Temat: KOCHAM SIEBIE!!!

Kalino, gratulacje:)
Temat jak najbardziej potrzebny. Rzeczywiście, paradoksem jest to, że jeśli pokochasz swoje ciało, łatwiej schudniesz.

dołaczam do was ale wpadnę z propozycjami pózniej :)

Podobno musisz kochać siebie, żeby ktoś ciebie kochał.
Zgadzacie się z tym?
Wiem, wiem, rodzice kochają zawsze

Kocham Siebie

Jestem dumna z siebie za to, kim jestem, za to, co robię i w jaki sposób. Kocham siebie,za to,że jestem odważna, wytrwała, potrafię znosić cierpienia ale także potrafię cieszyć się radościami.

Kocham siebie, bo jestem częścią świata, który mnie otacza, który został stworzony przez Boga, największego artystę.

Kocham siebie, ponieważ jestem wrażliwa, umiem patrzeć i widzieć, czuć i przeżywać.

Kocham siebie, bo jestem piękną kobietą. Jestem pełna podziwu dla siebie,że mimo mojej wagi nie przestałam źle o sobie myśleć. Właśnie chcę sobie pomóc i schudnąć. Jestem piękna zarówno w środku jak i na zewnątrz. Mam wady,ale kocham je, ponieważ są to tylko marne słabości, które są nieszczęśliwe.

--------> Co robię,że to wszystko co napisałam czuję i myślę naprawdę?

1) patrzę w lustro i widzę siebie (wcześniej bylam anorektyczka, moje zycie bylo pasmem cierpień kiedy patrzyłam w lustro). Teraz widzę kobietę, która wygrała z chorobą. Widzę,że nie jestem już chuda, tyle,że trochę przegięłam z jedzeniem. Mówię sobie, tak masz niedoskonałości, każdy je ma. Nie masz tyle pieniędzy ,żeby wyglądać jak gwiazdy na estradzie, ale mimo tego czasem i bez tego wyglądasz lepiej niż one. TY przynajmniej jesteś autentyczna.. Jesteś sobą w całej swej okazałości, nie jesteś wykreowana.

2) Mówię sobie : " Jestem zajebista, inteligentna, najlepsza , mam świetny typ urody" - powtarzałam to sobie w kółko, aż wreszcie zrozumiałam,że tak jest naprawdę,że to nie iluzja.

3) Prawdziwie piękno kobiety bije z jej oczu. A w oczach tkwi siła duszy.

NIE ZAPOMINAJMY O TYM.

 

----------

Każda z nas jest jakimś kwiatem.

 Czytałam właśnie co o sobie myślicie i podziwiam, mam nadzieję, że też będę kiedyś mogła powiedzieć, że siebie kocham. Na razie jednak nienawidzę w sobie wszystkiego i pogłębia się we mnie przekonanie, że jestem skazana na beznadzieję

Kalinko również pochwalam ten temat. Przyda się. Tak w nawiasie: moja najmłodsza córa ma na imię Kalina i chciałabym, żeby miała Twoją radość w oczach.... po prostu lubię patrzeć na te uśmiechnięte, dobre oczy.

Co do tematu... nie wiem czy siebie lubię czy nie. Może to chore, ale nie zastanawiałam się nad tym nigdy. Chyba jestem sobie obojętna. To chyba najgorsze, co można czuć do samego siebie, co? Trzeba zacząć nad tym pracować.

