Temat: Kara w przedszkolu - brak obiadu

Jest problem i trzeba z przedszkolem wypracowac wspolna strategie dzialania. O ile dziecko moze nie lubic kilku konkretnych, pojedynczych produktow, o tyle odrzucanie wiekszosci (w tym warzyw!), a jedzenie tylko kilku wybranych, jest dla mnie sytuacja, ktora na dluzsza mete nie jest dobra dla samego dziecka. Acz pozbawienie dziecka obiadu wogole nie wydaje mi sie dobrym rozwiazaniem tego problemu.

W naszy przedszkolu jest zasada, ze jak dzieciom nie smakuje zupa, to jedza jej tyle lyzek ile maja lat. Nie mysle, zeby sie komus od 4-5 lyzek szpinakowje zupy stala krzywda. Byly badania, ktore udowodnily, ze jesli bedziemy probowac dania, za ktorymi nie przepadamy, istnieje wysokie prawdopodobienstwo, ze sie w koncu z nimi polubimy. My ta zasade stosujemy tez w domu. Cora lubi pomidory, wiec dostaje je codziennie. Nie przepada natomiast za papryka, wiec od czasu do czasu (tak z raz w miesiacu), dostaje jej cieniutni paseczek. W ten sposob polubila sie juz ze spora liczba warzyw i potraw. Nie wiem, jak jest w przypadku innych dzieci. U nas sie to sprawdza.

Dodam, ze sama jestem tak nauczona z domu, ze jem wszystko. Jak cos smakuje wezme dokladke, jak nie smakuje zjem skromna lyzeczke. Nie wyobrazam sobie sytuacji, ze ja, dorosla kobieta, jestem w goscinie, gospodarze czestuja obiadem, a ja zjadam pol ziemniaka i reszte oddaje, bo sorowka nie tak doprawiona i kotlet wieprzowy, a ja jem tylko wolowine.

Nie mam dzieci, nie znam się na przedszkolach, ale zastanawia mnie czemu jak dzieci nie zjedzą opłaconego obiadu w przedszkolu to nie jest on pakowany do domu?

Pamiętam,że młodszy brat wracał czasami z obiadem ze szkoły.

Nie zdziwiłabym się, gdyby nauczycielki się stołowały :P

ja bym ich tam rozniosła za głodzenie dziecka...

po pierwsze - płacisz za te obiady,po drugie co ta za kara, że dziecko nie dostanie drugiego, bo nie chciało zjeśc zupy?? to jakieś przewinienie, że zup nie lubi?? 

Nie podawalabym dziecku produktow na ktore ma allergie albo ktore powoduja odruch wymiotny.

Ja wciaz nie bardzo widze, co to ma wspolnego ze znecaniem. Mamy w domu/przedszkolu pewne zasady, na ktore sie godzimy i ktorych sie trzymamy. Myjemy rece po przyjsciu z dworu, myjemy zeby po posilku, sprzatamy pokoj po skonczonej zabawie, jemy 5 lyzek zupy, chyba ze mamy ochote na wiecej. Corka wiedzac, ze ma do zjedzenia 5 lyzek, a nie cala miske, zasiada do jedzenia z entuzjazmem, a czesto zjada duzo wiecej. O wyzej wspomniana papryke sama sie potrafi upomniec, jak widzi ze jemy i mowi, ze "jej mozg musi sie nauczyc tego smaku". Ogolnie lubimy celebrowac posilki, cora chetnie uczestniczy w ich przygotowaniu. Naprawde ciezko mi w tym dostrzec cos zlego.

Jestem natomiast ciekawa, co na tym szkoleniu bylo zalecane w przypadku dzieci, ktore np. wogole nie jedza warzyw? Bo jak dziecko lubi marchewke, ale nie je buraka, to problemu nie ma. Ale jechanie na samych bulkach z dzemem/miodem (a sa takie dzieci), na dluzsza mete moze sie przyczynic do niegoborow witamin.

mając pieniądze na prawnika - pozwałabym do sądu taką kobietę, by straciła możliwość bycia przedszkolanką

nie mając - zrobiłabym jej taką awanturę, że na widok szpinaku miałaby od razu odruch wymiotny do końca życia

Ja tez to potwierdzam - dowodem moje dzieci:) Jako 2 latki nie jadly doslownie nic - oprocz wody i sychego chleba! wszystko inne bylo bleee i fuuujjjj!!!

Teraz maja 8 i 6 lat i jedza doslownie wszystko!:) uwielbiaja wszelkie owoce i warzywa,  uwielbiaja ogorki kiszone, kapuste kiszona, zajadaja sie buraczkami, kalafiorem, uwielbiaja rzezuche i kielki, ktore zreszta sami sadza:) nabial, mieso; oprocz dan typu bigos, sledzie czy flaki skosztuja wszystkiego:)

A u mojej córki w przedszkolu jest chłopczyk (6 latek), ktory nie je nic oprocz suchego chleba i wafelkow proncess!!! dla mnie to jest nie do pomyslenia, ale jego matka twierdzi, ze nie bedzie go zmuszac do jedzenia innych rzeczy - jak podrosnie to bedzie jadl - mowi. Ja sie z tym nie zgadzam, no ale coz, to nie moje dziecko, wiec sie nie wtracam.

Obiady nie mogą być pakowane do domu, ponieważ przez tych kilka godzin od podania posiłku, do wyjścia dziecka z przedszkola rozwiną się w nich tysiące bakterii. Jeżeli jakimś cudem po takim obiadku na wynos dziecko by się pochorowało, winę poniesie placówka, która ten obiad wydała. Podejrzewam, że w przeszłości były takie przypadki wydawania obiadu do domu, dzieci się struły, a potem rodzice skarżyli stołówki, że jedzenie było nieświeże, żądali odszkodowań itd. i skończyło się pakowanie na wynos, tak na wszelki wypadek.

A co do tematu głównego... Pracuję w przedszkolu, wiem jak różne bywają problemy z dziećmi przy stole. Niejadki prócz tego, że nie chcą jeść, potrafią krzyczeć, że nie zjedzą, bo jedzenie śmierdzi kupą i tym podobne teksty, które zniechęcają resztę grupy, już nie mówiąc, że i bez tego inne widząc, że przysłowiowy Jaś może nie jeść, to one też nie będą... Nie wiem, jak jest w przypadku Twojego dziecka, pewnie pani przedszkolanka zrobiła to z desperacji, bo szczerze mówiąc nie przyszłoby mi do głowy nie dać dziecku drugiego dania za karę, że nie chciało zupy. Nie mniej jednak nie robiłabym awantury, tylko porozmawiała z wychowawczynią, że to niepedagogiczne i nie życzysz sobie, aby to się powtórzyło. Dziwi mnie, że tyle osób byłoby zdolnych prawdopodobnie pozbawić kobietę pracy wzywając kuratorium, a nawet prasę, każdy może mieć gorszy dzień, nauczyciel też człowiek. Ostatecznie dziecko z głodu nie padło. Podejrzewam, że po obiedzie zjadło podwieczorek (w moim przedszkolu są nawet dwa posiłki po obiedzie). Trochę wyrozumiałości.

jesteś pewna? są na to jakieś przepisy? nie czepiam się, tylko w poprzedniej szkole mojej córki niezjedzone obiady normalnie był pakowane i dawane do domu.  dla mnie super, bo mogłam pojeść ;)

.