Temat: Czy wierzycie w zjawiska paranormalne, opetanie, duchy itp.?

Jakby włosy wypadające na jawie zwiastowały śmierć to bym została sama jak palec :D

Kurcze zaluje,ze weszlam na ten watek,bo az mam ciarki.Ja sama niby nie wierze,ale jak cos takiego czytam to boje sie.W rodzinie oczywiscie byly opowiadane historie zwiazane glownie ze zmarlymi,np.pukanie do drzwi w nocy a po otworzeniu nikogo nie bylo.Ja sama raz sie wystraszylam nie na zarty,gdy jakies 4lata temu mieszkalam w nowym domu I raz siedzialam na lozku w dzien a razem ze mna lezaly dwa psy(York I bulterier),w pewnym momecie skoczyly na rowne lapy(ze tak napisze) I zaczely mega warczec,patrzac w sufit,az sie najezyly po czy uciekly z pokoju(cofaly sie tylem z lozka).Myslalam,ze dostane ataku serca,pozniej jeszcze kilka razy sie zdazalo,ze warczaly na nic I patrzyly sie w to miejsce a nic tam nie bylo.....Dodam,ze oba psy bardzo spokojne I nieszczekliwe....

Ja też tak pół na pół. Też pamiętałam mnóstwo historii, a teraz tylko jakieś skrawki bez ładu i składu, ale prawdopodobnie można je jakoś wyjaśnić.
A wierzycie w widzenie aury?

poltergeisty ? czytałam o tym kiedyś.

W sumie nie wiem. Może podam dziwne przykłady. Nie przykładałam do tego jakieś dużej uwagi, ale w pamięci zostało.

• Pamiętam, że kiedyś do późna siedziałam przed komputerem. Może to była 4 nad ranem. W pewnym momencie dziwnie się poczułam, nie wiem jak to opisać, coś znajomego co umyka. Okazało się potem, że właśnie o 4 nad ranem moja babcia zmarła.
• Ostatnio miałam podobnie. Siedziałam przed komputerem do późna. Była to 3 nad ranem. Ale odłożyłam notebooka i się położyłam. Ale nie mogłam spać, czułam jakby coś było przy drzwiach. Tzn nie miałam takiej świadomości, że duch czy coś. Po prostu czułam taki psychiczny dyskomfort, czułam hmm nie wiem jak to opisać tak jak  w przypadku babci, bo to były w sumie różne od siebie odczucia. Zawsze czuje na sobie czyjś wzrok i w tym momencie podobnie było. Czułam się spięta. Ale obawa znikła nagle. Po kilku godzinach dowiaduje się, że mój dziadek wojskowy zmarł o 3 rano. Nie znałam go zbyt dobrze, znam go w sumie z opowieści mamy i babci, że to był surowy człowiek.
• Kilka lat temu w moim pokoju zaczęły się dziwne rzeczy dziać. Sam się długopis kręcił w pewnym momencie jakby ktoś walną w lampę. Jeszcze był przypadek rzucenia gwoździ w moje okno od wewnątrz, jak ja żadnych gwoździ nie miałam. W sumie miałam schizę, ale ignorowałam to. Ale jeszcze dziwniejsze rzeczy się działy. Gdy spałam nagle poczułam ucisk na gardle. Otworzyłam oczy i spojrzałam na sufit i widziałam jakby czarno szaro poświatę twarz zakryta była włosami, była taka wpół przezroczysta i zniknęła a byłam mocno świadoma, bo zawsze mam lekki sen i się często budzę. Takie rzeczy był w krótkich odstępach od siebie. Miałam kiedyś takie łóżko na którym można szybko wyczuć jak ktoś wchodzi no i zawsze był ślad czy to ręką się oprzesz czy osiądziesz to zawsze był ślad, a materac sam sie po pewnym czasie wyrównywał. Próbując usnąć czuje nagle jakby dotyk i  że trochę mi się łóżko zapada jakby ktoś usiadł. Zapalam światło i patrze na materac a tam było wgniecenie jakby ktoś siedział.
• Teraz coś innego, ale to raczej można zaliczyć do OBEE czy jak to się tam nazywa. Zrobiłam sobie popołudniową drzemke. Ale gdy spałam [a myślałam, że nie śpię] wszystko było wyraziste jakbym normalnie patrzyła na swój pokój z łóżka, ale kiedy chciałam wstać czułam jak wszystko zaczyna mi drętwieć, chciałam szybko wstać i otworzyć okno i krzyczeć o pomoc, ale nie mogłam już oddychać i mówić. te odrętwienie było tak mocne, a trudno było się obudzić i trochę trwała ta męczarnia [a nie byłam świadoma, że to sen] ale nagle jak grom z jasnego nieba otwieram oczy i wszystko jest normalne. Cóż paraliż senny xD
• Kiedyś miałam sen o tragedii. Czyiś dom się zaczął palić i niektórzy zmarli. Na drugi dzień dowiaduje się, że  u mnie w mieścinie był wypadek z gazem i rodzina, która spała w różnych pokojach zaczadziła się, ale niektórym udało się uciec i uratować, jednak niektórzy zmarli.
• Jeżeli chodzi o zmarłych to w oknie wydawało mi się, że widzę odbicie blondwłosego młodego chłopaka, ale to był ułamek sekundy. Potem doszła do mnie informacja, ze wyłowiono z rzeki młodego chłopaka o blond włosach widziałam jego zdjęcie i to był ten sam chłopak, co widziałam w odbiciu. 

