Temat: problem - chłopak

byłam w podobnej sytuacji, tylko że ja byłam po tej samej stronie co ten Twój były a być może i przyszły facet. I bardzo dobrze rozumiem to co Ci powiedział. Słowa nie dają gwarancji, słowa to z mało niestety. Swojej zmiany/ zmiany zachowania/ zmiany nastawienia/ i to co chcesz mu zagwarantować nie zagwarantujesz słowami. Słowa to za mało by odbudować czyjeś zaufanie. Do tego potrzeba czasu ale i przede wszystkim czynów. 

Czyny a nie słowa. Tylko to może moim zdaniem uratować Wasz ewentualny związek. 

pomyśl logicznie.. facet stracił zaufanie do Ciebie - więc co za tym idzie? To że Twoje słowa i obietnice nie są już tak bardzo dużo warte dla niego... on musi zobaczyć to ze na nowo moze Ci zaufac. Wiec swoim zachowaniem musisz mu to zagwarantowac, a to trudniejsze niz słowa ale dużo bardziej skuteczne.

Ja również byłam, jestem w podobnej sytuacji i również to ja zawiniłam. Będąc razem non stop się kłóciliśmy oczywiscie to głównie ja powodowałam te kłótnie, czepiałam się o byle gówno i co gorsza dwukrotnie go zostawiłam :( Kiedy zrozumiałam swój bład a co ważniejsze uświadomiłam sobie że go kocham....było już za późno ;( Starałam się, wszelkimi sposobami próbowałam żeby do mnie wrócił i ch***

Przez prawie 2 lata  od czasu do czasu widywaliśmy się oczywiście to była moja inicjatywa bo chciałam mu udowodnić że się zmieniłam ale... Przez ten okres (bynajmniej na początku) nie tylko  bywały te dobre chwile ale również wspominaliśmy to co było między nami jak również powiedzieliśmy sobie wiele przykrych slów. Przez ten czas słyszałam "Ale to się nie uda...", "Znowu będziemy się kłócić..." a nawet (tu podam wycinek jednej z naszych rozmów) "...przez tydzień cierpiałem i teskniłem a potem stwierdziłem że mam to w du***", "między nami nigdy nic nie bedzie" On twierdzi że ma kogoś ale ja mu nie wierzę ponieważ wiem że 24h/dobę spędza w pracy....Gdyby tylko chciał gdyby zrobił chociaż jeden minimalny krok w moją stronę ;( Przeprosiłam, wielokrotnie przyznałam się do błędu i co z tego??? ;( Chyba nadal coś do niego czuję ale czasami to sama już nie wiem ;( W prezencie na sam koniec dostałam od niego niskie poczucie własnej wartości, poczucie winy i myśl o tym że mnie nie kochał :(

Wydaje mi się ze mężczyźni wychodzą z założenia że oni mogą popełniać błędy, mogą ranić i tak zostanie im to wybaczone a jak już noga powinie się kobiecie to przekreśklona jest na całej linii ;( Wydaje mi się że to chodzi o ich urażoną głupią i durną dumę... Powinniście zacząć wszystko od nowa "co było i nie jest nie pisze się w rejestr". Jeśli chcecie być razem ale poczucie niepewności z jego strony będzie bardzo silne to przykro mi ale wątpię że Wam się uda. Ja mojemu też powiedziałam że "słowami nic mu nie udowodnię" ;( Życzę Ci jednak powodzenia i trzymam kciuki :)