A ja całe swoje życie słuchałam - grubasie, prosiaku, głupku, debilko - od swoich starszych braci. Nie miałam wsparcia w mamie i tacie, bo byli zajęci swoimi sprawami i nie okazywali mi zbyt dużo uwagi. Nie nawiedziłam siebie, swojej twarzy, fryzury, figury, nawet swojego zachowania. Za to miałam przyjaciół, którzy mnie kochali taką jaką jestem. Byłam wtedy młodziutka, w okresie buntu, kłóciłam się ze wszystkim, nawet sama ze sobą się nie zgadzałam, ale miałam przyjaciół którzy mnie akceptowali i nie widzieli moich wad, nie zwracali na te wady uwagi. Przyszedł dzień, że wszystko się rozpadło. Wyjechałam do Anglii. Nie znałam angielskiego, nie przyjęli mnie do szkoły przez to, czułam się brzydka, ważyłam za dużo. Nie miałam przyjaciół.... Tylko starsi ode mnie ludzie o co najmniej 8-10 lat. Trzy miesiące wegetacji, nie chodzenia do szkoły, za młoda na pracę, bez przyjaciół, siedzenia w domu nawet bez internetu i komputera - szlak mnie trafił, coś we mnie pękło i postanowiłam zmienić swoje życie. Zaczęłam od włosów, potem makijaż, ćwiczenia, dieta, wszystko sama gotowałam, poświęcałam każdą minutę temu żeby 'się naprawić' po kroczku i z cierpliwością. Wypacałam się tańcząc, ćwicząc, potem pływając. Zapisałam się na angielski, uczyłam się sama w domu. W końcu miałam mnóstwo czasu... I wiecie co?
- Spodobałam się chłopakowi który był dla mnie ideałem.
- Dzięki lekcji angielskiego raz w tyg poznałam ludzi którzy poznali mnie z moimi rówieśnikami.
- Zaczełam się akceptować, bo bylam szczuplejsza i inni to zauważali, szczególnie jak przyjechałam do Polski, wszyscy mnie chwalili i to mnie motywowało i dawało chęć do życia.
- Stałam się uśmiechniętą sympatyczną dziewczyną, bez kłopotów i zmartwień, ponieważ dostałam od Boga taką wielką siłę, motywację i upartość, że nie poddałam się.

TRZEBA BYĆ SILNYM, TRZEBA PATRZEĆ NA SIEBIE I OBSERWOWAĆ, WYCIĄGAĆ WNIOSKI, UŚMIECHAĆ SIĘ DO INNYCH I WIDZIEĆ KAŻDĄ POZYTYWNĄ RZECZ KTÓRĄ USŁYSZYCIE ALBO SAME WYWNIOSKUJECIE. TRZEBA PO PROSTU SIĘ CIESZYĆ DROBIAZGAMI. MASZ ŁADNE WŁOSY? SUPER! PODZIWIAJ JE, MÓW O NICH. JA MAM ŁADNE ŁYDKI SZCZUPLUTKIE - ZAWSZE MIAŁAM. NIE NAWIEDZIŁAM SWOJEGO BRZUSZYSKA ALE TERAZ DBAM O NIEGO I JESTEM SZCZĘŚLIWA JAK NA NIEGO PATRZĘ, CHOCIAŻ NIE JEST IDEALNY I NIGDY NIE BYŁ. TRZEBA WALCZYĆ O SWOJE SZCZĘŚCIE, BO JAK NIE TY.... TO KTO TO ZA CIEBIE ZROBI????

ja sie kocham poniewaz codziennie robie cos waznego nigdy sie nie obijam , zawsze staram sie pomogac innym:) i troszcze sie najlepiej o swojego synka jak tylko moge;*

    DZIEWCZYNY!!! JESTEŚCIE CUDOWNE!!!! WASZE SŁOWA ZADZIWIAJĄ MNIE, TE POZYTYWNE ALE I TE NEGATYWNE... DO NEGATYWNIE NASTAWIONYCH LUDZI APEL: WEŹCIE SIĘ ZA SIEBIE!!!! CZYTAJCIE POSZCZEGÓLNE POSTY I WDRAŻAJCIE JE W SWOJE CENNE I PIĘKNE ŻYCIE!!! DLA POZYTYWNIE NASTAWIONYCH: TAK TRZYMAĆ!!!!! JESTEŚCIE NIESAMOWICI!!! KAŻDE Z NAS JEST WYJĄTKOWYM STWORZENIEM NOSZĄCYM W SOBIE TYLE PIĘKNA, ŻE TRUDNO SOBIE WYOBRAZIĆ JEGO OGROM!!!! POKOCHAJCIE SIEBIE! ZACZNIJCIE OD MALUTKICH KROCZKÓW. TAK JAK JA... WYTRWAŁOŚCI I WIĘCEJ MIŁOŚCI!!!!!!!!!!!

przeczytałam co sobie piszecie i mam nadzieje ze tez kiedyś dojde to takiego stopnia kaceptacji siebie.Teraz to chyba niemożliwe.