Temat: ADHD

Z kolei ja się czułam się ciągle zmęczona w zasadzie od dwóch lat. Po południu miałam takie jazdy na słodkie, że ręce głowy nie słuchały- chociaż te słodycze mi dewastowały żołądek, nie mogłam się powstrzymać. Od tych 2 lat brałam leki na sen od psychiatry. Ostatnio zmienił mi sie lekarz, zrobił mi test na depresje i powiedział, że uczucie zmęczenia może być objawem depresji- i dał mi na to leki. Po 2-3 dniach minęły mi napady głody popołudniami- z dnia na dzień przestałam jeść słodycze. Na samą myśl, że mam zjeść coś kupnego, to mnie wykręca. Jak jem, to to co zrobię sama i jest mało słodzone. Minęło mi też zmęczenie. W końcu zaczynam mnie taka energię, którą kiedyś miałam.

To teraz się zacznie odchudzanie lekami na ADHD :D zaraz też się okaże, że ma czegoś takiego jak objadanie się tylko nadmierne kg to prz z inne zaburzenia:D

no i co to zmieni, że wiesz, obzerasz się,bo masz ADHD? Nie schudniesz od tej wiedzy, ale owszem pewnie kilka osób chętnie znajdzie w sobie jakieś cechy ADHD i użyje tego jako 'excuse' że są otyłe 🤦🏻‍♀️

Zgadzam się w pełni, choć to niepolityczna opinia i zaraz pewnie będzie kontra z którejś strony ;)

A zalecenie, by rozwiązywać testy w internecie jako wstęp do ewentualnej diagnozy, to dla mnie rzecz niepojęta.

Teraz raptem każdy, kto ma jakieś problemy, ma ADHD. Jeszcze niedawno (ze 2-3 lata temu) modne było diagnozowanie autyzmu.

Nadal jest. Bo Hashimoto (i związana z nim nadwaga ;) wyszło z mody. Przez jakiś czas dobrze było "chorować" na zespół jelita drażliwego, a ostatnio SIBO.

Czyżby dzisiejszy wątek był pokłosiem niedawnej decyzji o ograniczeniu refundacji leków na ADHD z powodu nadmiernego i nieuzasadnionego diagnozowania pacjentów przez lekarzy?

Pozwoliłam sobie na małą modyfikację artykułu przywołanego w tytułowym poście - nie jest to zagadka typu "znajdź różnice", bo te są aż nadto czytelne.

Osoby mogą nadmiernie jeść, ponieważ starają się zwiększyć poziom dopaminy, neuroprzekaźnika związanego z przyjemnością i motywacją, poprzez spożywanie pokarmów bogatych w cukry i tłuszcze, które mogą prowadzić do krótkotrwałego wzrostu poziomu dopaminy. Nieprawidłowa regulacja dopaminy w mózgu może prowadzić do poszukiwania natychmiastowej gratyfikacji i przyjemności poprzez jedzenie, aby zrekompensować niedobór dopaminy. Jedzenie pokarmów wysokokalorycznych może być dla nich formą nagrody i ucieczki od negatywnych emocji, takich jak stres czy niska samoocena, co pomaga im krótkotrwało zwiększyć poziom dopaminy i poczuć się lepiej. Spożywanie dużej ilości jedzenia może być również formą zapełnienia pustki emocjonalnej lub nudy, związanej z trudnościami w regulacji emocji. Niektórzy mogą sięgać po jedzenie w celu uzyskania szybkiej energii i poprawy nastroju, co może być skutkiem niskiego poziomu energii lub zmian nastroju. Niedobór dopaminy może również prowadzić do problemów z motywacją i skupieniem, co może sprawić, że osoby wybierają jedzenie jako źródło natychmiastowej gratyfikacji i przyjemności. Jedzenie może być dla nich także formą stymulacji sensorycznej, która pomaga w zaspokojeniu ich potrzeb sensorycznych i zmniejszeniu nadmiaru bodźców zewnętrznych. Osoby mogą mieć trudności w regulacji apetytu i sygnałów sytości, co prowadzi do niekontrolowanego spożywania pokarmów, nawet gdy są już najedzone. Stres związany z codziennymi wyzwaniami może prowadzić do zwiększonego spożycia pokarmów jako formy radzenia sobie z emocjonalnymi trudnościami. Jedzenie może być dla nich także sposobem na radzenie sobie z niskim poziomem energii i zmęczeniem, poprzez spożywanie pokarmów bogatych w cukry, które dostarczają szybką dawkę energii.

hehe wysyp geniuszy i specjalistów w odpowiedziach, jak zawsze :D fajnie, że o tym napisałeś, rzadko się o tym mówi, także może komuś pomoże lub zachęci do zdiagnozowania.