Temat: dziwni współlokatorzy :D

007sdoll napisał(a):

Facet, z którym kiedyś się spotykałam, mieszkając w akademiku brudne garnki, patelnie i inne naczynia oraz sztućce wkładał do szafki, specjalnie do tego przeznaczonej i mył pojedyncze rzeczy wtedy, gdy ich potrzebował. Obrzydliwe :P

Starfire napisał(a):

Cóż, ja nie będę oryginalna - na pierwszym roku też trafiłam na brudaskę. :) Pamiętam, że o pokój pytały się w większości dziewczyny, które miały jakieś mieszkanie załatwione (początek października był), tylko ona jedna jeszcze niczego nie znalazła - i teraz wiem, dlaczego.Zaczęło się od dywanu - podłoga była goła i drewniana, gdy się wprowadzałyśmy, więc obie uznałyśmy, że przydałoby się coś do położenia. Akurat chrzestna remontowała pokój kuzyna, dostałyśmy więc stary (ale w b. dobrym stanie). Odkurzanie zawsze było na mojej głowie, bo ona przecież nie nabrudziła. Myła się raz na tydzień, bo uważała, że w ten sposób chroni powłokę lipidową skóry i w ogóle miała mieć jakiś problem zdrowotny, który miał jej zabraniać nawet brania prysznica, że o kąpieli już nie wspomnę. O ile dobrze pamiętam, problemem nie była tu skóra, a jelita...Garnków i talerzy praktycznie nie posiadała, choć muszę przyznać, że dużo mieliśmy po właścicielach, jednak każde z "innej parafii". Potrafiła zostawić oblepiony makaronem durszlak na kuchence i pojechać do domu na kilka dni. Kiedyś się wkurzyłam (cóż, jedyny durszlak na mieszkaniu i mój w dodatku), poprosiłam, żeby po użyciu chociaż go schowała... Tak, wiem, za mało precyzyjna byłam, nie powiedziałam, że ma umyć. I tak go znalazłam następnego dnia - schowany, a owszem. W lodówce, z zawartością.Mieszkaliśmy na pierwszym piętrze w wieżowcu, przy każdej klatce był śmietnik. Ale i tak było za daleko. W pewnym momencie wkurzyliśmy się, bo od początku, kiedy z nami mieszkała, wyrzuciła śmieci chyba z raz. Zostawiliśmy kosz (była jej kolej), a sami zaczęliśmy wyrzucać śmieci do osobnego worka, który był też zostawiony na widoku. Worek regularnie znikał, kosz jednak stał przez prawie tydzień, aż w końcu nie zdzierżyłam i wyniosłam. Dziewczyna wraca po zajęciach i z uśmiechem: "O, w końcu kosz wyrzucony!". Gdy powiedziałam, co miała na celu nieudana dywersja się zapowietrzyła i powiedziała, że nie należy to do jej obowiązków, a nawet jeśli - jak miała się domyślić, że to ona ma wyrzucić śmieci?Toalety też nie chciała myć, bo u niej w domu robią to mężczyźni, damie nie wypada.Najgorszą rzeczą, którą pamiętam, było gdy wróciłam pewnego razu do domu i w pokoju czuć było taki "piwniczny" zapach - nie wiem, czy wiecie, o co mi chodzi? W każdym razie, róże to nie były. Opróżniłam swój kosz na papiery, bo może zaplątało się tam coś ze spożywki, przejrzałam szafki i za szafkami, żeberka kaloryfera - może coś wlazło i zginęło śmiercią tragiczną? Nic nie znalazłam. Jedynym wyjściem było kupienie odświeżacza powietrza, żebym mogła przy biurku wysiedzieć. Kiedy i to nie pomagało - ewakuowałam się do pokoju swojego chłopaka. Problem skończył się, gdy wyrzuciła śmieci spod swojego biurka, a i to po tygodniu. Co ciekawe, gdy się wyprowadzała zostawiła kolejną "paczkę" pod biurkiem. Śmierdziało podobnie, a całe pudełko było zapełnione żółtą watą i ligniną... i tajemnica się wydała. :(

maharet17 napisał(a):

Starfire napisał(a):

Śmierdziało podobnie, a całe pudełko było zapełnione żółtą watą i ligniną... i tajemnica się wydała. :(

 czyli co to było, bo mało kumata jestem?:)