Temat: Wasi faceci a wasz ubiór

Mąż się nie wtrąca co noszę. Wiadomo, że jak się wylaszczę, to tak jak mówisz - oczy się świecą, ale nigdy nie mówi że powinnam to czy tamto nosić, tak czy siak się ubierać, farbować czy nie, robić paznokcie czy nie. Raz w życiu DOSŁOWNIE raz jak przerzucałam ciuchy w szafie i nie wiem skąd wyleciała jakaś bluzka w panterkę (nie wiem skąd ją nawet miałam bo chyba nigdy nie nosiłam) to zrobił wielkie oczy i rzucił niby żartem, że jak ubiorę kiedyś cokolwiek w panterkę to będę szła 3 metry za nim albo przed nim :P Poza tym nic nigdy nie komentował a już broń boże nie narzucał. Zresztą widziały gały co brały, więc dziwne, żeby się ciskał teraz :P Ja od początku jak się poznaliśmy miałam jakiś tam styl ubierania, uczesania, zero makijażu, zero robionych paznokci, w takiej się zakochał, to dziwne jakby wymagał potem jakichś zmian. Jak ktoś ma potrzebę zmieniać partnera pod każdym kątem, to mógł se znaleźć takiego, który taki jest sam z siebie. Tyle.

w realu

Gdy poznałam mojego pierwszego chłopaka, miałam taki dość "biurowy" styl - eleganckie buty, ołówkowe spódnice, koszule. No i gdy zaczęliśmy być razem to on chyba zakładał, że ja się przez 100% mojego czasu tak ubieram. Kiedyś na wakacjach wypalił, że szkoda że tych wakacjach nie noszę się tak elegancko jak na uczelnię. Olałam kompletnie :D Jeśli chodzi o moje późniejsze związki, to już z niczym takim się nie spotkałam.

Mój mąż nie komentuje mojego ubioru. Nigdy nie komentował. Ani paznokci ani fryzury. Czasem zapyta czemu zapłaciłam tyle za fryzjera a nie widać. Ale on tylko widzi jak ktoś się ogoli na 0.3.

Owszem, ma wpływ. W tym sensie, że kiedy rozważam kupno kurtki, czy płaszcza, to sprawdzi parametry i rozwieje moje wątpliwości, co do celowości kupienia kurtki za 500, czy płaszcza za 1000 euro - oczywiście, że kupić, jeśli parametry są odpowiednie. I jeśli spodoba mi się nie wiem, kaszmirowy sweterek czy bransoletka na wystawie gdziestam, a waham się, bo cena wysoka, to kupujemy jako „prezent” od niego. 

Natomiast zupełnie nie ingeruje w to, co faktycznie noszę- szpilki czy klapki, kieckę, czy dres tak długo, jak nie robię sobie krzywdy i ubranie pasuje do okazji. Na kolację w ambasadzie w dresie nie pójdziemy, namówi mnie do zmiany stroju, a obcierające klapki pizgnie do kosza.

Mój tak samo 😅 Zauważyłby dopiero wtedy, kiedy przefarbowałabym się na marchewę.

Ogółem nie komentuje mojego ubioru, ale czasem wypali coś w stylu: "Nie bierzesz rękawiczek? Lepiej weź, zimno jest".

Mój facet zwrócił mi uwage, że fajnie by było jakbym częściej zakłada sukienki, spódniczki, sam mi kupował, ale ja lepiej czuje się w spodniach, czasem założę, ale nie lubię, ja też wolę go w fajnych koszulach, a również zakłada od święta, więc jesteśmy kwita ;P

Mój mąż nigdy nie wtrącał się w mój ubiór, chociaż na początku związku zdarzało mu się przebąkiwać, że za rzadko chodzę w sukienkach. Właściwie w ogóle nie chodziłam, z wyjątkiem imprez okolicznościowych. Nigdy też nie lubił mocnego makijażu.

Gdy się poznaliśmy, miałam 21 lat. Też nie zawsze podobał mi się jego ubiór, zwłaszcza zamiłowanie do szerokich jeansów, gdzie wtedy modne były już węższe (nie mówię, że obcisłe, bo takich nienawidziłam i wciąż nienawidzę). 

nie

Mój facet nigdy nie wtrąca się w to co noszę, nie ingeruje także w moje decyzje zakupowe, ale wiem jakie ubranie na mnie lubi, więc gdy gdzieś razem wychodzimy sama z siebie lubię się ubrać tak, by ,, mu się oczka świeciły". Nie dzieje się to jednak wbrew mnie, bo nadal są to ubrania, które sama sobie wybrałam, zarówno przy zakupie jak i przy ubiorze, mamy zbieżny gust, a to, że założę czasem dla niego kieckę, której na co dzień nie noszę to dla mnie czysta przyjemność :)