Temat: wyjazd w wieku 17 lat?

No ja już pisałam, dałyśmy sobie z koleżankami po jednej szklaneczce wina i byłyśmy zrobione do końca dnia :D hahaha. Miałyśmy litrową butelkę na 4 osoby na 5 dni, więc takie to chlanie było. No, a takie przypadki nagle wypuszczone na wolność też znam. Jedna uciekła jak najdalej od rodziców, znalazła sobie sponsora, wpadła z nim i tak się życie toczy.

Ja tez nie:D Moze kapuczino byla taka nastolatka- wtedy faktycznie, strach takie dziecko puszczac samo na wakacje:D I potwierdza sie to, ze wszystko naprawde zalezy od czlowieka- nie mozna uogolniac i wrzucac wszystkich mlodych ludzi do jednego worka:)

ja wyjechałam pierwszy raz ze znajomymi (a właściwie nieznajomymi, bo tylko kumpelkę znałam, a chłopaków poznałam w dniu wyjazdu - synowie znajomych rodziców) po skończeniu podstawówki, czyli w wieku 14 lat. Tylko że jak powiedziałam że nie spróbuję alkoholu, to go nie spróbowałam i tyle. Potem regularnie chodziłam z kumplami na rajdy (ja jedna, trzech kumpli), jak powiedziałam rodzicom, że seksu nie uprawiam, to go nie uprawiałam. Wszyscy od zawsze wiedzieli, że jak coś obiecam, to żeby się waliło słowa dotrzymam, stąd miałam kompletną zgodę na wszelkie wyjścia i wyjazdy, nocowanie poza domem. Później jak zaczęły się imprezy z alkoholem, deklarowałam że będę wracać rano, żeby się po nocy sama podcięta nie szwendać i taki argument też przeszedł.

Puścili mnie przed 18 (niewiele mi brakowało), na narty. Wtedy był mój taki pierwszy wyjazd. Wcześniej jeździłam tylko na obozy, wymiany szkolne i inne takie. Ja w tej kwestii zaufałabym sobie wcześniej ale moi rodzice byli strasznie nieufni (bez powodu) przez co dawali mi milion ograniczeń (bez powodu) a tym samym ja straciłam chęć do tego żeby dzielić się własnym życiem bo wszystko było niewłaściwie i niewpasowujące się w ich wizję mnie (a w porównaniu w rówieśnikami byłam bardzo poukładana). Ja na pewno będę bardziej liberalnym rodzicem żeby moje dziecko chciało dzielić się swoim życiem ze mną. No i żeby sobie nie poużywało jak będzie mogło (ja tak zrobiłam i to nawet nie dlatego, żeby pokazać, że mogę ale chyba to jest takie zachłyśnięcie wolnością). Więc bycie za bardzo despotycznym wobec dziecka - opierając się na własnym doświadczeniu - nie prowadzi do niczego dobrego.

Możecie mnie zjechać, ale ja nie pozwoliłabym swojemu dziecku (gdybym je miała) na takie wyjazdy, jeszcze z chłopakiem. Człowiek w tym wieku ma różne ,,głupawe pomysły". Do 18-stki rodzice odpowiadają za dziecko i muszą potem liczyć się z konsekwencjami. Chociaż nie ma reguły, bo przecież większość osób po 18 nadal jest na utrzymaniu rodziców i w razie jakichś niespodzianek (np. ciąża) nie będą w stanie wziąć na siebie odpowiedzialności za swoje czyny. 

Zależy od osoby. Jak odpowiedzialna i rozsądna, i jedzie z rozsądnymi i odpowiedzialnymi osobami, czemu nie.

Dokładnie. Im krótsza smycz tym gorzej jak się z niej dzieciak zerwie. Całe wakacje po gimnazujm spędziłam z koleżankami z klasy nad jeziorem. Rodzice przyjeżdżali do nas raz na tydzień lub na dwa w niedzielę. Dowieźdź zapasy :) Raz przyjechał brat (rok starszy) jednej z dziewczyn ze swoimi znajomymi własnie takimi z pod klosza i już pierwszej nocy się nachlali. Do jednej dziewczyny w nocy zadzwonili rodzice spytać jak tam, nie była w stanie rozmawiać. O 6tej rano całą tą ekipę zabrano jeszcze jak byli pijani, a my młodsze, same dziewuszki dalej mogłyśmy siedzieć :) To były moje najlepsze wakacje przed usamodzielnieniem się.

Jakbyś była z nim miesiąc to nie, ale jak jesteś 2 lata, rodzice go znają... wydaje mi się, że nie powinno być problemu.

Mówisz z własnego doświadczenia, czy jak? bo ja tak w ogóle nie uważam, ale tu chodzi po prostu o rozum;) dla jednych liczy się to co wymieniłaś, a dla drugich osób zupełnie odmiennie co innego:)