Temat: Jak przestać się bać? I.. czego się boicie najbardziej?

balam sie wody ale to juz przezwyciezylam.
boje sie burzy, ciemnosci jaka jest z tym zwiazana.
boje sie wchodzic do lazienki po ciemku, wiec pierw świece światło, potem dopiero otwieram drzwi ;D
i boje sie jak leze w lozku i mi nogi wystaja zza lozka ;D ale to tak od dzieciństwa, wiecie... boboki :D

Uwielbiam pobieranie krwi, zastrzyki itp. Ale ja to mam od dziecka. Jeśli chodzi o strach to uważam ze najlepiej go przezwyciężać. Bałam się węży wiec  odwiedzilam kolegę który ma pytona, wpakował mi go na ręce, jest ok juz się nie boje. najbardziej się bałam wysokości wiec 3 lata temu skoczylam na bungee. W twoim przypadku raczej strachu nie przezwyciezysz chyba ze z terapeuta.

 

Ps. Sorki za brak niektórych polskich znaków, ale piszę z telefonu. 

Nigdy nie bałam się igieł, szczepień, pobierania krwi, wręcz przeciwnie, lekarze, przychodnie, szpitale... To od zawsze były dla mnie mega ciekawe i fascynujące miejsca. Może dlatego sama chcę startować na medycynę. 

Ja czuje to samo co TY gdy ide do dentysty paralizujacy strach ,lek ,panike i czuje ze mi słabo ze zaraz zemdleje!

Z takich innych rzeczy, mniej 'przyziemnych' boję się przeokrutnie.. zdrady. Bardzo się boję, że mój chłopak kiedyś mi powie, że zdradził i ma wyrzuty teraz. Albo się dowiem, że zdradza mnie z koleżanką. Przez to psują się moje relacje, bo przez swój strach staję się bardziej podejrzliwa, czytam o zdradach i jak tylko widzę te tematy o chłopakach-świniach na Vitalii to szaleję ze strachu. Jestem dziwna.

Boję się jeszcze tego, że któregoś dnia, nie daj Boże, dojdzie do tego, że komuś z mojej rodziny się coś stanie. Jestem straszną panikarą i wówczas zaczynam krzyczeć, płakać, ręce mi się trzęsą i nie potrafię racjonalnie reagować.

Boję się też tego, że chłopaka, z którym teraz jestem kocham za bardzo i po prostu nie wyobrażam sobie kogoś innego przy swoim boku. I boję się tego, że nasza miłość kiedyś się skończy, rzuci mnie po prostu lub coś wygaśnie z jego strony i zostanę porzucona.

ja też się boję pobierania krwi :(

A jeśli chodzi o naturę... Boję się wichur. Dwa razy zerwało nam dach.

Takie doświadczenia bardzo trafiają w świadomość człowieka. Ja przeżyłam pożar i boję się ognia, że drugi raz znowu mnie to spotka..

do pobierania krwi weź ze sobą towarzystwo, mnie to pomagało :)

Mam tak samo z tym pobieraniem krwi