Temat: Duchy zmarłych

ja nie pracuję w szpitalu, ale w duchy zmarłych jak najbardziej wierzę, jak byłam mala to kilka dni po śmierci mojej babci, która z nami mieszkała, odwiedził nas jej duch i to był na 100% on. Mama dała na msze za dusze babci i sprawa się nie powtórzyła

wierze w to, wierze tez ze bliscy zmarli wychodza po nas jak umieramy bo sama slyszalammoja prababcie na.lozu smierci jak mowila stasiu juz ide, ide...a dziadek nie zyl od roku

Niezły interes hehe 

Kiedyś nie wierzyłam w takie rzeczy. Raczej nie wyczuwam duchów ani nic w tym stylu, ale czasami śni mi się mój przyjaciel, który zmarł lub przyjaciel brata, który również nie żyje. W tych snach zdaje sobie sprawę, że oni nie żyją. Rozmawiam z nimi, oni przekazują mi informację, mówię im,że tęsknię.  Może sobie wmawiam, że tak jest, że mój przyjaciel do mnie przychodzi, może to po prostu wytwór wyobraźni, ale chcę w to wierzyć, bo daje mi to siłę i czuję się lepiej po takich snach. 

Oprócz tego ostatnio oglądaliśmy z Mężem dom, który chcieliśmy wynająć i bardzo dziwnie się w nim czułam. Nigdy nie miałam takiego uczucia w czyimś domu, jakbym była obserwowana czy coś. Okazało się później, że zmarł tam ojciec właściciela. Brrr. 

http://wyborcza.pl/1,75400,16943153,Szwajcarskim_n...

nie, nie wierzę.

odwiedził? tak po prostu? O.o zapukał do drzwi, usiadłyście przy kawie i pogadałyście?

Ja też jak najbardziej wierzę. Zdaję sobie sprawę, że w wielu wypadkach ludzie się po prostu nakręcają strasznymi historyjkami, ale wierzę, że duchy istnieją naprawdę. 

Nie wiem jak mozna wierzyc w duchy... szczególnie w XXI wieku... kiedy edukacja jest ogólnodostępna...

ja miałam takie sytuacje z moją babcią, bo po jej śmierci mieszkam w jej mieszkaniu. kiedyś obudziło mnie stukanie szafki (a szafka otwierana do góry, więc o przeciągu czy innych naturalnych czynnikach to powodujących mowy nie było). powiedziałam "babciu przestań" i przestała :) kiedyś też śniła mi się właścicielka mieszkania nade mną (sędziwa staruszka, której obiecałam kiedyś, że ją będę odwiedzać a nie byłam od tamtej pory) i śniła mi się dość specyficznie - jako okropnie szkaradny duch przenikający do mnie z sufitu i ciągnącym mnie do siebie, widziałam siebie jak śpię i lewituję do góry, gdzie ona wystawała z sufitu. takie koszmary śnią mi się rzadko i obudziłam się naprawdę przerażona. po chwili z dzikim płaczek obudziła się moja córka (aż tak nigdy nie płakała, nie mogła się uspokoić). powiedziałam na głos "babciu każ jej przestać" - irracjonalne zachowanie ale pomogło. obie z córką się uspokoiłyśmy. a babcia z góry zmarła - ale nie wiem czy dokładnie tamtej nocy czy kilka dni później. także jeśłi coś się dzieje u mnie w domu to zawsze wiem, że to babcia i mówię do niej na głos.