Temat: Studia daleko od domu

ja wybieram sie 1600 km od domu i na razie nie mam watpliwosci:)

250 km od domu. Na początku 'trzęsłam gatkami' i żałowałam ale po kilku miesiącach wszystko się zmieniło. W piątek broniłam licencjata i uważam, że to 3 najpiękniejsze lata mojego życia :)

Nie bój się i ryzykuj! :)

Spróbuj też startować do tej uczelni na którą masz 150km, a może się uda, kto wie. Spróbować nigdy nie zaszkodzi. Ja najdalej na studiach byłam 10tys km od domu, ale to była przejściowa sytuacja i z powodów rodzinnych wróciłam dużo przed terminem (miałam być na rok tam).

A jeśli chodzi o to jak wybierałam uczelnię, raczej kierowałam się ofertą dydaktyczną, przejrzałam sylabusy i jakie zajęcia konkretnie są oferowane, jak patrzą na uczelnię pracodawcy. Z kwestią miejsca studiowania w sumie wyboru nie miałam, bo jestem z Warszawy i jakoś sobie nigdy nie wyobrażałam wyjechać na studia do innego miasta, skoro na miejscu mam najlepsze szkoły w Polsce.

Jestem z Warszawy, ale ze względu na to, ze ludzie z całej Polski sie tam zjeżdżają, nie udało mi się dostać na wymarzony kierunek (prawo). Udało sie za to we Wrocławiu, gdzie teraz mieszkam z moim poznanym tutaj na miejscu chłopakiem :) moi rodzice postanowili mnie wypuścić w świat i zdecydownanie nie żałuję tej decyzji.

Dzięki za odpowiedzi :). Jeszcze trochę pomęczę pytaniami, jeśli ktoś zechciałby odpowiedzieć. Szybko poznałyście nowe osoby? Nie bałyście się wynajmować stancji z kimś obcym 'w ciemno'? 

Na pierwsze Twoje pytanie nie odpowiem, bo ja aspołeczna jestem. A propos mieszkania - ja mieszkam w akademiku, mieszkała ze mną jedna dziewczyna w pokoju, polubiłyśmy się, nawet na siłkę chodziłyśmy razem. Nie masz co się przejmować, że będziesz mieszkać z nieznajomymi, po jakimś czasie przyzwyczaicie się do siebie. Jak coś będzie nie tak zawsze można się wyprowadzić.