Temat: Praca - ważniejszy cel czy zarobek?

Pracuję dla kasy, nie spędzam czasu w pracy dla przyjemności, ale. Wszystko musi się równoważyć - poziom stresu generowanego w pracy, z ogólnym obciążeniem i adekwatności a tego w stosunku do kasy. O też nie wszystko zrobiłabym dla kasy, trudno byłoby wykonywać zawód rzeźnika, czy prostytutki nawet za "miliony monet".

Generalnie zarobek jest dla mnie ważniejszy, ale też nie w każdym przypadku. Przykładowo, zaraz po macierzyńskim (8 lat temu) miałam problem ze znalezieniem pracy w moim mieście, a ze względu na małe dzieci, nie chciałam szukać daleko. I wolałam pójść na staż za grosze, ale zgodny z moim wykształceniem i z perspektywą zatrudnienia, niż np. na kasę do Biedronki. Nie po to się tyle uczyłam, ciągnęłam dwa kierunki dziennie, żeby potem wykonywać pracę tego typu (z całym szacunkiem dla wszystkich kasjerek). Także wszystko zależy od konkretnej sytuacji.

Niby tak, ale nie chciałabym spędzać 8h na czymś bez sensu. Na to też szkoda byłoby mi życia. 

Opcja 1

kasa

kase. Teraz jak mój tata jest chory to zupełnie inne wsparcie mogę zapewnić niż gdybym zarabiała te 4k. Pieniądze to poczucie bezpieczeństwa, a coś wartościowego można robić np wspierając organizacje charytatywne czy rodzine

W tej sytuacji wybrałabym oczywiście kasę. 

Ale np. obecnie pracuję w miejscu gdzie zarabiam mniej niż wcześniej, ale mam do pracy 15 minut rowerem (wcześniej 1h w każdą stronę), 8h z odbieranymi nadgodzinami (w poprzednich siedziało się za nic), 1 miejsce pracy przez dłuższy czas (bo wcześniej to był przeskok z budowy na budowę, nie było etapowania inwestycji w jednym miejscu), plus porządna firma i mniej stresu. Więc dla mnie kasa jest mniej istotna niż to wszystko powyżej. Jeśli chodzi o spełnianie się, to nawet jak bardzo lubisz swoją pracę (jak ja), ale jesteś zmęczony i zestresowany (bo długie dojazdy, długie godziny, pracy więcej niż jest się w stanie przerobić) to prędzej czy później człowiek się wypala. A prawda jest taka, że jak odchodzisz, to i tak nikt Cię nie docenia, nawet jak robisz dużo więcej niż inni, bo masz poczucie, że chcesz zrobić wszystko na tip top. Nie ty, to kto inny będzie jeleniem po Twoim odejściu, niestety...

chodzę do pracy tylko dla pieniędzy. Kiedyś widziałam w niej misję i większy cel ale już przestałam to robić i mi lżej na sercu. Wracam do domu, żeby żyć prywatnym życiem a nie pracą.

Opcja numer 1. Co innego, gdyby porównywać ciężką, wyczerpującą psychicznie i fizycznie pracę, w której dobre są tylko zarobki, do mniej płatnego zajęcia, w której można się spełniać ale w tym wypadku zdecydowanie opcja numer jeden.