Temat: Zapomniane urodziny

Pewnie byłoby mi przykro, gdyby mąż zapomniał, ale nigdy się to nie zdarzyło, bo zwykle organizuje mi "tydzień urodzin" ❤️ pozostałymi w ogóle się nie przejmuję.

W ogóle się tym nie przejmuję, nie mam żalu, nie rozpamiętuję. Rozumiem, że można czasem zapomnieć :) 

Bliscy pamiętają - maz, rodzice. Zresztą nie dałabym im zapomnieć;) Nie boli mnie, ze znajomi nie pamiętają. Generalnie jeśli nie zapraszam ich na urodziny, nie wyprawiam imprezy itp. to dlaczego miałabym czegokolwiek oczekiwać? To normalne, ze każdy ma swoje sprawy. 

Kompletnie mi to zwisa i wręcz nie lubię. Krępuje mnie jak ktoś składa mi życzeni, nawet ci trochę bliżsi (bo to wymaga wzajemności, a ja nie mam głowy do czyichś urodzin i szczerze mówiąc wiszą mi one tak samo jak moje). Jeśli wiem, że ktoś z bliskich przywiązuje do tego wagę, to oczywiście staram się pamiętać - nie zawsze mi to wychodzi... Troszkę inaczej jest z dziećmi, co zrozumiałe, bo dla nich rok to przepaść. Ale jeśli ktoś terroryzuje otoczenie swoimi urodzinami to czule kpię z delikwenta (albo jawnie się nabijam 🤪). 

Urodziny to dzień jak codzień, ziemia raczej nie zadrżała, kometa nie spłonęła i świat w posadach się nie zatrząsł 😉 Zbyt duże przywiązywanie do ich faktu w dorosłym życiu chyba niestety nie świadczy najlepiej o danej osobie. 

jako człowiek żyjący bez kalendarza powiem, że ja może i pamiętam kiedy kto ma urodziny, ale kompletnie nie wiem kiedy to jest. Dla mnie dni dzielą się na takie kiedy dzwoni budzik i trzeba iśc do pracy, i takie kiedy nie dzwoni i nie trzeba iść. O swoich też bym nie pamietała, gdyby nie to, że wtedy sie do pracy nie idzie, a w domu stoi choinka ;)

ogólnie sytuacje związane z datami i koniecznościa reagowania na nie sa zupełnie nienaturalne i zbędne. 

U mnie w domu robiło się wielkie halo ze składania życzeń, a jako ktoś zapomniał to długo było mu to pamiętane.... ale za wiele za tym nie szło (codziennego dbania o uczucia etc). Zraziło mnie dosyć mocno - taka trochę hipokryzja... zwłaszcza ojciec, nigdy nie zapominający ale poza tym to raczej nieobecny(a to było pół biedy). 

Wiec jak ktoś o moich zapomni to nawet tego nie zauwazam- jak się zaprasza na imprezę to ludzie pamiętają(jak byłam młodsza to robiłam imprezy:) ale jak nie , to o co chodzi? Mąż zasadniczo pamięta, ale na wszelki wypadek coś tam zawsze planujemy.... ale też bym nie robiła dramatu , raczej się posmiala... 

Swietujemy natomiast urodziny, imieniny w najbliższej rodzinie- bo lubię jak są okazję żeby docenić dodatkowo dzień, bycie razem itd ale bez presji- 12 rocznica ślubu nam obojgu umknęła, i luz... akurat byliśmy na wakacjach to nie brakowało atrakcji .. 

O mamie i bracie zasadniczo pamiętam, dla nich to ważne, wytresowali mnie. Reszta jak mi wpadnie w oko- to składam życzenia bo zakładam że ludziom miło a mnie to nic nie kosztuje. 

Ale - najważniejsze jest jak się traktujemy na codzien a puste gesty. 

Nie mam raczej z tym problemu, bo wszyscy najważniejsi ludzie w moim życiu pamiętają o moich urodzinach. Ja o ich też pamietam. Nie jest ich wielu, wiec łatwo zapamiętać 😂

Nie, każdy ma swoje sprawy. Mnie samej często się zdarza, że wiem kto ma kiedy urodziny, ale nie zdaję sobie sprawy, że to dziś jest ten dzień miesiąca. Tak się stało też i wczoraj, zadzwoniłam do chrześniaka z życzeniami z 3 dniami poślizgu, bo dopiero w autobusie zobaczyłam, że jest 20.09. Na szczęście nie miał z tym problemu i się nie obraził.