Temat: Nie chce mi się pracować..

.

Ja lubię coś robić wstawać rano i być użytecznym... Ale jak sobie pomyślę właśnie o ludziach jakich będę musiała znosic i wrednej mordzie szefa to dziękuję. Posiedzę trochę w domu z dzieckiem :) 

Widocznie nie trafilas na prace w ktorej dobrze bys sie czula. Ja tez tak mialam do poki nie znalazlam obecnej pracy, gdzie czuje sie szczesliwa. Moze zacznij jakas szkole weekendowa? Znajdz jakis zawod dla siebie, moze to rozwiazanie? 

Mam dokładnie taką samą sytuację, od najmłodszych lat dorabiałam sobie gdzie popadnie tak, aby odciążyć rodziców. Zaczęłam pracę w korpo która wydawała mi się wymarzoną. Doszło do tego, że miałam już bardzo dużo rzeczy na głowie za które byłam odpowiedzialna również finansowo, codziennie wracałam do domu wściekła itd Tłumaczyłam sobie, że to wszystko przez tą głupią robotę. Pracę zmieniłam i teraz dochodzę do wniosku, że ja po prostu nie mam siły pracować. Nie cieszy mnie to, że muszę rano wstawać itd. Dziecka z tego powodu sobie nie zrobię....bo byłoby to totalnym egoizmem. Nasuwa mi się tylko jeden wniosek, że żałuję że tak wcześnie zaczęłam pracować.

A zastanawiałaś się co chcesz w życiu robić? Może powinnaś postawić sobie cel? Ja bez celów nie mogę żyć- to jest coś co mnie napędza. Jakiś czas temu totalnie zmieniłam branże zaczynając od zera, zaszłam dosyć daleko w karierze. Ale zaczyna mnie powoli nosić, żeby coś zmienić w życiu. Tylko w moim wieku już się raczej nie zaczyna od zera. Może brak ci takiego celu w życiu i nie widzisz się w miejscu lub w zawodzie, w którym pracujesz za kilka lat. A to ważne, żeby posuwać się do przodu, a nie dać się nieść fali i żeby widzieć przed sobą drogę. Druga rzecz- zawsze będą mendy w pracy- w jednej są większe w drugiej mniejsze. Trzeba się do tego zdystansować- ale do pewnych rzeczy dochodzi się z czasem.

Zmien prace!

Moze jakas rpaca z domu? Nie na etat

No ale jak ma zmienić jak już kilka razy zmieniała i cały czas jest to samo? Albo ma takiego pecha, albo problem tkwi w niej a nie w pracy.

Agazur57 dobrze pisze. Też mi się wydaje, że brakuje ci jakiegoś celu. Bo wyższa pensja niczego by nie zmieniła. Tzn. Miałabyś więcej kasy, co byłoby miłe, ale nadal byłabyś sfrustrowana.

No ale jak ma zmienić jak już kilka razy zmieniała i cały czas jest to samo? Albo ma takiego pecha, albo problem tkwi w niej a nie w pracy.

Agazur57 dobrze pisze. Też mi się wydaje, że brakuje ci jakiegoś celu. Bo wyższa pensja niczego by nie zmieniła. Tzn. Miałabyś więcej kasy, co byłoby miłe, ale nadal byłabyś sfrustrowana.

Może zastanów się, do czego chcesz dojść, co chcesz osiągnąć? Tak, żeby praca była środkiem do jakiegoś celu, a nie tylko odklepaniem godzin i czekaniem do wolnego. Może chcesz się nauczyć jakiejś konkretnej umiejętności, zajmować jakąś konkretną pozycję? Zdobyć jakiś dyplom, odznakę pracownika miesiąca, no nie wiem :) Nie trzeba miec dyplomu z prawa czy z medycyny aby „coś osiągnąć”, satysfakcję można czerpać ze wszystkiego jak się uprzemy. Motywacją może być także zarobienie konkretnej kwoty na jakieś hobby – ja tak kiedyś miałam, że miałam dość kosztowne zainteresowanie i to było moim głównym napędem zawodowym – na dłuższą metę nieskuteczne, bo praca zajmuje więcej czasu niż hobby, ale to dobry start.

Miałam podobnie, zaczęłam się wypalać po ok. 2-3 latach w poprzedniej pracy (nie miałam jeszcze 30 lat). Każdy dzień był jak tortury, miałam ochotę płakać jak wstawałam rano z łóżka. W końcu rzuciłam pracę (ostatecznie po ponad 5 latach pracy, do dzisiaj nie wiem po co się jeszcze tam męczyłam), zrobiłam sobie półroczną przerwę i zaczęłam od nowa w zupełnie innej bajce. Teraz wybrałam pracę spokojną, mniej stresującą, z ograniczonym kontaktem z ludźmi (telefon zadzwoni może z 5 razy w tygodniu) i czuję się jak ryba w wodzie :) Kontakt z szefem ograniczam do ustalenia harmonogramu moich działań. Więc pomysł jest taki: przemyśl jakie masz predyspozycje, umiejętności, dokształć się w jakimś kierunku (ja poszłam na drugie studia) i zmieniaj robotę.