Temat: Rzucić studia po 4 roku?

Co Ty opowiadasz! Ja jeszcze na 2-3 miesiące przed obroną myślałam, że nie dam rady! Miałam małe dziecko, wymagającego promotora i pewność, że sobie nie poradzę. Promotor musi pomarudzić! Pytaj go, co masz poprawić, jak ma to wyglądać, czytaj i pisz. Masz na to jeszcze cały rok! 

Mam kolegę, którego promotorka niedługo przed obroną powiedziała, że praca jest do poprawy i to nie może tak wyglądać, po czym kolega przyniósł jej dokładnie tą samą wersję i była zachwycona!

Może nie zabrzmi to zbyt ładnie, ale "tłuki" z licencjatu ode mnie albo nie poszły na mgr, albo robią coś zaoczne na innej uczelni...na prawdę mam 99% osób mądrych, znających się na rzeczy, ja należę do tego 1%, i może jeszcze kilka osób,które jakimś-cudem prześlizgnęły się na magisterkę.

dasz rade!

Gdybym miała szansę na pracę w księgowości, to by już mnie nie było, tylko ok. 10 osób po licencjacie trafiło do biur, obecnie wszystkie biura nikogo nie szukają, reszta pracuje w sklepach...nie wiem jaką mam perspektywę, chyba żadną

Znam taką jedną, która rzuciła studia na architekturze po 4 roku. 10 lat minęło, a ona dalej pluje sobie w brodę, bo do dziś nie może znaleźć sensownej roboty - pracodawców w branży nie przekonuje jej ''ale 4 lata skończyłam'', innych studiów nigdy nie skończyła i w efekcie zasuwa w markecie na kasie. Nie mogła już wrócić na ten ostatni rok, bo w międzyczasie weszła zmiana programowa, podzielili 5 lat na dwa etapy, i po ptokach. Rok ją dzielił od papierka, który daje przepustkę do lepszej pracy i płacy.

Zagryź zęby i skończ te studia, dla głupiego papierka. A jeśli nie chcesz, to weź odpowiedzialność za swoje życie i przestań się zasłaniać utrzymywaniem przez rodziców. Nie rozumiem takiego gadania, że nie mogę zrezygnować ze studiów, bo jestem na utrzymaniu rodziców i nie mam pracy. Dla chcącego pracować tak naprawdę praca leży na ulicy. Przecież jak rzucisz te studia, siłą rzeczy będziesz musiała się usamodzielnić, znaleźć pracę i być może samodzielnie wynająć pokój czy mieszkanie - przecież jeśli przestaniesz się uczyć, rodzice raczej nie będą chętni dalej cię utrzymywać.

Niestety nie, jestem osobą,która zawsze się poddaje, nie umiem tego zmienić i nie walczę już z tym. Zawsze odpuszczam.

Moje zainteresowania są inne, ta rachunkowość mi do niczego nie pasuje...wiem, że mogłabym się sprawdzić w innym zawodzie.

Inception - 

faceci jednak są silniejsi i inaczej postrzegani przez ludzi...zawsze sobie poradzą

nie prawda, że nie dasz rady - dałaś do tej pory i uwierz, że studia nie są trudne w porówaniu do tego co czeka cię z pracy. tak na moim przypadku - nigdy nie wiesz, to nie musi być księgowość od razu, może być po jakimś czasie a nawet własna działalność

Nie kończyłabym, teraz to nie ma sensu! Został Ci ten jeden rok... :) Dasz radę, przecież tyle już wytrzymałaś to i tego nie przetrzymasz? :) Będzie dobrze, zobaczysz! Trzymam kciuki :) Powodzenia 

właśnie poprosiłam o pomoc odnośnie pracy magisterskiej i taką dostałam odpowiedź:

"Skoro już teraz masz problemy to jak chcesz się obronić? jak w ogóle chcesz napisać tą pracę skoro masz z planem takie problemy? z planem! z podstawową, najłatwiejszą rzeczą podczas pisania pracy, którą już przy maturze powinnaś opanować więc albo weź się do roboty albo odpuść bo nie każdy musi mieć magistra, nie każdy musi studiować a potrzebujemy specjalistów a nie sierot, które mają tytuł i nic poza tym."

dołuję się, bo może ta osoba ma rację. Może po prostu to nie dla mnie.