Nie, nie jestem psychiczna xD Nawet horrorów nie ogladam xD

ps: nade mną sąsiad się powiesił a kolejny dom obok. więc możeee

Historia opowiedziana przez moja mame. Moj świętej pamieci dziadek, ojciec mamy pojechal kiedys na pogrzeb swojego kuzyna mieskzajacego w tej samej wsi (siodma woda o kisielu). Po pogrzebie jak wiadomo stypa, a ze dziadkowi bylo malo to zaprosil do siebie kuzynow i paru sasiadow na dalsze opijanie smierci zmarlego. Kiedy sie alkohol skonczyl wskoczyl na rower i pojechal do sklepu (kawalek przez las), wracajac ze sklepu  na lawce siedział jego kuzyn, zamienil z nim dwa slowa i pojechal dalej. Po chwili sie zorientowal ze przed paroma godzinami byl na jego pogrzebie, babcia przez tydzien nie mogla wydusic z niego co sie stalo. Moja mama srednio w to wszystko wierzyla ale on ja i jej  i rodzeństwo  ciagal ze soba za dom jak sie szedł odlac przez trzy miesiace bo mowil ze sie boi sam isc.

Ten dziadek (ojciec mamy) zmarl dwa lata temu 28.06.13 i mojej mamie po trzech tygodniach pojawil sie we snie. Stal na dole w korytarzu i powiedzial "dzidzia, gdzie jest hela?" (mama mojego taty) no i babcia zmarla rowny miesiac po nim 28.07.13

A propo duszenia przez cos w nocy to ja tez czesto mialam czesto takie uczucie lub ze musze wstać a nie moge. Najgorzej bylo jak w nocy lub nad ranem budzilam sie na pododze.

Nie, nie wierze.

O ludzie, jakie historie, już kawy nie potrzebuję  :O Z moich historii to tylko tyle, że kiedyś, około 7 lat temu, wracałam z koleżanką do domu w nocy, mniej więcej o 1. Było zimno, więc chcialysmy jak najszybciej dotrzeć do celu, więc postanowiłyśmy skrócić sobie drogę przez cmentarz. Wzbranialam się przed tym bardzo, ale koleżanka była nieugieta. Kiedy szczęśliwie wyszlysmy z cmentarza wszystkie lampy po kolei w miarę naszego dochodzenia do nich zaczynały gasnąć. I działo się tak dopóki nie doszlysmy do kościoła. Oczywiście możnaby to pewnie jakoś racjonalnie wytłumaczyć, ale wtedy najadlysmy się sporo strachu. 

Świetny ten temat, lubię takie historie, chociaż boję się i staram się z pewnymi rzeczami nie igrać :D

Nie jestem pewna czy wierzę. To znaczy bardzo wiele z tych spraw umiem racjonalnie wyjaśnić i uważam, że ludzki mózg jest naprawdę niesamowity. Podświadomość zapamiętuje miliony faktów, na które nie zwracamy uwagi (tak działa reklama podprogowa, dzięki temu unikamy naturalnie zagrożeń, tak tworzą się też sny - w tym również te "prorocze "), dodatkowo ludzki umysł jest przystosowany do tego, by pewnie fakty zmieniać (tłumaczyć)  tak jak mu wygodnie i dlatego widzimy twarze tam gdzie ich nie ma a w dźwięku nieznanego pochodzenia usłyszymy ludzki głos. Zresztą, wystarczy przeczytać horoskop, idę o zakład ze spełni się więcej niż połowie użytkowniczek Vitalii bo sobie go dostosują indywidualnie do własnego życia. Tak też działają przepowiednie, tak pracują wróżki (juz pomijając fakt,  że są genialnymi psychologami). 

Natomiast tez uważam, że w przyrodzie nic się nie marnuje.  Wierzę, że energia która jest w każdej istocie żywej nie może po prostu wyparować z chwilą śmierci, być może może osiągać jakąś tam formę samoświadomości. Duchem bym tego nie nazwała. 

Za to uwielbiam horrory, creepy pasty i tak dalej. Z takich historii, których nie potrafiłam wyjaśnić to opowieści mojej koleżanki - kiedyś czekała na ojca (mieszka w domu piętrowym)  i gdy usłyszała, że podjeżdża samochód to wyjrzala z okna na piętrze żeby sprawdzić czy to on. Ojciec ja zobaczył, odmachał, zatrzymał się na chwilę i wrócił do domu. Kiedy zeszła na dol zaczął robić obiad i spytał czy jej koleżanka zje z nimi bo widział ja w oknie. Sek w tym, że była w pokoju absolutnie sama. Przyznam szczerze, że kiedy mi to opowiadała to aż dostałam gęsiej skórki ale oczywiście równie dobrze mogło to być jakieś odbicie, złudzenie albo krzesło, które z daleka wyglądało jak ludzki cień za firanką. Nie wiem.

Edit.  Właśnie, jako dziecko miałam straszna fazę na takie rzeczy. Chodziłam na cmentarz żydowski (raz nas dozorca zamknął),  zbierałam czasopisma i książki z "dowodami " na istnienie duchów, bawiłam się w wzywanie i tak dalej. Potem mi przeszło, takie głupoty.