy ze wciąż bedzie z nami i niebawem spotkamy tam się wszyscy;*

 

Mum musiala babcie od trumny przy chowaniu oderwac:( Nalozylysmy na siebie okulary muchy, owinelysmy sie arafata za sam nos... i slzochalysmy sobie krztuszac sie wlasna sliną.

 

ale juz o tym nie piszemy. nie chcemy, myslimy sobie ze dziadzio poprostu spi;(

Twinsy :*

Wow półtorej strony po norwesku paralelnie z pisaniem na forum xD. Rany dzisiaj już wypociłysmy 2,5 str razem przez 5 godzin a teraz jeszcze to juz nie wiem jakim ezykiem pisze :P. Ale wiecie, lepiej sie robi zadania samemu ;p. Gdyby to nie byłapraca w parach to juz bym to miała z głowy :P

Ale poległam dzisiaj na całej linii! Nie mogłam już z głodu padałam jak mucha tak mnie wysiłek intelektualny osłabił ;p. Świadomie na drugiw sniadanie zjadłam jogurcik vaniliowy z orzechamii bananem zeby cukier mieć ale nie wystarczyło. Po przyjsciu d od omu poszło 150gr czipsów! 45% mnij tłuszczu przez co niewiele miały z czipsami spónego, jakaś dziwna hybryda, nigdy wiecej,. ale naszczescie całoś "tylko" 660kcal :P. Potem jeszcze pasek czekolady za co najbardziej sie nielubie, bo był mi naprwde niepotrzebny! Po tych czipsach wcale mis ie go nie chciało no ale był pod reką cholera :/ i mały smoothie... Ekhem czyli jak na razie 1850 kcal xD. A i bez kolacji sie chyba nie obejdzie ale co najlepsze tak sie zaśmieciłam ze jedyne o czym marze to warzywa z patelni ;D!

Twinsy, ogromnie Wam współczuję, sama przeżywałam śmierć moich dwóch dziadków w przeciągu czterech miesięcy. Chorowałam potem.

Co u mnie? Leżę sobie i się "oszczędzam" jak kazał mi lekarz. M robi mi zastrzyki w brzuszek. Nie przytyłam na tym leczeniu, choć teoretycznie powinnam. Trochę puchnę, ale już coraz mniej.

Dzieki sloneczka;* Wiecie, jak byl juz w takim ciezkim stanie, tak dlugo sie meczyl, to zastanawialysmy sie czemu musi jeszcze tyle znosic, ze smierc by mu ulzyla, ale kiedy to sie stalo to;( Zalamalysmy sie;[ O byl czlowiekiem, ktory pokazywal-ze mimo ciezkiej choroby potrafi sie cieszyc z zycia, ciagle przykuty do lozka, sadzany na wozku inwalidzkim...kiedy wyprowadzilismy go na dwor, cieszyl sie, ogladal wszystko dookola, dokladnie, jakby chcial zapamietac...Owszem, czesto plakal jak nas widzial, cieszyl sie ze jestesmy z nim, z tkaich malych blachostek... Potrafil nauczyc pokory, pokazac, ze male rzeczy ciesza, a czlowiek goni za niewiadomo czym i ciagle jest nieszczesliwy, ciagle narzeka, mimo, ze tak naprawde ma wszystko:(

Musimy sie otrzasnac, zdajemy sobie sprawe ze jest mu lepiej , musimy teraz wspierac babcie, bo sie totalnie zalamala, nie je, lezy , spi i placze:(

Ale Mu naprawde tam jest lepiej. Tak naprawde obserwuje nas z gory, i niebawem sie zobaczymy;(

 

Asimil-wracaj do zdrowka;*

Cancri, takie sny sa tragiczne, a jeszcze jak na jawie to juz wogole;[