Temat: Boję się gastroskopi

XXkilo napisał(a):

Dzięki za wszystkie rady i opisy. Jeśli się zdecyduję na zabieg (tak jak ktoś odkrył, założenie balonika w żołądku, by pomniejszyc jego objętość), to postaram się o narkoze do gastroskopi. 

LiliLoli napisał(a):

XXkilo napisał(a):

Dzięki za wszystkie rady i opisy. Jeśli się zdecyduję na zabieg (tak jak ktoś odkrył, założenie balonika w żołądku, by pomniejszyc jego objętość), to postaram się o narkoze do gastroskopi. 

gastroskopia trwa chwilę, a niefajne skutki uboczne narkozy wychodzą czasem nawet po paru miesiącach :) no ale jak zadecydujesz...tak zrobisz. powodzenia. :) 

A.n.i napisał(a):

AgnieszkaHiacynta napisał(a):

be.fit.2015 napisał(a):

AgnieszkaHiacynta napisał(a):

be.fit.2015 napisał(a):

 w czasie praktyk oglądałam wiele gastroskopii i 95% osób nic nie narzekało. Najważniejsze- przełykać i oddychać przez nos. Ludzie z kolonoskopii wychodzili nawet bardzo zadowoleni, wiec tym bardziej gastroskopia do przeżycia :D nie stresować się i nie blokować gardła! Przełykać, oddychać przez nos i będzie dobrze :)

Tak się składa, że miałam w krótkim odstępie czasu oba te zabiegi i kolonoskopia nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Na gastroskopii natomiast wyżebrałam głupiego jasia roztaczając przed personelem wizję ucieczki z tą rurą w gardle. Chyba byłam przekonująca, bo jakiś zastrzyk dostałam i obudziłam się na sekundę przed wyjęciem rury koncertowo się dusząc. Tak czy siak, jak nie da się inaczej, to przeżyć trzeba. To tylko kilka minut.

Byłam na na prawdę wielu zabiegach. Na żadnym z narkozą/głupim Jasiem, wiec tu nie mam doświadczenia. Ale jedyne co mogę powieciedziec, to jest to, ze najgorzej znoszą to osoby, które nie współpracują z lekarzem- każe oddychać przez nos, to próbują przez usta, prosi o przełykanie- to zaciska wszystko, co możliwe i blokuje wykonanie zabiegu. I w ten sposób zabieg z 4-5minut wydłuża się do szalonych 7 ;) na prawdę nie ma się czego bać. Bekanie i odruch wymiotny są naturalne, na prawdę na personelu to nie robi wrażenia, w końcu mają to przez kilka godzin codziennie :) najważniejsza jest współpraca. :) a jeszcze mi sie przypomniało, żeby nie majtać głową, bo i takie osoby się zdarzały ;) po prostu słuchać lekarza i to wykonywać. Chyba im szybciej sie to przejdzie, bez zbędnych ceregieli, tym lepiej ;)

Tam już ktoś wcześniej pisał - jeśli ma się bardzo silny odruch wymiotny, którego nie da się w żaden sposób opanować, to słuchanie lekarza w ogóle nie wchodzi w grę. U mnie ten odruch jest bardzo silny. Do tego ja przy jakimkolwiek dyskomforcie w okolicach szyi natychmiast wyrywam się i muszę wstać. To jest odruch bezwarunkowy. U mnie nie byłoby mowy o współpracy.

Ok,ale miałaś to badanie? Bo jeśli nie miałaś to po co straszyć autorkę? Ja jestem straszna panikarą,nawet nie dam się połaskotać bo czuję,że tracę oddech i zaczynam panikować. Też byłam pewna,że uciekne,że zacznę się bronić,że wyjmę sama ten sprzęt,ale nic takiego nie miało miejsca. Byłam przerażona miesiąc przed bo właśnie naczytałam się opowieści w internecie ale teraz wiem,że spokojnie pójdę kolejny raz jeżeli zajdzie potrzeba wykonania badania. Teraz czytam,że miałaś to badanie. Dla mnie Jesteś rasowa panikarą bo naprawdę są gorsze badania niż to,a właśnie takim zachowaniem tylko utrudnia się cały ten zabieg i sobie i personelowi i wtedy można sobie tylko problemów narobić.