Temat: Wasze najwieksze wpadki zyciowe :D

stałam na bardzo zatloczonym przystanku w centrum Krakowa z gołym tylkiem - spódnica mi się przekrecila odsłaniając całe gacie. Po jakimś czasie życzliwa staruszka mnie oswiecila.

Zalatwialam ważne sprawy służbowe z ustami a la joker. Nie wiem jakim cudem się tak rozmazalam. Nikt mi nie powiedział, że coś jest nie tak

nie tankowałam auta jak świecił mi się tzw."komornik". Jeździłam i jeździłam jakoś nie po drodze było mi do stacji benzynowej. Wieczorem byłam umówiona z bratem, że do niego podjadę. Jaki było moje zdziwienie, kiedy auto mi nie odpaliło :O jak zadzwoniłam do brata z inf., że zapomniałam zatanować i nie umiem auta odpalić to tak głośno się zaczął śmiać, że musiałam odsunąć telefon od ucha :p do dziś ma ze mnie niezły ubaw jak to wspominamy :)

kurde, nie mam zadnej takiej sytuacji, :( nic nie moge sobie przypomniec. widocznie jesli cos bylo to musialo byc slabe skoro nie pamietam. ehh....ale chetnie poczytam wpadki innych, piszcie :D

Ja miałam ostatnio taką sytuację :) kiedy to wyszło mi kawałek piersi a raczej wyskoczyło z bluzki :) dobrze,że nie cała :)  a miało to miejsce w hipermarkecie :) i tak się zastanawiałam dlaczego panowie mi się przyglądają :)   Pan M się śmiał,że chcą na wolność.... :) ja w sumie też się uśmiałam :)

Pierwsza to przymierzalnia w croppie ,zakladalam sukienke bez ramiączek wychodze wolam kolezanke "i jak?" a tu nagle  sukienka w dół :D ja bez stanika :D :D tłumy ludzi bo to jakies -70% wstyd 

Druga strasznie sypał snieg ,a mi sie umaniło jechac i kupic wypatrzone buty ,podwozilo mnie dwóch kolegow,kupilam co trzeba lece do auta wsiadam do tylu piszac smsa i nie patrzac w gore mowie " no co jest chlopaki,jedziemy jedziemy! "" po czym biore głowe w gore ,a tam dwoch obcych kolesi :D Pomylilam auta oba byly srebrne:D

Mam straszny problem z zapamietaniem czyjejś twarzy, potrzebuję albo dużo czasu albo czegoś charakterystycznego. Czasem jest tak, ze człowiek, którego znam x lat się ogoli i ja go mogę nie poznać. Cóż,  promotor akurat pierwszy raz nie był w garniturze i nie miał okularów,  jak mnie poprosił o numer w "klubie studenckim" w momencie palaszowania obiadu to poczułam się zagrożona i powiedzialam, ze nie ma takiej opcji bo nieznajomym nie daje numeru. Dopiero później zrozumiałam, ze skądś typa znam :D. 

Niby zrozumiał jak wytlumaczylam ale teraz moja obrona może być nieco cięższa :D

Jak wyżej, też mam problemy z zapamiętywaniem twarzy. Często mam tak, że rozmawiam z kimś, rozmawiam, ale nie mam pojęcia kto to jest. Ta osoba się już zdążyła wypytać szczegółowo o moje życie, a ja mogę tylko pytać ogólnie "co tam, jak tam". Na ogół po kilku godzinach sobie przypominam, ale bywa że nie. Najdziwniejszy (nie wiem czy to śmieszne, czy przerażające) przypadek miałam kiedyś w pociągu - dziewczyna wiedziała o mnie wszystko, gdzie studiuję, gdzie pracuję, jakie lubię książki, jakie mam zwierzęta i na koniec poprosiła, żebym pozdrowiła mamę, a ja do dzisiaj nie wiem kto to mógł być (moja mama też nie skojarzyła). Drugi z kolegą, który mi się w różnych okolicznościach przedstawiał siedem razy, bo ja go nie mogłam skojarzyć - za ósmym jak mu powiedziałam "przecież my się znamy", to mi wtedy uświadomił, że powinniśmy się znać też te ileś razy wcześniej. Było mi oczywiście super głupio, tyle dobrze że jego to ubawiło i się nie obraził.

Może to nie życiowa wpadka, ale obciach pierwsza klasa. Na studiach (notabene medycznych) zamiast linka do notatek wysłałam koledze link do fanficka 18+. Kolega stwierdził, że w gruncie rzeczy faktycznie poruszamy się w podobnym temacie, ale woli chyba jednak moje notatki (z fizjologii).

Edit: od tej pory mam uraz i sprawdzam linki i załączniki 100 razy zanim cokolwiek wyślę. :')

moja jest okropna ale ok... To było na jakiejś wycieczce szkolnej, miałam chyba 13 albo 14 lat i akurat jednego dnia strasznie padało więc wszyscy przebieraliśmy się w foliowe płaszcze przeciwdeszczowe. Oczywiście nie da się w tym zbyt dobrze wyglądać, odwróciłam się do jednej koleżanki i zapytałam 'wyglądam w tym jak down?', po 2 sekundach przypomniałam sobie, że jej brat ma zespół Downa... Szansa 1 na milion ale mi się udało :) ale od tamtego czasu bardzo uważnie dobieram słowa gdy kogoś o coś pytam :P