Temat: Czy wierzycie w zjawiska paranormalne, opetanie, duchy itp.?

To jest przypadek. Podejrzewam, że statystycznie moglibyśmy przyjść, że sen o kupieniu nowych butów też zwiastuje śmierć kogoś bliskiego. Ja co chwile śnie o tym, że wypadają mi zeby (naprawdę traumatyczne) praktycznie od zawsze, to taki jeden z najczęstszych motywów . Oczywiście można się domyślić, że nie jestem na pogrzebie dwa razy w tygodniu. Za to faktem jest, że często takie sny mogą świadczyć o naszym pogarszajacym się stanie zdrowia (odbicie podświadomości we śnie) lub obawach. 

Wypadające zęby, brudna woda... U mnie w rodzinie wciąż mówi się, że zwiastują problemy ze zdrowiem. A małe dzieci - kłopoty, nieszczęścia. Czy to prawda? Cóż, różnie to bywa. Czasem mi się sprawdzało, ale już dokładnie nie pamiętam ;)

Poza tym, wiele takich sytuacji to przypadek, bądź zdarzenia, które można łatwo wyjaśnić znając prawa fizyczne, biologiczne i chemiczne. Lubię słuchać tego typu opowiadań, ale nie przypominam sobie, bym osobiście doświadczyła podobnych historii. Mogłabym jedynie podciągnąć sny, których dopiero późniejsza interpretacja pomagała w przewidzeniu danej sytuacji, czy czyjejś śmierci. W takim wypadku wyśniłam śmierć wujka, czy większą katastrofę narodową. Jednak, gdy zdałam sobie z tego sprawę domyślam się, że mój mózg przyjął postawę: potrafię to robić i to robił. To bardzo przykre, ale nie znamy tak naprawdę możliwości swojego mózgu i wykorzystujemy tylko jego niewielką część. Gdybyśmy lepiej z niego korzystali, potrafilibyśmy nawet przechodzić przez ściany.

Niektórzy doszukują się większej wrażliwości na wszelkie zjawiska paranormalne u dzieci i dorastających nastolatków.

Też coś sobie wmawiałam, gdy byłam mała, ale to zapewne dziecięca tendencja ;) Zawsze bałam się jednego z pokoi na piętrze twierdząc, że widzę tam jakąś twarz. A gdy otwierałam szafę, słyszałam włączone radio. Gdy zbiegłam na dół radio było wyłączone. Ale jak wspomniałam, to pewnie moja wyobraźnia - mamy nowy dom wybudowany na sadzie.

Wiele historii z dreszczem zna moja babcia. Często mi je opowiada, a gdy byłam młodsza, to zawsze o nie prosiłam. Ostatnio opowiedziała mi o tym, jak jeden z sąsiadów jej taty (czyli mojego pradziadka) obudził się i wyszedł z trumny rozkopując świeżo usypany grób. Ponoć miał dwa serca! (bardzo rzadka anomalia i ciężko mi to wyjaśnić, ale możliwe, że tak to sobie tłumaczono - nie było możliwości wykonania np. angiografii). Pukał do drzwi swojego domu, w którym mieszkała żona z dziećmi, ale nie przyjęła go z powrotem, ponieważ dla niej on już umarł.

Inną historią zasłyszaną przez babcię była wędrówka przez jeden z zagajników. We wsi, w której mieszkała przez jakiś czas po wojnie, dokonano ponoć rzezi na jej mieszkańcach. Zostało zamordowanych wiele nieochrzczonych dzieci i ponoć nocą przez zagajnik przelatywały tamtędy duże, ciemne ptaki i bardzo głośno krzyczały (podobno można było usłyszeć zwrot "chrztu!"). Ludzie twierdzili, że to dusze dzieci i należało je prowizorycznie ochrzcić, by zaznały spokoju.

W okolicy, w której mieszkam jest mnóstwo bardzo starych pozostałości bo pałacach i zamkach, są lochy itp. Jedna z osób jedynie się skarżyła, że w jej domu coś straszy. Że słyszy kroki, czy oddech. Był tam nawet ksiądz, ale zbyt wiele nie poradził. Ponadto w okolicy był też lokalny jasnowidz, który przewidział np. powódź w '97, losy moich cioci, los mojej mamy, babci. Rozmawiał jedynie z tymi, od których wyczuwał dobre intencje i otwartość, wiarę na to, co chciał jemu powiedzieć. 

Póki mnie to nie dotyczy, to jestem rozsądna i nie wierzę, ale słuchać lubię ;) 

U mnie to pewno zbyt duża ilosc horrorow podzialala na podświadomość ale i tak wierze ze cos jest w tych historiach o duchach..

Wierzę. nie wszytsko jest takie oczywiste... Nie wszystko da się wyjaśnić nauką...