Temat: Boje sie ze przez to ze jestem bardzo ambitna bede sama

ale chodzi o to, ze dziewczyna ma ta glowe za wysoko. i dlatego nikt jej nie chce. to sie nazywa przerost formy nad trescia.

Juzttu kiedys pisalas a nawet i fotki wrzucalas  Widac, ze dalej nic sie nie zmienilas. Dalej wyzej... niz tylek masz

Masz racje, dramat może być prawdziwy. Po Twoim poście przyjrzałam się sprawie jeszcze raz. Skąd zatem bierze się taka powszechna reakcja? Moim zdaniem przekaz jest niespójny. Nawet jeśli nie wiemy gdzie jest haczyk to nasze wewnętrzne sensory go wyczuwają.

Niby nie jestem cudem a zawsze miałam lepiej niż inni, ba nawet o wiele lepiej. Nic takiego szczególnego bo jak normalny człowiek - czyli normalny człowiek nie jest wcale szczególny. To może powodować, że wielu nie wierzy w szczerość, stąd żalenie się odbiera jako kolejną okazję do zaprezentowania własnej niezwykłości.

Jedni reagują na to złością, innych to śmieszy. Mało komu chce się zajmować pomocą bo nikt nie lubi bajerantów. Tym niemniej powtórzę, jest na to prosta recepta - zainteresować się innymi, ich osiągnięciami, pozachwycać, czyli popatrzeć trochę dalej niż koniuszek nosa. W relacjach każdy potrzebuje mieć swoje "pięć minut w światłach rampy", pożalić się  i pochwalić, chce by zainteresowanie i podziw  były dzielone równo.

Moze sprecyzuje skoro przekaz jest nie spojny.

Wychowalam sie w rodzinnie gdzie ojciec prowadzil firme i troche pogardzal kobietamii, w sensie uwazal ze najlepsza praca dla kobiety to jakas nauczycielka, przedszkolanka, pielegniarka - jednym slowem zwiazane z opieka i to najlepiej jesli kobieta pracuje tak na pol etatu zeby miec duzo czasu dla meza i dziecii, do jakis ambitnych prac kobiety nie powinny sie pchac, wiecie zarty typu " kto to jest kobieta chirurg - ani kobieta ani chirurg ". Taki szowinizm troche ale to sa jego poglady nie moje

Tak, boje sie przyszlosci bo mam wrazenie ze jak kobieta wiecej chce od zycia to ma mniejsza pule facetow ktorzy chca z nia byc. U mezczyzn jest odwrotnie - im wyzsze osiagniecia, aspiracje, pracowitosc, zaradnosc - tym wieksze powodzenie u kobiet.

Według Twojej teorii, każda lekarka, prawniczka, szefowa firmy itd. ma problemy z facetami, bo jest ambitna? To tak absurdalne, że głowa mała. Nie, nie masz racji w niczym, co piszesz. Gdybyś naprawdę była tak zjawiskowa, miałabyś na tyle wysokie wymagania co do mężczyzn, że nie martwiloby Cię, że jakiś Zenek żul czy inny Janusz nie chcą iść z Tobą do teatru. Masz małą pulę facetów? Idziesz na ilość czy na jakość? Brak znajomych na odpowiednim według Ciebie  poziomie świadczy tylko o Tobie. 

Zosiu, masz takie same obawy jak niemal każda samotna dziewczyna w Twoim wieku i niemal każda zaczyna się dopatrywać przyczyny braku chłopaka z powodu własnych cech lub braków. To może być za niski/wysoki wzrost, za duża/za mała waga, za wysokie/za małe wykształcenie, za bogata/za biedna rodzina, brak lub wyjątkowa uroda która onieśmiela i tysiące innych przyczyn. Obawiam się, że postawa ojca dodatkowo podważa Twoje poczucie wartości. Można mieć dużą wiarę w siebie ( wiesz że własną pracą i wytrwałością potrafisz wiele osiągnąć) natomiast poczucie wartości to przekonanie, że jesteś godna miłości i szacunku bez względu na własne osiągnięcia czy jakieś niedoskonałości. Jeśli spotkasz na swojej drodze wartościowego i mądrego chłopaka to Twoje osiągnięcia będą mu imponować, doceni je i będzie Cię za nie szanował, o ile spotka się z Twojej strony z równym zainteresowaniem, podziwem i szacunkiem.