Temat: Jak często odwiedzacie Waszych rodziców?

U mnie dokładnie tak samo, jak u Ciebie.... mam 40 km do domu rodzinnego, czasem jestem raz na 2 tygodnie czasem raz na miesiąc. Zazwyczaj na obiad i kawę (ok. 2-3 h). Potem już mi się chce wracać do siebie, na swoje, człowiek się przyzwyczaja do dobrego, wiadomo generalnie to bym nie chciała zamieszkać znów w domu rodzinnym, nie po to się człowiek usamodzielnił, żeby wracać do mamy.... więc tak jak teraz jest ok paradoksalnie częściej widuję się z Teściami i to mi też odpowiada, bo to świetni ludzie.

I czasem łapię się na tym, że wolę odwiedzić Teściową, niż Mamę hmm.

Do rodziców mam ok. 60 km. Jeżdżę przeważnie na weekendy, 2-3 x w msc :) Staram się jak najczęśniej, tęskni mi się :D

Pochodze z dysfunkcyjnej rodziny, dlatego odwiedzam dom rodzinny bardzo rzadko, tak raz na pare miesiecy (kiedys w ogole) ze wzgledu na rodzenstwo, ktore tam nadal mieszka. Gdyby mieszkali osobno, moze raz na rok w swieta (a i to nie wiem czy na pewno) odwiedziłabym rodzicow z poczucia obowiazku. Przez telefon w ogole nie rozmawiamy. Moze raz na rok zadzwonia. Kiedys dzwoniłam do nich codziennie, ale bylam zbywana, albo wprost słyszałam, ze moje telefony nie sa dla nich czyms oczekiwanym (lepiej miec czas dla towarzystwa) i od tamtego czasu milczenie z obu stron. 

Kiedys myslalam, ze to dziwne, ze inni maja tak dobry kontakt z rodzicami, a teraz wiem, ze to norma... Czasami mi smutno z powodu mojej rodziny, ale na co dzien jestem z tym juz pogodzona.

Mieszkamy w tym samym miescie. Jestem u nich przewaznie 2 razy w tyg chyba ze cos potrzeba to i czesciej. Tez tak 2-3godzinki kawa,pogaduchy. No chyba,ze jest weekend i moj facet jest w pracy to wtedy schodzi sie troche dluzej:). Z mama rozmawiam codziennie przez tel,zazwyczaj krotkie rozmowy zebysmy wiedzialy ze wszystko ok :).

To samo miasto. Raz na 2 tygodnie. I to jest za mało, tym bardziej, że z rodziców zostałam mi tylko mama.

Była raz taka sytuacja - pan mąż jeździł do mamusi w każdy weekend(bo przecież ma poczucie obowiązku) a żonę zostawial w domu.Potem pojawiły się dzieci, a mąż dalej jeździł do mamusi (priorytety!). Któregoś razu gdy wrócił od mamusi to żona już nie żyła bo jej się nagle zmarło, zawał/udar, nieważne.Ale nie przeszkodziło mu to w priorytetach bo dalej jeździł do mamusi zostawiając dzieci same w domu. Ważne, że nie "wisiał"na swojej rodzinie, którą (nie)świadomie założył.Kurtyna.

Mam do rodziców jakieś 100 km. Widzimy się średnio raz na miesiąc (w tym święta) - raz ja jadę do nich, raz oni do mnie. Przy czym najczęściej są to wyjazdy z noclegiem (weekend). Przez telefon rozmawiamy z raz w tygodniu. 

Moi rodzice mieszkają pod Warszawą. Odwiedzam ich z mężem/z dziećmi/sama tak średnio raz w tygodniu jeśli są w kraju :) Czasami spędzamy razem cały dzień, a czasami 2 godziny. Nie zawsze jadę do nich do domu, czasami spotykam się z mamą na kawę w mieście, wpadnę do taty do pracy jak mam chwilę wolnego... Różnie :)

Moi rodzice mieszkają 3km, widujemy się w zależności jak dużo mam pracy, ale przeważnie 1/2 razy w miesiącu. Dzwonimy do siebie przynajmniej 3 razy w tygodniu. Mam bardzo dobre relacje z rodzicami. Z teściami gorzej... dzieli nas odległość 40 km, ja nie kontaktuje się z nimi oni też ze mną nie. Nie mam wspólnych tematów z rodzicami męża i tez ich nie lubię. Jeżdżę z mężem na święta i dwie wizyty dodatkowe w roku max 2h, ponieważ tyle mogę wytrzymać z tymi ludźmi. Przykre , ale niestety tak już jest.