Temat: będę staro panno

no w sumie  A może mój ex to przezemnie ma tą chorobę psychiczną 

Też jestem wodnikiem ... wyszłam za maż rok temu, czyli majac 33 lata, a męża poznałam majac 32 lata. Szybko poszło, ale nareszcie czułam, że to TO. Wcześniej spotykałam się, ale to nie było to. Przed nim miałam 2 poważniejszych, ale męczyły mnie te relacje - ciagle sama, bo z jednym na odległość, a drugi co chwila delegacje, więc postanowilam się rozstać. Po co się męczyć w czymś, co Cię tylko ciagnie na dno. Nic na siłę - mi też wróżyli staropanieństwo, ale serio, jak ktoś Cię nie kręci, to po co masz na siłę się spotykać. Swoja droga tworzac zwiazek musisz wiedzieć czego chcesz, na czym Ci zależy, co stawiasz na swoje priorytety - pamiętaj też, że nikt nie jest idealny, każdy ma swoje wady i zalety a kij ma zawsze dwa końce. Więc zastanów się też nad soba i swoim zachowaniem.

Czy MuchoJat to kolejna reinkarnacja grażyny/kaszanki/różnych stolców?

a ty chcesz mieć kogoś? Bo tak szukasz dziury w całym ze z postów wynika ze niekoniecznie. 

Straszne masz ciśnienie na chłopa i zastanawianie się nad sobą pod kątem chłopa. Odpuść sobie i pobądź trochę sama. Może ci się spodoba. Mi się spodobało. Bez kotów.

p.s. nie wiem co to za bzdurne horoskopy partnerskie czytasz. Jak cię temat zajmuje to zrób sobie profesjonalny kosmogram. To że jesteś wodnikiem nic nie znaczy.

Niby ten facet z wesela taki sztywny, a ja zauwazylam z twoich setek postow, ze ty jestes mega sztywniara. Nie tanczysz, ciagle jestes niezadowolona i marudna, a w kazdym mezczyznie widzisz male minuse, ktore wygrywaja nad ogromnomnymi plusami. Ktos napisal, ze zaden by z toba dlugo nie wytrzymal w zwiazku (takim bliskim, a nie "na odleglosc"), zgadzam sie z tym. 

To że nie tańczę nie czyni ze mnie sztywniary.

Przepraszam, ale wydaje mi się że Ty przy chłopie muszisz się czuć jak ściera, albo jego ratownik. Może czujesz się kochana dopiero jak facet każe Ci się odwalić, zwymyśla, albo przyłoży kilka razy w mordę? Są takie kobiety. Jak facet jest zbyt porządny, kulturalny, nie kawał gnoja, to jest dla Ciebie aseksualny: krzywe włosy, zęby, za mocno krzesełko odsunął, albo za wsześnie podał żakiecik... Masz potrzebę brać takiego ze "złamanym skrzydełkiem" i go leczyć. Udowadniać sobie, jemu i światu, że może i jest z niego kawał gnoja, ale... TY GO ZMIENISZ. Z całą sympatią ale ja proponuję Tobie spotkanie z jakimś psychoterapeuta byś skonfrontowała z nim to czym dla Ciebie jest partner idealny i czy ten "wymarzony" naprawdę ma szansę przysporzyć Ci szczęścia w życiu, zamiast cierpienia. P.S. Szkoda mi też tych fajnych facetów których wykorzystujesz, a potem olewasz. Mam nadzieję że się otrzepia i nie wezmą tego do siebie, za to znajdą taką  która ich doceni. Kilka moich koleżanek wybrało "niegrzecznych chłopców" chociaż kleili się do nich wartościowi faceci. Porządni musieli spadać na drzewo,  liczył się ten "niegrzeczny". Potem  miały zycie wywrócone na lewą stronę, zostały same z dziećmi i bolesną przeszłością. A tamci porządni mają szczęśliwe rodziny, domy, dzieci, uśmiechnięte żony. Oczywiście że koleżanki żałowały że dostały w dupę od życia na własne życzenie, ale było za późno... Nie namawiam byś brała kogoś na siłę z wyrachowania, ale byś się zastanowiła nad sobą, czy rzeczywiście nie trafiasz na tego "swojego", czy sabotujesz swoje szczęście i miłość? 

sorry, ale ja jakoś nie widze sensu braia ze sobą kogoś na wesele tylko po to, żeby siedział koło Ciebie przy stoliku :/ zwłaszcza, ze piszesz, ze gość na weselach lubi się bawić... dla mnie to byłaby katorga jakby ktoś mnie na takie wesele wziął i kazał siedzieć przy stoliku, więcej bym się do Ciebie nie odezwała :P