Temat: Ocenianie przez innych, sposoby radzenia.

Kiedyś bardziej się przejmowałam co ktoś o mnie myśli. Teraz mam na to wywalone. Jeśli bym usłyszała, że ktoś mnie obgaduje, to zrobiłabym konfrontację od razu, albo przynajmniej dała znać, ze to słyszałam - niech im będzie głupio a nie mi. Z osobami, których nie lubię lub wiem że mnie nie lubią staram się nie gadać o ile nie muszę.

Reaguję, nie rozpamiętuję :) jeśli ktoś ma czelność chamsko mnie skomentować - mam bezczelność zareagować. Nie boję się konfrontacji, jeśli jest wymagana. Ale to jest wypracowane przez dłuuuugie lata. Kiedyś miałam jak ty. Na szczęście bardzo, bardzo rzadko ktoś mnie komentuje, nawet nie pamiętam kiedy ostatni raz, pomimo mojej wagi, obecnej wagi. Albo nie słyszę i mam to w 4 literach :D

Mało.mnie to obchodzi, nie zmieniam stosunku do takiej osoby, ponieważ i tak nie mam z nią czy z nim żadnych relacji, spływa po mnie jak woda

usiluje sobie przypomnieć czy miałam taką sytuację w ogóle w dorosłym życiu, coś tam było w pracy, coś usłyszałam czy ktoś mi powiedział

natomiast gdy byłam nastolatką i nawet jeszcze 20 latka, to trochę się przejmowałam, ale na pewno nie na tyle żeby nie spać

no więc w sumie nie potrafię ci doradzić jak masz sobie z tym poradzić, ale powodzenia, nie przejmuj sie pierdlami

Byłam w życiu tyle oceniana negatywnie przez rodzinę np. mamę, że zrobiło mi to dziurę w psychice. Zawsze byłam gruba, a ona mi to dogadywała i rozgadywała. Mogła spojrzeć na siebie bo sama fitnessiarką nie była, a zdrowo wcale nie gotowała. Aktualnie mam 29 lat i mam d0pie co o mnie myślą. Mimo, że ważę 80 kg + (jeszcze :) ) sama się doceniam. Nie potrzebuje czyjegoś słowa, aby mnie zmotywować. Od szkoły średniej wspierał mnie tylko mąż. Więc jeśli mama mnie czasami ,, pOchWalI'' ( jak to tak można nazwać), czy ubliży to mam to dosłownie gdzieś i nie czuję euforii. 

jestem juz w takim wieku ze mam w dupie co mysla o mnie obcy ludzie. Szanuje zdanie meza, dzieci, ale do calej reszty mam duzy dystans. Bo to w sumie nie moj problem. Jesli ktos mowi cos do mnie bezposrednio to umiem sie obronic.

Nauczyłam się olewać. Nie było łatwo. Nie biorę tego już do siebie. Ludzie zawsze będą gadać. Nie zmienisz ludzi, ale możesz zacząć myśleć o sobie. Ludzie są paskudami  z ogromnymi problemami, za które oskarżają innych. Szkoda zdrowia na nerwy. 

Obgadywanie najbardziej swiadczy o osobie obgadujacej nie obgadywanej. Obgaduja zwykle ci, ktorzy maja male ego, i chca sie poczuc lepiej. 

Zwylke olewam to, co inni o mnie mysla. I nie zdazaja sie sytuacje, zebym w pracy albo gdzie indziej zaslyszala, jak ktos mnie w mojej obecnosci obgaduje. 

Zgadzam się. Najczęściej takie osoby obgadują każdego jak leci i za wszystko, więc tym bardziej nie ma co brać do siebie tego personalnie. Obgadują z osobą A a jak tylko ona wyjdzie to obgadują osobę A z osobą B. Taka natura. Nic nie poradzisz.

Ostatnio jakiekolwiek negatywne komentarze na swój temat, słyszałam chyba w gimnazjum, czyli... jakieś 20 lat temu. Wtedy się przejmowałam, teraz miałabym wy*ebane. Dojrzałam, zmądrzałam, zyskałam pewność siebie i cudze gadanie mi niestraszne 😁 Opinie obcych mi ludzi, szczególnie krzywdzące, spływałyby po mnie jak po kaczce.