Temat: Pogarda do pracy siedzacej

mam porównanie. Pracowałam fizycznie, 10h na nogach. Owszem bolały, ale po jakimś czasie się przyzwyczaiłam, a po pracy mimo, że odczuwalam zmęczenie, to jak.wsiadlam na rower (dojezdzalam rowerem) to potrafiłam wszystkich innych wyprzedzać i miałam tyle siły, żeby jak najszybciej dostać się do domu. Szczególnie gdy miałam nocki i ten moment położenia się w łóżku i wyprostowanie nóg. Teraz pracuje za biurkiem 10-12h, użeram siee z klientami, ktorych jest masa w ciągu dnia. co 2 miesiące muszę przyswajac nowe wiadomości. Praca jest o wiele gorsza niż fizyczna. Ledwo mam siłę wrócić do domu, bo jestem wykończona fizycznie i psychicznie przez klientów. Nie wspominając o moich oczach, które są całe przekrwione.

O pewnie byłabyś jedną z tych osób co by Autorce dopierdzielały na każdym kroku. Bo nie widzę momentu z którego można wnioskować, że "rznie ksiezniczke". Ona ma takie samo prawo do bycia zmęczoną jak jej facet, on powinien to zrozumieć, a nie jeszcze chcieć by ona pomywała za każdym razem. Bo Pan i Władca musi zasiąść na kanapie, a żona do garów, bo to przecież miejsce kobiety.

Moim zdaniem tego typu podejście wynika po prostu z zazdrości. Skoro siedząca praca to wakacje to dlaczego ci pracujący fizycznie takich wakacji sobie nie organizują? - widocznie nie potrafią, są z tego powodu sfrustrowani i potem tę frustrację przelewaja na innych.

Moja siostra jest księgowa i po 8h pracy marzy zawsze by złapać latem za kosiarke czy wyplewic ogródek by rozprostowac kosci.

Bzdura na resorach! Zarówno praca fizyczna jak i umysłowa jest męcząca i nie da się ich porównać, bo według czego? Niestety w niektórych kręgach panuje "kult pracy fizycznej", czyli jak się nie spocisz i nie zabrudzisz w pracy to NIE PRACUJESZ :( Z moich obserwacji wynika, że takie podejście mają najczęściej ludzie, którzy pracą umysłową nie zajmują się, a raczej pracą fizyczną zarabiają na życie. Nie wiem, może w ten sposób próbują dowartościować się, podbudować sobie ego?
BTW  jestem nauczycielem w  klasach 1-3 (mam 18 godzin lekcji + 2 dodatkowe + 2 lekcje dodatkowe) i niestety też wysłuchuję jaką to mam "luźną robotę" i powinnam zarabiać zdecydowanie mniej, bo się nie napracuję. Takie jest myślenie w narodzie...

Moja mama pracując w swoim życiu zarówno fizycznie (ciężka praca), jak i umysłowo (fizycznie po 10-12 godzin, umysłowo 8), stwierdziła, że jakby miała wybierać, to woli pracować fizycznie - wszystko cię boli, ale i masz więcej siły, i lepiej śpisz. Po pracy umysłowej zawsze wracała do domu padnięta i najepiej przez cały dzień nic by nie robiła. Także cóż, zależy od człowieka. 

Prawda jest taka, że każda praca męczy na swój sposób, i mówienie, że 'nic nie robisz', jest dość przykre. Zwłaszcza, że to jest ich wybór. Przecież nikt mężowi nie zabrania szukać pracy umysłowej. 

pracowalam ciezko fizycznie na studiach i teraz pracuje umyslowo,zdecydowanie wole prace umyslowa i szybciej radze sobie z tego typu zmeczeniem,co nie znaczy ze praca umyslowa nie jest meczaca wrecz przeciwnie

Wykonywałam i fizyczną prace i siedzaca 

wyglada jakby nie gardzili twoja praca sama w sobie, ale tobą jako osoba. Musisz zaznaczyć wyraźna granice gdzie mogą się posunąć, jeśli nie chcesz żeby tak było.