Temat: Nienawidze szkoly.

Nic nie jest z Tobą nie tak, mam podobnie.

I nic na siłę- jak coś nie gra z klasą, to szukaj znajomych gdzie indziej. Są internety, są różne koła zainteresowań, imprezy.

Jeśli chcesz, to zmień szkołę (może na jakąś która jest bliżej?), chociaż to nie zagwarantuje poprawy.

Zmiana szkoły w niczym nie pomoże pewnie. Bo nie wiesz co robisz nie tak a i my, nie znając Cię, raczej nie możemy Ci pomóc. 

Sama dojeżdżałam 30km do liceum, zresztą byłam świeżo po przeprowadzce więc nie znałam ani nikogo w nowej klasie ani nawet w swoim mieście. 
Ostatni autobus miałam wcześnie ale w weekendy często nocowałam u jakiejś koleżanki z klasy ;) Ale fakt, że ja uparłam się, że będę miała nowych znajomych mimo przeprowadzki i po prostu sama starałam się coś organizować, wbijałam od samego początku na wyjścia i jakoś poszło. 

Na pewno się nie zniechęcaj, nie zakładaj tych słuchawek tylko staraj się zagadywać, sama się wkręcaj. A nie masz jakiś znajomych, którzy też dojeżdżają? Może jeździ ktoś starszy, własnym autem i mogłabyś się zabierać trochę później? 

Ja mam z kolei tak, że mnie ludzie często sami zaczepiają i zapraszają, a mnie to wkurza i nie mogę w spokoju tej muzyki posłuchać, czy poczytać książki na przerwie. Zamień się. Nienawidzę nawiązywać z nimi bliskich kontaktów i obracać się wśród samych "imprezowych" ekstrawertyków.

ja również dojeżdżałam 30 km do szkoły. dodatkowo u nas była tylko poranna 'zmiana' i lekcje miałam od 7, więc pobudka przez całe 3 lata liceum była o 4:45 (sic!). do tej klasy ze znajomych z gimnazjum szłam sama, również miałam taką samą sytuację jak Ty, może nawet gorszą, bo dziewczyny myśląc, że o tym nie wiem obrabiały mi tyłek i się ze mnie śmiały. Trzymało mnie tylko to, że szkoła była 'prestiżowa' tzn. jedno z lepszych liceów w mieście, a nie chciałam iść gdzie poziom niższy. (nie chodzi o to, że jestem kujonką - nic z tych rzeczy, nauka przychodziła mi bardzo naturalnie, tylko idąc do szkoły, która jest poniżej naszych możliwości można sobie tylko podciąć skrzydła i możliwości na przyszłość)

Teraz kończę 2-gi rok studiów i z perspektywy czasu przepisałabym się po 1 klasie do innej szkoły. Tobie też tak radzę, bo lepiej nie będzie.

Jeśli już na początku jest taka sytuacja to później już sie nie zmieni. 

Edit:

W mojej sytuacji plusem było to, że bardzo zżyliśmy się ze znajomymi z gimnazjum - ok. 10-12 osób - zależy kto jak za granicą 'siedzi' i nawet w czasach liceum, gdzie każdy chodził, gdzie indziej trzymaliśmy się razem. Teraz każdy z nas chodzi na inna uczelnię i inne kierunki studiujemy, ale też trzymamy się razem. Uważam to za coś pięknego, bo znamy sie długo i cały czas trzymamy się razem

Nic nie jest z Tobą nie tak, pewnie ludzie z klasy się przyzwyczaili, że nie możesz z nimi wychodzić i dlatego Cię nie zapraszają. Jeśli nikt Ci nie dokucza, to uwierz, mogłoby być gorzej właśnie z tego powodu. Czasem lepiej być trochę na uboczu. Nie uczestniczysz wtedy w różnych baaaardzo głupich akcjach, w których pewnie nie chciałabyś brać udziału. W swojej klasie w ostatnim roku zaczęłam się trzymać z ludźmi, z którymi wcześniej przez 2 lata nie zmieniłam więcej niż kilka zdań, więc wiele może się zmienić... Przyjrzyj się dobrze tej grupie ludzi. Może jednak ktoś spośród nich też trzyma się z boku, bo patrzysz tylko na "centrum". Tak, w każdej klasie jest "centrum".

Ja miałam taki problem przez całą podstawówkę i gimnazjum . Nikt sie do mnie nie odzywał chyba ze o jakies zadanie , byłam zawsze z boku , byłam w stanie sie nawet nie odzywac cały dzien bo jak mnie nikt nie pytał to siedziałam cicho . Unikałam wycieczek , wyjazdów bo co miałam tam sama robic . Byłam zamknięta w sobie ale to tylko tak w szkole w domu inna dziewczyna . Wszyscy mnie taką postrzegali .  I tak było przez jakies 5 lat . Pozniej poszłam do technikum . Postanowiłam ze musze cos zmienic , wiecej sie odzywac itp . No i jakos poleciało . Zakolegowałam sie z dziewczynami ( choć teraz i tak niektóre odwróciły się dupą , cóz takie zycie ) , chłopaki tez chyba mnie lubią , gadają ze mną , jeżdzę na wycieczki , zawody . Myślę ze to wszystko przez to ze poznałam nowych ludzi i nie bałam sie ze pomyslą : Ona umie mówic , o odezwała sie w koncu . Moze znajdz jakąś grupkę ludzi ni musi to byc w szkole . Najwazniejsze zebys była sobą a nie udawała kogos innego . Moze masz przyjaciółke wyjdz z nią gdzies . 

ja mialam zdegenerowana klase Oo masakra uwazalam ze przewyzszam ich inteligencja i to sporo wiec nie trzymalam sie z zadnymi grupkami zawsze bylam na uboczu. I dobrze mi z tym bylo przyzwyczaisz sie te szkolne znajomosci sa takie ze tu psiapsioleczka z kasy a za twoimi plecami jedzie po tobie ostro ^^ Najlepiej byc neutralnym wtedy ma sie blogi spokoj 

tez tak mialam przez cale liceum bylam z boku mialam tylko jedna kolezanke z ktora sie trzymalam i chyba dlatego nie gadali ze mna bo bylam za spokojna.. a poza tym polowa mojejklasy to same lalusie z bogatych domow ktorzy patrzyli tylko zeby sie z kogos posmiac;/ Ja wiedzac wczesniej co za koszmar przezyje w tej klasie- wysmiewanie ponizanie... zmienilabym szkole po 1roku i Tobie to doradzam.

Wy naprawdę uważacie że nirwarto mieć przyjaciół e klasie? Ją zawsze rrzymalam sie z większą paczka i to jest super, nie wiecie co tracicie ;)